نگاه ایران: روزنامه "تایم" با انتشار گزارشی اشاره کرد که "عباس کیارستمی" فیلمساز محبوب ایرانی و پرآوازه در عرصه بین المللی در موزه اقاخان از شرایط سخت زندگی خود در ایران گفت. او با انتقاد از تحریم های وضع شده بین المللی علیه ایران اشاره می کند که این موضوع سبب شده بود تا او نتواند ده ها اثر خود که شامل درهای قدیمی بوده اند و در چند دهه گذشته از آن ها عکاسی کرده بود را از خانه اش در تهران به خارج از کشور انتقال دهد. اکنون اما او توانسته این مجموعه درهای قدیمی را در تورنتو به نمایش بگذارد. روزنامه کانادایی "تورنتو استار" نیز می نویسد:"کیارستمی 75 ساله روحیه شاعرانه ای دارد. او درباره سختی های زندگی برای یک هنرمند در ایران می گوید:"سعی می کنم با محدودیت ها مقابله کنم". این روزنامه اشاره می کند که "درهای بدون کلید" نمایشگاهی از کیارستمی است که در موزه اقاخان افتتاح شده است. این روزنامه می نویسد:"نمایی نرم و لطیف و زیبا رو به ایران. درهایی بی سر و صدا که نشانه ای صدای صلح طلبی ایرانیان است". این روزنامه اشاره می کند که کیارستمی با استعاره خواسته بگوید که درها نمادی از بک گذرگاه هستند یک عبور از درون مسیری همراه با تاریخی پشت سر در گذشته. کیارستمی درباره ماندن خود در ایران می گوید که فکر می کنم در ایران ماندن هرگز نباید تبدیل به یک بیانیه شود یا حتی موضوعی برای افتخار و نباید کسانی که ایران را ترک کرده اند محکوم کنیم. ما تنها یکبار زندگی می کنیم. هر یک از ما باید تصمیمی را بگیریم که به بهتر شدن زندگی مان بیانجامد و بتوانیم کاری که می خواهیم را انجام دهیم". کیارستمی اشاره می کند که علیرغم همه این مسائل در سالیان اخیر زندگی برای او در ایران اسان نبوده و به دلیل محدودیت ها در دوران احمدی نژاد او مجبور شد دو فیلم آخرش را در ایتالیا و ژاپن بسازد. کیارستمی در پاسخ به این سوال که اکنون که پس از پیروزی روحانی در انتخابات فضای فرهنگی و اجتماعی قدری بهبود یافته است چه تصمیمی دارد می گوید:"پای من شاید در ایران باشد اما سر من در جاهای دیگر است" ! کیارستمی برنده جایزه نخل طلا برای ساخت فیلم "طعم گیلاس" در سال 1999 میلادی شده بود و در اکثر جشنواره های سینمایی بین المللی یا در مقام منتقد بوده و یا فیلم هایش نامزد دریافت جایزه شده اند.