اختصاصی/نگاه ایران: شهر را آذین بسته اند؛ در دل ها قند آب می شود و صحبت از عید عزیز منتظران و عاشقان است. مردمی خسته از روز و کارو تکرار، ضربان قلب شان را با شعف میلاد آن منجی شریف هماهنگ می کنند و تمام رشت، سرخوش از این اتفاق بزرگ است. ایستگاه های نذری و خیرات، سفره های رنگین، جشن های دولتی و مردمی بزرگ و پرشور در گوشه گوشه شهر برپاست. اما نکته ای تلخ، مانند پیراهنی سیاه میان پایکوبی؛ توی چشم می زند و هیبت بد ترکیب بی مسوولیتی شهروندان را به روی شهر می آورد. این نمای خیابان بزرگ رشت عزیز است!؟ شهری که به فرهنگ، هنر و مدنیت شناخته می شود.