اختصاصی، نگاه ایران:   یکی از سایت های محلی در یادداشتی کوتاه و به منظور تامین اهداف سیاسی خود با تلاش برای به حاشیه کشاندن بزرگترین جشنواره مردمی چند سال اخیر رشت، حضور جبار کوچکی نژاد، یکی از نمایندگان اصولگرای شهر رشت در تصاویر افتتاحیه این جشنواره را در کنار رضا رسولی، تنها عضو شورای شهر که از مراحل ابتدایی نظیر آماده سازی فضا تا اجرای مراسم در کنار مردم و عوامل اجرایی این جشنواره بوده است را ناشی از «زیگزاگ سیاسی و بی ثباتی جناحی» دانسته است. این در حالی است که یکی از نکات جالب و بی سابقه این جشنواره، عدم دعوت گروه های مردمی برگزار کننده از هیچ کدام از مسوولین و مقامات دولتی و حتی غیردولتی بوده است! نویسنده این مطلب بدون نام همچنین پایگاه اصلی آرای این عضو شورا را «دانشجویان و جوانان رشتی» دانسته و «چرخش عجیب این عضو پس از حضور در شورا به سمت اصولگرایان» را  «نکته ای غیرقابل چشم پوشی» خوانده است. همچنین نویسنده در پایان اشاره ای معترضانه هم به عضویت رسولی در در شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی استان گیلان کرده است!   فقط در مقام مقایسه؛ یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که چهره مورد حمایت این روزهای این سایت، رضا جمشیدی، عضو مستعفی شورای شهر رشت است که با تبلیغات و هیاهوی رسانه ای استعفایش را برای ادامه تحصیل در آمریکا عنوان کرد اما مشخص نشد چرا بعد از گذشت چند ماه از استعفایش، به جای سفر به آمریکا سر از جلسات سیاسی مهدیه رشت، دفتر کار فرماندار رشت در دولت محمود احمدی نژاد و ضیافت های افطاری با میزبانان متناقض در آورد. رضا جمشیدی که زمانی توسط رسانه های همسو با این سایت، به دلیل رشتی نبودن مورد تندترین هجمه ها و گاهی توهین ها قرار می گرفت، امروز به نماد اصلاح طلبی و از گزینه های احتمالی این تیم برای انتخابات مجلس دهم تبدیل شده است! حال یادآوری گفت و گوی جمشیدی با روزنامه فرهیختگان(گیلان) در پایان سال اول فعالیتش در شورا خالی از لطف نیست که جمشیدی با نادیده گرفتن حمایت چهره های سیاسی، فعالین ستادهای انتخاباتی حسن روحانی و محمدرضا عارف،قرار گرفتن در لیست های غیررسمی اصلاح طلبان و برخورداری از حمایت های مهندس محسن باقری، یکی از ذی نفوذترین چهره های اصلاح طلب استان به دلیل رابطه سببی با او را گرفته و صراحتا می گوید: «از نردبان اصلاح طلبی استفاده نکرده ام» جمشیدی در ادامه این مصاحبه می گوید: « اگر روزی از مدیریت شهری خارج و وارد مدیریت سیاسی شوم، باز تردید دارم که به سمت احزاب و جریانات سیاسی فعلی بروم یا خیر» اما عملکرد این روزهایش که شنیده می شود تمایل به عضویت و حمایت از جانب یکی از احزاب اصلاح طلب نوپا را نشان داده است کاملا متناقض است.   حال سوال اینجاست که چطور «زیگزاگ سیاسی» مشخص و آشکار عضو مستعفی شورای شهر که در ماه های منتهی به انتخابات اصلاح طلب و در سال های بعد از انتخاب اصولگرا می شود و پس از دوران حضور در شورای شهر از آغوش مشاورانش که تندروترین فعالین رسانه ای استان محسوب می شوند به سمت رسانه های اصلاح طلب غش میکند، از جانب «دلواپسان اصلاح طلبی» نادیده گرفته می شود، اما همزمان تلاش می شود تا تنها عضو مورد وثوق طبقه متوسط شهری -که اصولا پایگاه عمده اصلاح طلبان است- در شورای شهر رشت به اردوگاه مقابل هل داده شود؟