نگاه ایران/رضا زمانی* باز صدای گلوله بر پیکر نحیف حیات وحش گیلان و باز ناله حیوان و بر زمین افتادنش بر این خاک؛ دوباره مرثیه ای برای حیات وحشمان! انگار دیگر برای ما عادی شده گلوله ، تفنگ ، محیط بان ، حیات وحش . اصلاً برای ما چه فرقی می کند محیط بان یا طبیعت زنده ایران؟! اما این بار به جای اینکه اصابت مستقیم گلوله از اسلحه هم وطنان ایرانی شکار کش بر سینه محیط بانان ما بنشیند، پیکر یک مرال بالغ نر را نشانه گرفت تا پس از مرگ، مثله شود شاید برای خورشت گوزن یا کباب مرال! چه اهمیتی دارد، چند راس مرال در این جنگل ها باقی مانده است و مرال هایمان هرروز دارد از شمارش کاسته می شود. اصلا برای ما چه فرقی می کند مرال در طول یک سال حداکثر یک بچه به دنیا می آورد و حیوانی بسیار آسیب پذیر است و نیاز به حمایت ویژه دارد. چقدر برایمان مهم است که این حیوان شکوهمند با آن شاخ های پرهیبت برافراشته و با آن قامت زیبا ،عروس جنگل های گیلان است . شکار کش به این فکر می کند که مرال چند کیلو گوشت دارد 250کیلو؟ 350کیلو؟ نر یا ماده ، باردار یا در فصل جفت گیری برای هم وطن شکار کش من فرقی ندارد او فقط می خواهد شلیک کند و بکشد حتی گاهی به زاغی های غیرخوراکی یا قوهای زیبا یا گاهی محیط بانان هم وطنی که از این حیات وحش حفاظت می کند هم شلیک می کند. اصلا مگر چند راس مرال در کل این جنگل ها باقی مانده است 150راس؟200راس؟ شکار کش به قصد لذت جستن و ارضای غریزه نفسانی است.  دیگر عجیب نیست که کسانی  پیدا شوند تا  با اسلحه از بزرگراه همت یک راس گوزن زرد را داخل پارک پردیسان و محوطه سازمان حفاظت محیط زیست در قلب تهران هدف بگیرند. روش هایی هم که در این چند دهه برای کشتار حیوانات این کشور استفاده می شوند هم در نوع خود بی نظیر است؛ از نصب تله های آهنی که باعث زجرکش شدن حیوانات می شود تا تعقیب آهوها در دشت ایران با موتورسیکلت تا آهو به سبب دوندگی زیاد خون در ریه اش جمع شود و منجر به مرگ جانور شود یا استفاده از کابل برق و یا کلر برای کشتارجمعی ماهیان! طی این چندساله در غرب گیلان چندین مرال شکار شده که متخلفین دستگیر شدند در سال 89 یک راس مرال بالغ در جنگل های سیاهمزگی شفت شکار شد که پس از گزارش های رسیده، مأمورین محیط زیست متخلف را درحالی که به اتفاق فامیل محترم در حال طبخ مرال بود بازداشت کردند. ارسال 90 تا 94شش راس مرال در منطقه ماسال شکار  و 4 شکارچی دستگیر شدند و حالا دوباره در منطقه جنگلی گیلوندرود فومن  یک مرال نر بالغ دیگر شکار شد. در سی سال گذشته از جمعیت این حیوان به علت شکار بی رویه و تخریب زیستگاهش کاسته شده و نسل مرال درخطر انقراض است بنا به آمار، فقط در 9 ماهه نخست سال 92 پنج هزارو 339 شکار غیرمجاز و 300 زنده گیری  رخ داده است (صدا شماره 73) وجود 1 میلیون اسلحه دارای پروانه شکار و بیش  از دو یا سه برابر این تعداد اسلحه غیرمجاز در دست مردم در مقابل حدود تخمینی حداکثر 110 هزار گونه چهارپای شکاری در کل کشور و 2700 محیط بانی که در سراسر ایران وظیفه حراست از حیات وحش و 17میلیون هکتار عرصه های حفاظت شده را به عهده دارند یک جنگ نابرابر بین انسان ایرانی و حیات وحش این سرزمین. روزگار سخت حیوانات ایران زمین با ناآگاهی مردم و ناکارآمدی سیاست های حفاظت از زیستگاها گره خورده و نفس های حیات وحش را به شماره انداخته است و به قول دکتر هوشنگ ضیایی کارشناس حیات وحش ایران 70 درصد نابودی حیات وحش کشور مربوط به شکار بی رویه و تنها 30 درصد مربوط به تخریب زیستگاه است . بیم آن می رود اگر به همین منوال پیش برویم در آینده ای نه چندان دور اثری از گونه های شاخص حیات وحش ما باقی نماند. همان طور که در 80 سال پیش شیر ایرانی و در 50سال پیش ببر ایرانی منقرض شد حالا باید نگران از بین رفتن مرال و شوکا و پلنگ و ... ده ها گونه دیگرها باشیم. چون همچنان شکارکشها با سلاح های مجاز غیرمجاز به دنبال آخرین ردپاهای حیات وحش ایران می گردند. ای کاش اراده ملی برای کنار گذاشتن این سلاح ها در جدال با طبیعت ایران با سرمشق گرفتن از شعر فریدون مشیری همگانی شود؛  تفنگت را زمین بگذار  که من بیزارم از این خون بار ناهنجار... *دبیر مجمع متخصصین ایران (شعبه گیلان) و کارشناس سازمان محیط زیست