نگاه ایران/ انام الله یزدانخواه سخنگوی دوره دوم شورای عالی کشور یکی از تفاوت های جامعه ما با جوامع دموکراتیک این است که در جوامع توسعه یافته کنش ورزی های سیاسی به عنوان یک وظیفه و رسالت اجتماعی تلقی شده اما در جوامعی مثل جامعه ما به علت بالا بودن هزینه ها و پیامدهای فعالیتهای سیاسی، سیاست ورزی یک امرقبیح و حتی درمقاطعی نوعی خیانت و توطئه تلقی می شود و به همین دلیل اندیشه های سیاست گریزی درکشور ما دارای سابقه و زمینه طولانی تاریخی است و بسیاری ازآحاد جامعه ما به زعم خودشان تلاش می کنند که دامن پاک خود را به ردای سیاست آلوده نکنند. اینکه چرا مردم جامعه ای که حتی نان شبشان هم به نوعی به تصمیمات و جهت گیریهای سیاسی کنشگران سیاسی وابسته است، تا این اندازه از سیاست گریزانند انشاءالله درمجال دیگری به آن پرداخته خواهد شد، اما شدت سیاست گریزی در جامعه ما به حدی است که حتی افرادی که اشتیاق حضور در نهادهای سیاسی - اجتماعی (مانند شورا) دارند تمام تلاش خودشان را بکار می گیرند که بجای پذیرش ورود به عرصه سیاسی، نهاد شکل گرفته در دل سیاست ورزی را نهادی غیرسیاسی و صرفا عمرانی واقتصادی وخدماتی معرفی نمایند. در حالی که با دلایل متقن و استدلالهای منطقی می توان استنباط کرد نهادی مانند شوراهای اسلامی نهادهایی سیاسی-اجتماعی اند: 1- در جوامع توسعه یافته به حکم اصول بدیهی لیبرال دموکراسی و سکولاریزم و درجوامع ائدئوژیک مانند کشورهای اسلامی به حکم تأکید قرآن و حتی وجود سوره ای درقرآن کریم که بر اهمیت شورا و مشورت  تأکید دارد شوراهای شهر و روستا مهم ترین ابزار و وسیله توزیع قدرت درکوچک ترین واحد تقسیمات کشوری (روستا و شهر) است هم متفکرین غربی و حتی جلوترازآنها اندیشمندان مذهبی روی این نکته تأکید داشتند که اساسا تمرکز قدرت دردست افراد محدود و قدرت بی حد و حصر واحد سیاسی به نام دولت می تواند منشاء فساد و دیکتاتوری و استبداد شود وتجارب سده های میانی درغرب وتاریخ طولانی قدرتهای تمرکزگرا دراقصی نقاط جهان موئد همین نظراست درحقیقت بشررسته ازدام انگیزاسیون و تفتیش عقاید هزاره میانی بعد ازرنسانس به این نتیجه رسیدند که برای توزیع مناسب قدرت در تمامی سطوح طبقات اجتماعی، باید نهادهای واسطی بین قدرت مرکزی ومردم شکل گیرد که شاید موفق ترین مدل آن درطی دو قرن اخیر دردنیا شوراهاهستند. 2- شوراها دریک بستر قانونی (فصل هفتم قانون اساسی) و برمبنای یک سازوکار ملی و درجریان یک انتخابات نسبتا دموکراتیک و با اراده یک حاکمیت شکل گرفته اند و طبعا نهادی بااین گستردگی واهمیت یک نهاد سیاسی وتأثیرگذاردرشکل وماهیت یک حکومت است. 3- شوراها نماد پلورالیزم، تکثرگرایی و تنوع سلایق و دیدگاهها و تجلی نگرش ها و اندیشه های مختلف در جامعه ای به وسعت جغرافیای فرهنگی و سیاسی و قومی و مذهبی و زبانی جامعه گسترده ایران است و در چارچوب نهادهای مدنی (اعم از احزاب، مطبوعات و NGO ها و...) شوراها هم بخشی و دریک نگاه واقع بینانه در رأس نهادهای مدنی قرار دارند (با گستردگی بیش از یکصدوده هزار عضو رسمی) 4- شوراها تشکل های قانونی و رسمی در جهت دموکراتیزه کردن جوامع بشری است و تمام جوامع توسعه یافته و درحال توسعه که تجربه پارلمان های محلی را دارند با تقویت شوراها وانجمن های شهر و روستا مسیرحرکت به سمت دموکراسی را ازطریق واگذاری مدیریت روستا وشهر به نمایندگان منتخب مردم طی می کنند و جامعه ماهم در دوره گذار به سوی دموکراسی تجربه مدیریت های محلی درقالب شوراها دردولت اول اصلاحات درسال 78 کلید زد. 5- همه کسانی که تجربه فعالیتهای شورایی درهرسطحی اعم از شوراهای پایه (روستا و شهر) و یا شوراهای فرادستی (بخش و شهرستان و استان و عالی) را دارند بخوبی براین امرواقفند که هرتصمیم شورا در هر سطحی و حتی تصمیمات اقتصادی، فرهنگی و رفاهی پیامدها و اثرات سیاسی هم دارند. 6-شوراها درارتباط با سیاسی ترین نهاد «وزارت کشور» قرار دارند. اگرچه سلسله مراتب قدرت درسیاسی ترین وزارتخانه کشور درسطوح مختلف قدرت اجرایی از دهیاران گرفته تا شخص وزیر درصددند شوراها را به سمت اهداف دستگاههای اجرایی (شوراها نهاد نظارتی اند) و حتی درخدمت و عامل اجرای سیاستهای خود هدایت کنند ولی شوراها همچنان باید نقش نظارتی خود را که به نوعی یک نقش سیاسی-اجتماعی است ایفاء نمایند. با دلایلی که ذکر شد و دهها دلیل دیگر که مجال پرداختن به همه آنها در قالب یک مقاله نیست بیانگرسیاسی بودن شوراهاست امااین مسئله را نباید موردغفلت قرارداد که ماهیت و هویت شکل گیری شوراها یک ماهیت سیاسی است اما جهت گیری و رسالت شوراها بصورت یک امر فنی، عمرانی، اقتصادی و فرهنگی واجتماعی است بنابراین داوطلبان عضویت و اعضای محترم شوراها بدون هراس ازرویکردهای سیاسی شورا لازم است تلاش نمایند بجای سیاست گریزی و یا در نقطه مقابل آن سیاست زدگی حتی با بکارگیری سیاست صحیح (به عنوان یک متد) به هدف گذاری و برنامه ریزی و نظارت منطقی توأم با ارشاد به اجرای صحیح برنامه های عمرانی و فرهنگی و فنی و اقتصادی و خدماتی درسطح روستا و شهرمدد رسانند. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.