نگاه ایران/ گروه فرهنگی:هنرجویان «آموزشگاه تئاتر گیلان» در قالب جشنواره فرهنگی – هنری فجر که در مجتمع خاتم الانبیاء رشت در حال برگزاری است روی صحنه رفتند تا برای اولین بار «دیده شدن» را تجربه کنند. استعدادهای جوانی که از دل آن ها نسل آینده بازیگران گیلان متولد می شوند و با رشدِ مُداوم، حرف های قابل اعتنایی در آینده هنر نمایش استان خواهند داشت. مرز بین کار تجربی و حرفه ای بسیار کمرنگ شده است «وحید تقی زاده» کارگردان و مدرس بازیگری آموزشگاه تئاتر گیلان به نگاه ایران گفت: « تلاش کردیم با نگاهی متفاوت آثار را انتخاب کرده و از این طریق به تنوع شیوه تدریس و توانایی بچه ها تاکید کنیم. البته گنجاندن این همه تفاوت و سبک اجرایی در یک صحنه بسیار دشوار بود که خوشبختانه به لطف کارکنان اداره ارشاد  و آموزشگاه بخشی از آن پوشش داده شد». تقی زاده با اشاره به استقبال خوب مخاطبین از این برنامه ادامه داد: «این که هنرجویان بتوانند خود را قبل از ورود به دنیای حرفه ای ازلحاظ اخلاقی و تخصصی محک بزنند بسیار حائز اهمیت است و تکرار این روند برای نسل آینده بسیار مفید خواهد بود. امروز شاهدیم که مرز بین کار تجربی و حرفه ای بسیار کمرنگ شده است و این مسئله می تواند به تئاتر ما ضربه بزند.» در جستجوی یک رویا پای صحبت هنرجویان که می نشینیم، انگیزه و اشتیاق در کلامشان موج می زند. انگار هرچه از دنیا می خواهند بر ای شان روی صحنه چیده شده و کافی است فقط چشم بگذارند و با بادبادک رویا بروند بالا. این همه انگیزه و این همه تلاش، قشنگ ترین بهانه برای تماشا کردنشان بود و سالن کوچک دکتر رحم دل در این شب برفی، به باشکوه ترین آمفی تئاتر جهان بدل شده بود: شورِ دیده شدن «نیما صفری» هنرجوی جوان تئاتر درباره تجربه ی اولین اجرای تئاتر خود به نگاه ایران گفت: «از روزی که برای اولین بار حس کردم قرار است صحنه را تجربه کنم، چشم هایی را تجسم می کردم که به من زل زده اند. امروز اما برای اولین بار آن چشم ها را  با تمام وجود لمس کردم؛ از میان تمام ِتاریکی سالن!» از خاطر نمی برم «مژده مهاجری» هنرجوی دیگری بود که پای صحبت هایش نشستیم و بر ای مان از «شوق» و جادوی صحنه گفت: «اولین تجربه صحنه ای و بازی محیطی در مقابل تماشاگران، تجربه خیلی خوبی بود که در کارنامه ام ثبت شد؛ آن چنان که خاطره آن هرگز از ذهنم شسته نمی شود. سالن نسبتاً پر بود و موج انرژی آدم ها مرا با خود برد. امیدوارم دوباره خیلی زود تجربه اش کنم.» سخت کار می کنیم «سپیده غلامپور» هنرجوی جوانی که تجربه فعالیت در گروه تولید چند اثر نمایشی را در کارنامه دارد. غلامپور هم با اشاره به نقش موثر چنین جشنواره هایی در دیده شدن هنرمندان گفت: «تجربه اولم روی صحنه بسیار جذاب بود و احساس می کنم بارها و بارها اینجا ایفای نقش کرده ام. امیدوارم این حال خوب بهانه ای شود برای سخت کار کردن و بهتر شدن؛ هرروز بهتر شدن.» خودِ روی صحنه «مینا باقری» هنرآموز آموزشگاه گیلان هم بر ای مان از احساسات متناقضی که تجربه کرد گفت: « استرس، دودلی، باور، اعتماد، انکار و نهایتاً آرامش پس از اجرا. وقتی روی صحنه می روی دیگر خودت نیستی و به کاراکتر جدیدت بدل شده ای. این ها همه قشنگ و جز در دنیای تئاتر، دست نیافت.» دیگر نمی ترسم حرف های «تینا آزموده» اما از جنس دیگری بود. هنرجوی جوانی که تغییرات زندگی اش را مدیون تئاتر است: «خاطرم هست که در روزهای اول شروع این راه، از یک احوال پرسی ساده و مکالمه روزمره هم عاجز بودم! حالا اما بدون هیچ نگرانی و با اعتمادبه نفس بسیار، قدم بر صحنه می گذارم و تمام این ها را مدیون تئاتر هستم که از من آدم جدیدی ساخت. شخصیتی باحال بهتر!»  در پایان... برگزاری جشنواره هایی ازاین دست، بی شک نقطه مثبتی در کارنامه اداره فرهنگ و ارشاد استان گیلان و محمد حسن پور رئیس اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان رشت  خواهد بود.مردی که خود به تماشای اجرای هنرمندان در سالن نشسته بود. او و دیگر مدیران فرهنگی شهر نیک می دانند که فرصت دادن به جوان ترها  دِینی است بر گردن تمام آن ها که نگران آینده هنری این شهرند. جوانانی که به زودی «صحنه» را از آنِ خود می کنند.