نگاه ایران/ گروه اجتماعی: فومن، شهری با فاصله حدودا ۳۰ کیلومتری از مرکز استان به سمت نواحی جلگه ای غرب گیلان که علاوه بر ویژگی های طبیعی نظیر جنگل، شالیزار ها، باغ های چشم نواز، به واسطه مجسمه های بسیار زیاد و درخت های چنار بزرگ در سطح شهر و کلوچه مخصوص فومن و به عنوان زادگاه علما و مشاهیر متعدد، شهرت جهانی دارد. ویژگی های فوق و دیگر بهره مندی های طبیعی و خدمات مدیران و بزرگانی که در طول تاریخ یادگاران ارزشمندی برای این شهر به جا گذاشتند، در سال های نه چندان دور فومن را به یکی از پرتردد ترین مقاصد گردشگری شمال کشور تبدیل کرده بود. وضعیتی که در سال های اخیر به نگاهی به آمارهای پراکنده ارائه شده توسط متولیان هم به لحاظ کمیت کاهش محسوس داشته و هم به لحاظ کیفیت، صرفا به عنوان راهرویی برای عبور به مناطق و شهرهای مجاور تعریف می شود. از توصیف بیشتر و تکرار اطلاعات و ستایش های مرسوم که بگذریم، نام فومن در چند هفته اخیر به واسطه ماجرای سیلی زدن کارگر سد معبر شهرداری به یک زن دست فروش (گزارش تفصیلی نگاه ایران را از اینجا بخوانید)  به تیتر اول رسانه های کشوری آمد و به یکی از کلیدواژه های پرتکرار شبکه های اجتماعی تبدیل شد. علاوه بر این، پنجه زشت پرده ها و بنرهایی تبلیغاتی، اطلاع رسانی و گاه حاوی پیام های تبریک و تسلیت معمولی و شخصی روز به روز بیشتر بر چهره «شهر مجسمه ها» زحم می زند و سیمای این شهر برخوردار از مناظر طبیعی متعدد را پشت پارچه های رنگارنگ ناشی از عدم وجود ضوابط و نیز فقدان نظارت و بی تدبیری مدیریت شهری به فراموشی می سپارد و گویا اراده ای در مدیران شهری فومن برای پایان دادن به این وضعیت مشوش و آزاردهنده وجود ندارد. (در همین رابطه از اینجا بخوانید) این تمام ماجرا نیست، مدیران شهرداری فومن ظاهرا با اراده ای قوی و سرعتی مثال زدنی قصد بر باد دادن داشته های این شهر را دارند. خیابان های درون شهری، به عنوان یکی از زیرساخت های جذب گردشگر و از شاخصه های رضایتمندی شهروندان محسوب می شود. طی ۷۲ ساعت گذشته و در جریان تعطیلات اخیر، پیام های متعددی از جانب شهروندان و حتی مسافرانی که به فومن آمده بودند، به نگاه ایران ارسال شد که جملگی حاوی شکایت و اعتراض نسبت به وضعیت آسفالت معابر شهری فومن بویژه جاده کمربندی شهید شکوری این شهر داشت. مسیری که علاوه بر دسترسی به جاده پرتردد ماسوله، مسیر منتهی به چند شهرک مسکونی، دانشکده فنی فومن، محل تعیین شده برای بازار هفتگی شهر، سالن ورزشی، محله های پرتراکم شهر و راهی برای عبور از ترافیک روزهای شلوغ شهر فومن است. وضعیت بحرانی آسفالت، وجود سرعت گیرهای غیراستاندارد و عدم روشنایی کافی این مسیر را به یکی از پرحادثه ترین نقاط فومن بدل کرده است.  مساله ای که ظاهرا با اعتراض ها و نامه نگاری های متعدد راهنمایی و رانندگی فومن به شهرداری و هشدار نسبت به ایجاد فضای نا امن در عبور و مرور و زمینه ایجاد خسارت های مالی و جانی در این محور همراه شده است. یکی از مخاطبان با تشریح وضعیت آسفالت در سراسر این کمربندی در این رابطه بهنگاه ایران می گوید: شب گذشته در قسمتی از این مسیر که سرتاسر آن به دلیل فقدان روشنایی کافی و بارش شدید باران، شرایطی خطرناک را برای رانندگان بویژه مسافران ناآشنا به مسیر ایجاد کرده بود، وجود گودالی عمیق و بزرگ، چند خودرو را زمین گیر کرد. این شهروند فومنی که لاستیک های جلو وسیله نقلیه اش به واسطه همین گودال کاملا پاره شده بود، از خسارت مشابه برای سه خودرو دیگر در مدت زمانی که مشغول رفع مشکل خودرو بود خبر داد. موضوعی که بنا به اظهارات این شهروند، بویژه در شب های بارانی تکرار می شود. وضعیت آسفالت در کوچه ها، خیابان های فرعی و حتی اصلی شهر فومن هم تفاوت چندانی با این کمربندی ندارد، به نحوی که وضعیت آسفالت بسیاری از کوچه های مسکونی خیابان اصلی این شهر یادآور جاده های خاکی روستایی آن هم در چند دهه قبل است. نکته جالب تر آن که، شهریور سال جاری، شهردار فومن و جمعی از مدیران و مسوولین این شهر، افتتاحیه سمبلیک پروژه های آسفالت معابر اصلی شهر فومن را با اعتبار۱۶/۱۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال برگزار کردند.(از اینجا بخوانید) اما عجیب است که مسیرهای مورد اشاره در آن مراسم این روزها بدترین وضعیت ممکن را دارند. در حالی که امروزه مدیران شهر ها همه تلاش خود را برای برندسازی شهر خود به کار می بندند و سرمایه گذاری گسترده ای برای استفاده از ظرفیت های مادی و معنوی شهر ها انجام می دهند، گویا مدیران شهری فومن علاقه ای به بیدار شدن از خواب زمستانی خود ندارند. اتفاقات تلخ و معضلاتی که در ابتدای این مطلب ذکر شد و موارد دیگری که قابل بررسی است، در نهایت نوعی ضدتبلیغ برای این شهر قدیمی گیلان است، شهری که در صورت استمرار وضع موجود به جای شهر مجسمه ها به شهر پرده ها و به جای شهر کلوچه به شهر چاله شهرت پیدا می کند.