نگاه ایران: سید محمدعلی ثابت قدم، شهردار رشت همزمان با دوازدهم فروردین روز جمهوری اسلامی ایران و اولین سالروز افتتاح  پروژه ملی بازآفرینی بافت فرهنگی تاریخی و پیاده راه فرهنگی رشت نامه ای را خطاب به شهروندان رشت نوشت که نسخه ای از آن در اختیار نگاه ایران قرار گرفته است. متن کامل این نامه را در ادامه می خوانید: به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان مردم عزیز یکسال گذشت... در چنین روز و شبی و با تقارن جمهوریت و اسلامیت در کشور عزیزمان نزدیک به چهار دهه است که هنوز گفتمان و دغدغه رهبر و مردم عزیزمان اقتصاد مبتنی بر عمل و اشتغال است. گرچه چهل سال در ساختارهای نظام های سیاسی نوظهور جهان عمر طولانی محسوب نمی شود و از طرفی دستاوردهای مبتنی بر مردم سالاری دینی براساس گفتمان انقلاب اسلامی قابل توجه بوده است اما فرصت های طبیعی و انسان ساخت زیادی را داشتیم و داریم که استفاده بهینه از آن می توانست و می تواند بر نگاه جمهوریت توام با انقلابی گری در اقتصاد تاثیر مستقیم و کیفی و درون زا داشته باشد و به تبع آن فرهنگ را و بقیه ارکان توسعه را در چارچوب عقلانیت دچار توسعه اساسی نماید: ۱ـ مستقیم از این جنبه که مردم حس کنند، مزه کنند و عیننا ببنند (با تمرکز بیشتر بر توسعه فرهنگی) ۲ـ حس کیفی بودن از این لحاظ که تمامی جامعه با آن زندگی کنند، درگیر شوند و دغدغه داشته باشند، به طوریکه برای تمامی اقشار و دهکها باشد، نه برای قشر و صنف خاص و ضمناً باعث نگهداری و رضایت نخبگان و مشارکت لایه های خاکستری جامعه گردد چرا که آنان هم ایرانی هستند و به جمهوریت و اسلامیت رأی داده بودند. (بیشتر متکی بر توسعه اجتماعی ـ سیاسی) ۳ـ درون زا و مقاومتی از این حیث که مبتنی بر توان داخلی باشد بدون اتکا یه تغییر عناصر برون سیستمی (با نگاه ویژه به توسعه اقتصادی) اگر این سه خصلت را بدون هیچ تعریف شعارگونه دیگر اجرایی نماییم و تعاریف انتزاعی، کلی گویانه، قشری، صنفی ، قومی، صرف سیاسی و با فردمحوری منفی را که برای مردم آب و نان نشده و عملا منتج به رکود حوزه هایی توسعه می گردد را کنار بگذاریم مفهوم پیشرفت توام با عدالت که گفتمان دهه چهارم انقلاب اسلامی بوده است جهت دستیابی به نتایج سند چشم انداز ایران ۱۴۰۴ معنی دار می شود. انقلاب گری در عمل توام با ارکان جمهوری اسلامی یعنی اقتدار توام با عمل و بر اساس آن اعتمادسازی برای مردم ارتقای شخصیت برای اجتماع مردم (احساس غرور مردم ناشی از فضایی که در آن حاکمیت دارند و زندگی می کنند و متعلق به همه آنهاست) سرمایه گذاری برای تمامی جامعه؛ یادمان باشد تمامی جامعه، نه یک عده که صرفا خود را مدعی انقلابی گری می دانند و هیچ وقت از آنها خروجی عینی و عملی حادث نگردیده است. قبول کنیم مردم و همگی خسته می شوند اگر صرفا حرف آن هم بی نتیجه بشوند چرا که در عقلانیت و توسعه: دو صد گفته چون نیم کردار نیست.