نگاه ایران/گروه اجتماعی:یکی از اهداف ثبت نام دانش آموزان از سوی پدران و مادران در مدارس غیرانتفاعی استفاده از فضای آموزشی مطلوب تر نسبت به مدارس دولتی است اما این موضوع تنها در مدت زمان اندکی در ایران به صورت قانون بود چون بلافاصله آموزش وپرورش و اداره کل نوسازی و سازمان های دیگر تقریباً با هر ملکی که از سوی داوطلبان تاسیس این قبیل مدارس پیشنهاد داده اند موافقت کرده اند . موافقت آموزش وپرورش با ایجاد مدارس در محیط های غیر استاندارد نمونه اش ده ها مدارس غیرانتفاعی در مقطع ابتدایی تا دبیرستان در شهرهای مختلف گیلان به ویژه رشت است. مدارسی که حتی حیاطی برای حضور هم زمان دانش آموزان ثبت نام شده ندارند و بیش از 80 درصد آن ها  استیجاری هستند و عموماً فرسوده و فاقد استحکام کافی در برابر حوادث احتمالی هستند. این مدارس عموماً تهویه مناسب ندارند و کلاس های در نظر گرفته شده برای تدریس معلمان و دانش آموزان غیراستاندارد است. مقوله ورزش و تحرک کودکان و دانش آموزان در این بعضی از این مدارس امری اضافه پنداشته می شود  و ممکن است تعدادی از آن ها خود را مقید بدانند که گاهی دانش آموزان را به سالن های ورزشی ببرند که عموماً خبری از این موضوع نیست. وقتی مدارس غیرانتفاعی برای پدران و مادران به پز تبدیل می شود این که چرا پدران و مادران علی رغم اطلاع از چنین مقوله ای همچنان فرزندانشان را در این مدارس با پرداخت شهریه های هنگفت ثبت نام می کنند را باید در جای خود موردبررسی قرارداد . که بخشی از آن وضعیت نامناسب مدارس دولتی است و درصدی دیگر هم به نگاه بعضی از افراد دارای تمکن مالی بازمی گردد که از این موضوع به عنوان پرستیژ اجتماعی و به طور عامیانه به عنوان «پز» اجتماعی «فرزندم در مدرسه غیرانتفاعی درس می خواند» مربوط است. نکته دیگر که باعث آزار بسیاری از ساکنان رشت طی سال های اخیر شده موافقت با تاسیس مدارس در کوچه ها است. این شهروندان در مقابل ساعت ها سروصدای دانش آموزان دچار مشکلات مختلف شده اند. سروصدا و تحرک دانش آموزان البته امری کاملاً عادی است و قطعاً نمی توان از آن ها درخواست کرد در تمام مدت حضور در مدرسه بی سروصدا و بی حرکت بمانند و نقد اصلی به مدیرانی وارد است که نسبت به تاسیس یک محیط آموزشی با کاربردی به اهمیت مدرسه چنین غیرمسئولانه برخورد می کنند. در همین رابطه شماری از ساکنان خیابان استاد معین کوچه بن بست اول گلسار در تماس با نگاه ایران به طرح مشکل خود در زمینه موافقت با ایجاد یک مدرسه پسرانه در کوچه محل زندگی شان پرداختند. بعد از طرح مسئله از سوی این شهروندان بررسی های خبرنگار نگاه ایران نشان داد که آموزش وپرورش در حالی با تاسیس دبیرستان غیرانتفاعی پسرانه سپهر در ساختمانی با کاربری مسکونی موافقت کرده است که طول کوچه ی بن بستی که مدرسه مورداشاره در آن واقع شده تنها حدود 50 متر و عرض آن 6 متر است. بررسی اظهارات 35 خانوار ساکن در این کوچه نشان می دهد که دبیرستان غیرانتفاعی پسرانه سپهر اولین مدرسه در این مکان نیست و اقدام آموزش وپرورش گیلان و به ویژه آموزش وپرورش ناحیه دو رشت برای سومین بار طی یک سال گذشته برای ساکنان این کوچه مشکلات زیادی ایجاد کرده است. یعنی طی یک سال قبل بعد از موافقت با ایجاد مدرسه راهنمایی در همین مکان اهالی با اعتراض و پیگیری مدیران را مجبور به تغییر جا کردند اما بار دیگر هم زمان با آغاز سال تحصیلی جدید مشاهده کردند که تابلوی تازه ای بر سر این ساختمان مسکونی نصب شده است. که نشان می دهد به نوعی فعالیت در این محیط