نگاه ایران/ فرشاد نوروزپور مدیرمسوول 1-کارلوس کی روش؛ مردی که با کلاس جهانی، دانش روز،کارنامه قابل دفاع و پربار، شخصیت کاریزماتیک و البته روحیه جاه طلبی یا مبارزه طلبی برای پیشرفت به ایران آمد و روحی تازه در تیم ملی فوتبال ایران دمید. سرمربی پرتغالی یا به قول مخالفانش موزامبیکی خیلی زود به مرد محبوب ایرانی ها تبدیل شد و با چتر حمایتی کم سابقه در رسانه ها و افکار عمومی برنده هر مناقشه و جدال با مسوولین دولتی،مدیران فدراسیون فوتبال، مربیان لیگ و بازیکنان ناراضی و منتقدش بود. اکثریت نزدیک به مطلق مردم که حتی چندان فوتبالی هم نبودند-اما تحرک و روحیه جدید تزریق شده به تیم ملی را حس می کردند- همیشه نگاه تاییدی و مثبت به عملکرد کی روش داشتند و چند نمایش قابل قبول و قابل ستایش مانند بازی با آرژانتین (هرچند که منجر به نتیجه مطلوب در آن بازی و کل جام جهانی نشد) یا چند اقدام هوشمندانه و دلچسب (برای مخاطب) نظیر مشت گره کرده مقابل سرمربی کره جنوبی کافی بود تا کی روش به محبوب ترین خارجی برای ایرانی ها تبدیل شود. محبوبیتی که البته به مرور زمان و با تکراری شدن کنش ها و واکنش های کی روش به تدریج کم رنگ شد. 2-محمدعلی ثابت قدم، کسی که در مقایسه با بیشتر مدیران گذشته و حال استان جوان محسوب می شود، تحصیل کرده و متخصص، شخصیت کاریزماتیک با توان اقناعی بالا برای مخاطب و البته روحیه جاه طلبی و مبارزه برای پیشرفت، هوشمند و خلاق و برخوردار از بیشتر شاخص هایی که شهروندان در دوران مردابی و بدون پیشرفت رشت انتظار داشتند تا مردی با آن خصوصیات بیاید و با اطمینان از ثبات مدیریتی، کاری بکند. در کنار هوشمندی شخصی ثابت قدم در برقراری ارتباط با رسانه ها که ناشی از برنامه ریزی احتمالی بلند مدت او برای رشد در سپهر مدیریتی حتی ملی است، همین شرایط موجود شهر بود که موج حمایت وسیع و متکثری او را دربرگرفت و در تمام جدال های رسانه ای با مدیران نهادهای دیگر یا حتی نمایندگان مجلس یا در جریان دو استیضاح و همینطور هر اختلاف نظری با اعضای شورای شهر رشت به کمک او آمد و البته تحولات امیدبخش، تحرکات عمرانی، تغییرات و پروژه های ملموس و موجب اعتماد و باور به تحول در شهر، دلیلی بود برای راضی شدن به حمایت از شهردار حتی با وجود مشکلات مقطعی، سختی ها و ناملایمتی ها. 3-تا این جا، ویژگی ها و کلیدواژه های متعددی میان دو شخصیت مورد بررسی می بینیم؛ نگاهی سطحی به فهرست خبرهای مربوط به این دو نفر در روزهای اخیر اما نقطه اشتراک دیگری را هم نشان می دهد. هم کی روش و هم ثابت قدم در روزهای اخیر به دلیل واکنش به انتقاد شخص دیگری مورد اعتراض قرار گرفته اند. اعتراضی که این بار فقط منحصر به مخالفین و منتقدین همیشگی نیست و طیف بسیار گسترده ای از حامیان یا موافقانشان را هم شامل می شود. شمولیتی که ناشی از اشتراک طیفی و قشری این افراد در سبد حمایتی حمله کننده و حمله شونده است. انتخاب بدترین زمان برای این کنش ها را هم به این شرایط اضافه کنید. به عبارت ساده تر، کی روش با حمله تقریبا تمسخرآمیز به برانکو ایوانکوویچ سرمربی محبوب پرسپولیسی ها که در طول سال های طولانی حضور متقاطعش در ایران از محبوبیت خوبی برخوردار بود، آن هم در اوج موفقیت های تیم برانکو و نیز اوج اعتراض و تردید نسبت به قهر و آ شتی های کی روش. ثابت قدم هم در زمانی که موبایل های خوانندگان نامه اش به دلیل بارش شدید برف و قطع برق و اتمام باتری نزدیک به خاموشی بود (نگارنده قطعا می داند که رفع قطعی برق در حوزه مسوولیت های مستقیم شهردار نیست!) با ادبیاتی عجیب و نادرست به نماینده مجلسی حمله کرد که از او انتقاد کرده بود. همانند بخش زیادی از معترضین فعلی به کی روش که به دلایل فوق الذکر طبیعتا جزئی از طرفداران برانکو هم بودند، ثابت قدم هم به کسی تاخت که فارغ از