نگاه ایران/امیرحسین کریمی: نشست تخصصی «راهکارهای پیشرفت هنر دوبله در گیلان» عصر امروز (29 مرداد) در پژوهشکده گیلان شناسی دانشگاه گیلان برگزار شد. در این مراسم افشین عموزاده، دارای دکتری هنر و عضو هیات علمی دانشگاه گیلان به همراه مهدی رحیمی نجات، مدرس و سرپرست دوبله حضور داشتند که هر یک به بیان نکاتی پیرامون هنر دوبله پرداختند. ردپای همیشگی رشت در هنرهای نمایشی مهدی رحیمی نجات سخنان را خود پیرامون دوبله و وضعیت کیفی آن در استان اینگونه بیان کرد: «اگر به تاریخچه هنرهای نمایشی در ایران مراجعه کنیم، حتما و به هر میزان ردپایی از هنرمندان گیلانی مشاهده خواهیم کرد. همان طور که اثر بازیگران رشتی در اولین تولیدات سینمای ایران کتمان ناپذیر است.» او ادامه داد: « ما در گیلان اولین سالن های سینما در کشور را داشته ایم اما متاسفانه امروزه سهم ما از سینماهای استاندارد و خدمات رسانی درست این مراکز فرهنگی در کشور تقریبا هیچ است.» این مدرس دوبله در ادامه به آسیب شناسی و علل عدم پا گرفتن دوبله در استان گیلان پرداخت. رحیمی نجات معتقد بود: «آسیبی که در فضای هنری گیلان مشاهده می شود در سایر شهرستان ها هم کم و بیش دیده می شود.» فعالیت های «پایتخت محور» دوبله کشور به بیان او: «چند علت عمده وجود دارد که این موارد در کنار هم در روند فعالیت عرصه دوبله در شهرستان ها اخلال ایجاد می کند. متاسفانه عمده فعالت هایی که در زمینه دوبله حرفه ای انجام می شود، مرکز محور شده است که این موضوع هم در جای خود دلایلی دارد. اولا آن که اکثر شرکت هایی که در این زمینه کار می کنند در پایتخت متمرکز شده اند شرکت ها و آن بخش از حامیان مالی که بتوانند به پیشبرد کار کمک کنند هم در تهران حضور دارند. لذا همه این کاستی ها شبب شده که مجموعه مراحل علاقه تا ورود به عرصه دوبله، کارآوز شهرستانی را با شرایط بسیار سختی رو به رو کند. این درحالی است که اگر کارآموز شهرستانی بتواند در تهران فعالیت کند به راحتی (فارغ از این که این چرخه چقدر می تواند کارآمد باشد) وارد چرخه دوبله می شود.» کسی جز خود ما به داد ما نمی رسد او افزود: «دومین مطلبی که ما با آن مواجه هستیم عدم وجود رسانه های متولی در این زمینه است.» رحیمی نجات تصریح کرد: «ما یا باید خود به داد خود برسیم یا این که روند مهاجرت از شهرستان ها به پایتخت کماکان ادامه داشته باشد و هنرجویان ما در آن جا متحمل هزینه های گزافی شوند که ممکن است بازدهی چندانی هم نداشته باشد.» این مدرس دوبله اضافه کرد: « مثلا اداره ارشاد شهرستان رشت، تنها همکاری که می تواند با هنرمندان این عرصه انجام دهد اختصاص دادن یک سالن برای پخش یک فیلم به مدت دو ساعت است و جز آن هیچ حمایت یا پشتوانه ای برای هنرمندان این عرصه وجود ندارد.» جای خالی حمایت های بخش خصوصی او عنوان کرد: «یکی دیگر از مواردی که موجب آسیب به صنعت دوبله استان شده عدم حمایت بخش خصوصی در این زمینه است. به این معنی که حمایت های دو طرفه ای از سوی شرمایه گذار و هنرمند وجود ندارد. حال اگر بخواهیم این موضوع را دقیق تر بررسی کنیم که عدم تمایل استعدادهای دوبله برای فعالیت در این زمینه می رسیم. در چنین شرایطی استعداد ها رمقی برای این انجام کار ندارند چراکه از یک طرف دریافتی مالی قابل ملاحظه ای و از طرف دیگر پشتوانه کاری قابل اعتنایی وجود ندارد. اما ما در مجموعه کارهایی که انجام داده ایم، در تلاشیم تا موضوع "دریافتی ها" در این عرصه را دوباره احیا کنیم تا کارآموز بداند کارش مهم است و می تواند از آن به انتفاع مالی هرچند ناچیزی هم دست بیاید.» ندانستن، بلای جان هنر رحیمی نجات آسیب دیگری که در این حوزه مشاهده می شود را اینگونه شرح داد: «نادانی در چگونگی کار کردن دوبله یکی دیگر از مصائبی است که بلای جان این هنر شده است.» برای دوبله صدای خوب نمی خواهیم! او تصریح کرد: «در دوبله چیزی به اسم صدای خوب یا صدای بد وجود ندارد. چرا که در این هنر به همه صداها به یک میزان نیاز داریم و مجموعه صداها در نهایت با هم می توانند یک کار را تکمیل کنند. در همین میان ما در تلاشیم تا این نگرش را اصلاح کنیم که هرکس قرار است وارد حوزه دوبلاژ شود، باید صدای خوبی داشته باشد.» بازار هنری راکد، مقصد نهایی تولیدات دوبله این دوبلور گیلانی در ادامه گفت: «مورد بعدی که سبب آسیب دیدن دوبله استان شده است، عدم رقابت سازنده و منتهی نشدن عاقبت کارها به بازار هنری کشور است. چراکه مسیر تولید، عرضه و تقاضای فیلم های دوبله شده، روند قابل اعتنایی ندارد و معمولا در بازار موج یا هیاهویی به پا نمی کند و این موضوع باعث شده تا صورت های نامناسبی از رایت فیلم ها به دست هنرمندان برسد.» ردپای دلالان هنری رحیمی نجات بخش آخر آسیب های این عرصه را اینگونه عنوان کرد: «متاسفانه در مدت زمانی که دوبله در استان گیلان مورد توجه قرار گرفت یکی سری از افراد منافع خود را بر پیدا کردن استعدادهای شاخص این عرصه ترجیح دادند و این موضوع آسیب بسیار زیادی به روند رشد دوبله در گیلان وارد کرد. این فعال حوزه صدا در انتها سخنان خود را با ذکر تعریفی از هنر دوبله به پایان برد. به گفته رحیمی نجات: «دوبلور بازیگری است که دیده نمی شود و او باید کلام را جوری بر نقش و تصویر بازیگر منطبق کند که صدا و تصویر بتوانند کاملا برای مخاطب باورپذیر باشند.»