نگاه ایران: سیاهمزگی از توابع بخش احمد سرگوراب شهرستان شفت است. کافی است پای گردشگری یکبار به این منطقه بکر و زیبا باز شود تا نام و تصویر آن را همیشه به یاد داشته باشد؛ طبیعتی مسحور کننده با اهالی خونگرم و مهمان نواز. منطقه سیاهمزگی شامل ۴ روستا و یک آبادی خالی از سکنه به نام های علیسرا، توسه، مزگده، خرمکش و ونه بنه است. سیاهمزگی در قرن های گذشته از مراکز تفنگ سازی کشور بوده است و مردم آن به داشتن مهارت در صنعت مشهورند. یکی از دلایل معروف بودن سیاهمزگی «پنیر» خوشمزه و ارگانیک آن است که دامداران این منطقه با مهارت خاصی تهیه و تولید می کنند. متاسفانه در حال حاضر تولید این پنیر خاص، مثل گذشته پررونق نیست، ولی اسم آن همچنان بر زبان هاست. چند سال پیش پنیر سیاهمزگی از سوی دکتر «صادق رمضانی گل افزانی» سفیر فرهنگی ایران در کشورهای مختلف، در نمایشگاه های بین المللی در تونس و هلند به نمایش در آمد و موردتوجه سفرای کشورهای مختلف واقع شد. برخی از آن ها ادعا کرده بودند که در صورت بسته بندی و تولید انبوه، پنیر سیاهمزگی می تواند در بازارهای دنیا جایگاهی خاص کسب کند. با این حال، این منطقه به رغم اینکه یک قلمرو بسیار زیبا و بکر از نظر سیاحتی و گردشگری محسوب می شود، اما فاقد تاسیسات، امکانات و زیرساخت های مرتبط با گردشگری است. سیاهمزگی با چشم اندازهای زیبا مثل جنگل، رودخانه و آبشارهای پرآب و مهم تر از همه ییلاق های خوش آب و هوا، بهشت پنهان غرب گیلان است. اگر چه در سال های اخیر دهیاری ها و شوراهای منطقه با بودجه اندک خود طرح هایی برای توسعه داشته اند، اما این تغییرات آنقدر ناچیز بوده که باعث تغییر و تحول اساسی نشده است. یکی از شهروندان شفت که از اهالی علیسرا سیاهمزگی است، درباره مشکلات این منطقه می گوید: مهم ترین مشکل سیاهمزگی در حال حاضر نبود جاده دسترسی به ییلاقات است که  فقط با احداث جاده شفت به زنجان این معضل رفع می شود. «عمار مومن زاده» بیان می کند: ایجاد زیرساخت هایی مانند جاده در رشد و توسعه این روستای زیبا موثر است. با احداث جاده شفت به زنجان شرایط مناسبی ایجاد خواهد شد و دامداری منطقه رونق می گیرد. ضمن این که با ایجاد اشتغال، از مهاجرت جوانان جلوگیری می شود. مومن زاده که ۲۹ سال در این منطقه زندگی می کند، درباره دیگر مشکلات سیاهمزگی می گوید: تولید پنیر سیاهمزگی در سال های اخیر به دلیل بی علاقگی جوانان به دامداری و نبود امکانات در ییلاق ها برای پرورش دام، رو به افول است. با احداث جاده شفت به زنجان، حمایت همه جانبه از دامداری صنعتی و ایجاد کارگاه های کوچک صنایع تبدیلی مرتبط با لبنیات رونق به این منطقه بازمی گردد. وی درباره مشکلات صنعت چای در منطقه هم بیان می کند: به دلیل کوهستانی بودن منطقه، چای سیاهمزگی عطر و طعم خاصی دارد. متاسفانه چون هر ساله چایکاران با تاخیر مطالباتشان را دریافت می کنند، سطح کشت و تولید چای کمتر می شود. نبود پارکینگ برای مسافران در این زمینه دهیار روستای توسه سیاهمزگی درباره مشکلات و کمبودهای این منطقه بیان می کند: به رغم این که تبلیغاتی برای جذب گردشگران به این منطقه نشده، اما مسافران و گردشگران بسیاری در روزهای تعطیل به سیاهمزگی می آیند. با توجه به موقعیت جغرافیایی روستا که بین دو کوه قرار گرفته، نیازمند احداث پارکینگ برای ساماندهی و نظم بیشتر مهمانان و مسافران هستیم. «کاظم کاظمی» اشاره می کند: همچنین جاده منتهی به سیاهمزگی به دلیل قدیمی و فرسوده بودن، ایمنی لازم را ندارد. این منطقه از داشتن زمین ورزشی برای جوانان و نوجوانان هم بی بهره است. با آنکه زمین از سوی مردم آماده شده، اما احداث مکان ورزشی توسط مسئولان اجرایی نشده است. آب آشامیدنی سیاهمزگی هم فاقد کیفیت و استانداردهای سلامت است؛ این موضوع را می توان از رنگ، طعم و بوی آب متوجه شد. وی در ادامه می افزاید: یکی از مهم ترین مشکلات این منطقه، صادر نشدن مجوز احداث کارخانه چای است. یک سرمایه گذار برای احداث این کارخانه اعلام آمادگی کرده است، اما اداره منابع طبیعی شهرستان اظهار می کند که بنا بر قانون نمی تواند چنین مجوزی را صادر کند. در حالی که اگر این کارخانه در منطقه احداث شود، دست کم برای ۱۰۰ نفر به طور مستقیم و غیرمستقیم شغل ایجاد خواهد شد.