شبانه روزی شده است چون هم زمان قرار است از این مکان به عنوان موسسه آموزشی و فرهنگی صنعت هسته ای کشور هم استفاده شود. معترضان در همین راستا نامه ای در اختیار نگاه ایران قراردادند که خطاب به چند مقام ازجمله مهدی حاجتی رئیس اداره کل آموزش وپرورش گیلان  نوشته شده است. در بخشی از این نامه ها آمده است: پس از دو مرحله پیگیری و ممانعت قانونی از تاسیس غیرقانونی مکان آموزشی در اوایل و اواخر تابستان سال گذشته متاسفانه بار دیگر برخی از مدیران آموزش وپرورش احتمالاً با موافقت سهوی یا خدای ناخواسته عمدی ما را دچار تشویق و نگرانی دوباره کرده اند. در ادامه این نامه می خوانیم:گرچه مدتی شایعاتی در خصوص احتمال تاسیس این مدرسه از طریق دور زدن قوانین و اعمال نفوذ مالک و مستاجر ایشان شنیده می شد اما به دلیل تأکید مدیر آموزش وپرورش و کلیه مقامات مسئول استان مبنی بر غیرقانونی بودن این اقدام و بسته شدن پرونده فوق و اعتماد ما اهالی به بزرگواران توجهی به این شایعات ننمودیم. اهالی ساکن در کوچه بن بست اول خیابان استاد معین گلسار در ادامه متن شکوائیه خود آورده اند: اکنون علاوه بر نگرانی های قبلی در خصوص تاسیس مکان آموزشی که در مدارک پیوست به دفعات، جزئیات و دلایل آن موجود و ارائه شده نگرانی جدیدتری برای کلیه اهالی به ویژه علاقه مندان و دلسوزان به نظام و مجموعه دولت خدمتگزار پیش آورده و آن این که پس از گذشت بیش از 7 ماه از سال تحصیلی قبلی چگونگی با کمک چه کسانی و با چه قول و فعل هایی این اتفاق رخ داده است؟ این شهروندان در ادامه خواستار برچیدن مدرسه از این مکان و تعطیلی مکان فوق و برخورد با خاطیان شده اند. زندگی روزمره ما مختل شده است یکی از ساکنان این منطقه دراین ارتباط به نگاه ایران گفت: اصلاً لازم به گفتن و تأکید نیست که ما مشکلی با مدرسه و تحصیل دانش آموزان نداریم و مسئله ما سروصدای زیاد، ترافیک اتومبیل و افراد طی ساعات متمادی در جوار منازل ما است. به گونه ای که زندگی روزمره ی ما مختل شده است. این شهروند با ذکر این نکته که در این کوچه خانواده هایی زندگی می کنند که در درگیر بیماری های مختلف هستند و نیازمند آرامش و نداشتن تنش هستند تأکید کرد: چرا باید در ساختمانی با کاربری مسکونی موافقت ایجاد مدرسه صورت بگیرد آن هم در کوچه بن بست. این شهروند افزود: ما طی ماه های گذشته درباره این تخلف به مقامات ذی ربط و همچنین سازمان بازرسی استان، استانداری و.. شکوائیه ارائه کردیم که خوشبختانه طی دو مرحله آن ها مجبور به تغییر مکان شدند اما متاسفانه بار دیگر هم زمان با فرارسیدن ماه مهر شاهد نصب تابلوی تازه ای بر سر در این ساختمان هستیم آن هم در شرایطی که این ملک فاقد پارکینگ، حیاط، امکانات رفاهی و آموزشی در کوچه ای کم عرض است. بررسی های نگاه ایران نشان می دهد که مدرسه فوق در کوچه ای قرار دارد که در مجاورت آن اماکن تجاری مانند شرکت اینترنتی، رستوران، نانوایی، چند آرایشگاه زنانه، فروشگاه های لوازم موسیقی، ورزشی و... قرار دارد و پیش ازاین هم این کوچه عملاً  به پارکینگ بدون دسترسی مناسب این اماکن تجاری تبدیل شده بود و با ایجاد مدرسه جدید عملاً ساکنان با ازدحام شدید جمعیت و اتومبیل و سروصدای غیرقابل تحمل مواجه هستند. حالا ساکنان این کوچه منتظر اقدام عملی آموزش وپرورش و سازمان های ذی ربط برای تغییر مکان مدرسه به یکی از خیابان های اصلی هستند تا آرامش به زندگی روزمره آن ها بازگردد. پایگاه خبری نگاه ایران آمادگی انتشار توضیحات و پاسخ احتمالی مسوولین مورد اشاره را دارد.