نگاه ایران/ بابک مهدی زاده * 1-مردی به درگاه خدا ناله سر داد که چرا هیچ سهمی از این همه جوایز قرعه کشی نمی برد. ظریفی از او پرسید آیا تا به حال در هیچ قرعه ای شرکت کرده است؟ حکایت ما و وضعیت مملکت هم اینچنین است... 2- بنده در انتخابات پیش رو به کاندیداهای ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدالیون رای می دهم نه به این دلیل که عاشق سینه چاک آن ها هستم. رای می دهم به این دلیل که 8 سال سخت را تجربه کردم و نمی خواهم بار دیگر تکرار شود. رای می دهم نه به این دلیل که فکر کنم وضعیت زندگی ام عالی می شود. رای می دهم تا وضع زندگی ام بدتر نشود. چون معتقدم که وضع زندگی ام در 8 سال اصلاحات خیلی بهتر از وضع زندگی ام در 8 سال بعد از آن بوده است. حال هرکس که مخالف من است و فکر می کند وضع زندگی اش در 8 سال دوران احمدی نژاد بهتر بوده خب طبیعی است که یا شرکت نکند یا به کاندیداهای اصولگرا رای بدهد.چون نتیجه عدم شرکت و رای به اصولگرایان یکی است. 3- بنده رای می دهم چون راه حل دیگری برای بهبود وضعیت زندگی ام نمی دانم. با اعمال خشونت آمیز شدیدا مخالفم و جامعه مدنی را هم آماده فشارهای مدنی نمی بینم. از دخالت کشورهای بیگانه هم که به کل بیزارم. پس رای می دهم چون تنها راه حل برای بهبود یا لااقل بدتر نشدن وضعیت زندگی ام است. هرکس که راه حل بهتری دارد سراپا مشتاق شنیدنم. 4- رای می دهم چون پز یک مبارز با شناسنامه سفید را نمی دهم. رای می دهم چون مبارزه برای رسیدن به وضعیت مطلوب را در رای دادن می بینم. از قضا رای دادن کاری بسیار به مراتب سخت تر از رای ندادن و غرولند کردن دز جمع های دوستانه است. رای می دهم چون سال ها غرولند کردن های بی عمل را بی نتیجه دیدم و دیگر حاضر نیستم برای آینده ام قمار کنم. آسان ترین و در عین حال مشکل ترین اما بی هزینه ترین راه یعنی رای دادن را انتخاب کردم تا دوباره در آینده ای نزدیک به خودم نگویم که ای کاش به فلانی رای می دادم تا آن یکی انتخاب نمی شد و سرنوشتم به این شکل در نمی آمد. 5- حقیقت آن است که با رای دادن من چیزی از من کم نمی شود. شاید کاندیدای من رای نیاورد یا شاید هم رای بیاورد اما آنچه نشود که من می خواستم اما شاید و تنها شاید روزی فرا برسد که افتخار کنم به رایی که دادم. شاید در بزنگاه های حساس رایی که دادم منتج به نتیجه ای بهتر شود. شاید آینده من و خانواده و کشورم به همین یک رای بسته باشد. شاید احتمالش یک صدم درصد باشد اما بازهم از هیچ درصد که رای ندادن باشد که بهتر است. من برای همان یک صدم درصد حاضرم مهر دیگری بر شناسنامه ام بزنم. چیزی از من شهروند کم نمی شود اما شاید و تنها شاید بتوانم آینده بهتری برای نسل بعدی ام بسازم... کسی افق روشن تری دارد پا پیش بگذارد و مرا هم روشن کند... اما تا آن زمان همین افق کم سوی روشن من است... پس رای می دهم... * روزنامه نگار