نگاه ایران: حواشی انتخابات هیات رییسه شورای شهر طی روزهای گذشته باعث شد تا نقد و تحلیل های مختلفی در رسانه ها نسبت به این مسئله انجام گیرد. لغو ۴ جلسه متوالی این انتخابات در شورا و عدم تفاهم اعضا بر روی گزینه ای واحد موجب شد تا نه تنها در مون جلسه موعد مقرر به سرانجام نرسد بلکه گمانه زنی ها را نسبت به نتیجه آن بیش از پیش کند. اما در سومین جلسه این انتخابات فرانک پیشگر عضو شورای شهر رشت نیز خود را به عنوان نامزد ریاست شورا معرفی کرد و بظاهر این کاندیداتوری موجب آبستراکسیون جریان همسو با ثبات مدیریت شهری گردید. به بهانه این تصمیم فرانک پیشگر در گفتگویی در خصوص اتفاقات روی داده قبل و بعد از استیضاح ثابت قدم و انتخابات هیات رییسه توضیحاتی را مطرح کرد که متن کامل آن را در ذیل می خوانید: خانم پیشگر موضع شما در استیضاح شهردار و دلیل معرفی دکتر جمشیدی به عنوان جایگزین ایشان چه بود؟ بنده در استیضاح واقعا به دنبال واقعیات شهر تا روز آخر مرداد بودم. اگر چه اشکالاتی وجود دارد و تحلیل این اشکالات در این مقال نمی گنجد ولی اعتقادم این بود که اگر قرار است آقای ثابت قدم بروند حتما شخصی همتراز جایگزین شوند نه اینکه در گیر و دار انتخاب شهردار جدید باقی بمانیم. پیشنهاد انتخاب دکتر جمشیدی چناری مربوط به جلسه ای بود که روز قبل استیضاح با حضور آقایان روزان، امیرگل و سترگی در دفتر اینجانب تشکیل شد و در آنجا مطرح گردید که بنده استقبال کردم. حتی آقای نیکومنش نیز در طی یک تماس تلفنی بسیار از این موضوع استقبال کردند و به بنده پیشنهاد دادند اگر قرار است دکتر ثابت قدم برود حتما دکتر جمشیدی بیاید. بنابراین بنده به دوستان استیضاح کننده منتقل نمودم. اما ظاهرا دستاویزی قرار گرفت تا برخی بتوانند به اهداف شوم خودشان برسند. این موضوع را بهانه کردند تا در واقع زمینه تحقق معامله پشت پرده ریاست شورا را فراهم آورند. از چهار جلسه لغو شده انتخابات هیات رییسه، دو جلسه با آبستراکسیون و از رسمیت انداختن جلسه صورت گرفت،نظر شما راجع به آبستراکسیون یا همان فرار از صحن چیست؟ آبستراکسیون عدم حضور عمدی گروهی از نمایندگان یک پارلمان در هنگام رای گیری، به قصد از اکثریت انداختن پارلمان و جلوگیری از تصویب یک لایحه یا طرح است. در سیاست، استفاده سامانمند از عدم حضور عمدی گروهی از نمایندگان در هنگام رأی گیری به عنوان یک حربه به کار گرفته می شود. اما بایستی توجه داشته باشیم اینکه ما درصحن حضور پیدا کنیم و حضورمان را ثبت نماییم و سپس با اعلان کاندیداتوری یک همکار به صورت انتحاری خروج نماییم آبستراکسیون نیست بلکه اختلال در نظم جلسه و مشمول ماده ۸۲ قانون شوراها میباشد. انتقادات زیادی به کاندیداتوری شما در این دوره شد، چه شد که کاندیدای ریاست شورا شدید؟ آیا از اول قرار بود کاندیدا شوید؟ بنده همیشه فرض را بر برائت و صداقت می گذارم. قطعا بسیار ناراحت می شوم که بشنوم فردی بر سر ریاست خویش در جریان استیضاح شهردار معامله نماید. اینکه برادر یک همکار که که در کنار همکار دیگری برخی رسانه های تخریبگر را سازماندهی می کنند و البته معاملات ناسالم مالی ایشان نیز بر همه محرز است در این معامله دست داشته باشد بنده را بسیار مکدر می سازد. اینکه در ظاهر کاندیداتوری دکتر جمشیدی را بهانه نموده و گردن پیشگر انداخته اما در باطن برای ریاست سال آخر معامله نموده و از همه استفاده ابزاری نماییم فکر می کنم توهین به شعور همکاران است. اینکه امروز رسانه های بسیار نزدیک به برخی که ذینفع می باشند بنده را با کثیف ترین روشها تخریب می نمایند و نقش برخی افراد بی دین و آدم فروش در این تخریب ها برجسته باشد و بنده را فتنه گر بخوانند دلیل نمی شود که کاندیدا نشوم. وقتی صداقت نباشد تکلیف ایجاب می کند که ورود کنم. اگر صداقت برای بنده زیرسوال رود قطعا خودم کاندیدا می شوم تا بتوانم نقش نمایندگی مردم را به خوبی بازی نمایم. باید تاکید کنم بنده به هیچ عنوان تا روز شنبه کاندیدا نبودم ولی برخی اخبار موثق از افراد قابل اعتماد به بنده رسید که احساس کردم به شعورم توهین شده است. البته نمونه این نوع کارهای کثیف را در انتخاب شهردار نیز داشتیم که واقعا برای بنده تازگی داشت. بنده از آنهایی نیستم که برای انتخاب یک فرد دست روی قرآن بگذارم و در روز انتخاب شهردار کار دیگری کرده و تنها راه موفقیت را فریب و دغل بدانم. به هر صورت واقعیتهای تلخی وجود دارد که ترجیح می دهم خیلی بیشتر توضیح ندهم. تشتت آرا در بین اعضای شورا به اوج خود رسیده است، نظرشما راجع به سرنوست انتخابات هیات رئیسه چیست؟ بنده فکر میکنم هنوز در شورای شهر افراد وزین و معتبری داریم که اجازه ندهند بر سر یک کرسی ریاست اینقدر جنگ و جدل بیخود ادامه پیدا نماید و نهایتا با مدیریت این افراد به خصوص آنهایی که ریش سفید هستند قطعا اینکار انجام خواهد شد و همه همکاران عزیزم به این واقف هستند که باید به قانون پایبند بود و نداشتن اکثریت دلیلی بر این نوع رفتارها نمی باشد. خانم پیشگر دلیل این همه انتقادات به شما توسط برخی رسانه ها را چگونه ارزیابی می کنید آیا خودتان را مقصر نمیدانید؟ بایستی عرض کنم که بنده تیم رسانه ای تخریبچی ندارم که در مواقع خاص بتوانم از سیاست هویج و چماق استفاده نمایم. از یک سو ازطریق برخی سایت هایی که یک شبه ظهور نموده اند و به اعتقاد بنده بخاطر نبود شغل مناسب به این کار رو آورده اند اقدام به تخریب بی رحمانه همکارانم بکنم و ازسوی دیگر در ظاهر دم از دموکراسی بزنم. چیزی که بنده این روزها دیدم را شاید بتوان در کشورهای لائیک دنبال کرد که در واقع همیشه هدف برایشان وسیله را توجیه می کند. به نظرم در شان مردم مسلمان ما نیست که اینگونه بدخواهانه و احساساتی به تخریب همکاران خویش دست زنیم. به اعتقاد بنده رئیس شدن به هر قیمتی ارزش ندارد. اگر هم بخواهیم رای کسی را بگیریم نیازی نیست اینگونه فشار و هجمه شدید رسانه ای راه بیندازیم. اینکه ما در ابتدا منتقد جدی شخصی باشیم و سپس با یک مقرری ماهیانه فدایی آن شخص و سیاست هایش شویم کاری است که صهیونیسم با برخی رسانه های بین المللی انجام می دهد. البته بایستی تاکید نمایم در این شهر پایگاه های خبری وزین و شفاف نیز کم نمی باشند که در امر اطلاع رسانی فعال می باشند و هیچگاه وامدار هیچ فردی نیستند. بنده در همین جا از این عزیزان تشکر ویژه می نمایم.