شخصیت حقیقی اش (که مانند شخصیت حقوقی اش قابل نقد است) به عنوان نماینده لیست امید از رشت راهی مجلس شد و عمده رای دهندگان لیستی به او همان کسانی بودند که به واسطه طبقه اجتماعی شان از ثابت قدم حمایت می کردند و علی رغم انتقاد به برخی تصمیمات،سخنان و استفاده از کلیدواژه هایی خاص از ثبات مدیریتی او حمایت کردند. عملکرد کسانی که در قالب عضو شورای شهر رشت برای مخالفت با او به جای نقد درست و مصلحانه با هر ابزار، واژه و عملکردی قصد ریشه کنی او را دارند و از قضا به واسطه همین عملکردشان و حاکم کردن گفتمان نادرست در مخالفت با شهردار بهترین مدافع او شده اند هم بر وضع موجود تاثیر مستقیم گذاشته است. 4- نگارنده قصد تحلیل جزئیات و مصداقی ماجرای ثابت قدم-حسنی را ندارد اما چرایی این اقدام توسط شهردار رشت که امید های زیادی به اون بسته شده است قابل تحلیل است. ثابت قدم همانطور که گفته شد با توجه به برنامه های آینده نگرانه اش همواره به داشتن روابط عمومی جدای از روابط عمومی نهاد تحت اداره اش اعتقاد داشته و علاوه بر مشاوران حوزه های دیگر؛ از «مشاور رسانه ای» استفاده کرده است. ایده ای قابل تمجید که البته در اجرا نه تنها به کمک او نیامده که در بزنگاه های حساس اتفاقا پای او را لغزانده است. مرور دوباره عملکرد و تولیدات روابط عمومی شخص ثابت قدم در ماجراهایی نظیر قطع درختان برای احداث مسیر ویژه اتوبوس، پیشنهاد شهرداری در اصفهان و همین مورد آخر، اگرچه توسط افراد مختلف اجرا شد اما یک خروجی مشترک داشت و آن بدتر شدن اوضاع بود! علت این تکرار می تواند متعدد باشد، از این که خبرنگار خوب بودن صرفا به معنای مشاور رسانه ای خوب بودن نیست تا خط دادن شهردار به مشاورانش به جای آن که مشاور به شهردار راهنمایی کند! اصرار بر اشتباه و تهاجم بیشتر به مخالفین، پیوستن مخالفین قدیمی که از اساس با شهردار بودن ثابت قدم مخالف هستند به منتقدانی که از تاختن او به نماینده منتخب خود (و جریان مورد علاقه شان) گلایه دارند و تلاش طیف اول برای انتقال بستر حمله به ثابت قدم از «استیضاح» به «استعفا» و جدال کلامی و رسانه ای میان دو طرف ماجرا و گسترده تر کردن آن با سنگر گرفتن پشت چهره هایی که روی کاغذ می توانند نماینده بخشی از طرف مقابل یا میانجی اختلاف باشند و یا در روی دیگر حمله و انتقال آتش به افراد دیگر دخیل در ماجرا همه و همه موجب عمیق و وسیع تر شدن شکاف ایجاد شده میان طرفین شده و ممکن است بیشتر هم شود. 5- درباره اتفاق افتاده می توان ساعت ها صحبت کرد و سطرها نوشت. آن چه روشن است محمدعلی ثابت قدم، زیست شخصی و اقتصادی منطبق با اصول اصلاح طلبی دارد، حتی «اصلاح طلب» تر از بسیاری از چهره های شاخص این جریان در استان. عملکرد سیاسی او اما طبیعتا مصداق اصلاح طلبی نیست، همانطور که اصولگرایی هم نیست.  شاید به همین دلیل است که او در هر دو طیف سیاسی دوستان و همراهانی دارد اما قطعا برای کسانی که ذیل کلیت جریان اصلاح طلبی قرار می گیرند بهترین هنر استفاده از این ظرفیت و جذب آن است. همانطور که برای اصولگرایان هست و برای ثابت قدم هم. البته این به معنای امکان تداوم حرکت پاندولی میان خواسته های این دو طیف نیست. در جامعه ای که فاصله محبوب و مغضوب شدن به اندازه یک جمله و حتی یک تصویر است، کی روش و ثابت قدم راه سختی را برای محبوب ماندن در پیش دارند. جاده ای پُر از مین که کافی است یک قدم اشتباه در آن برداشته شود تا معنای مثبت جاه طلبی جای خود را به زیاده خواهی بدهد، تعامل به معامله گری بدل شود و توصیف نحوه مدیریت از مقتدرانه به آمرانه تغییر کند. اما فراموش نکنیم، به دلیل داشته هایمان و به دلیل «شرایط موجود» کی روش و ثابت قدم برای نشستن بر نیمکت تیم ملی و کرسی شهرداری رشت گزینه های مناسب و«خیرالموجودین» هستند. قطعا کی روش این یادداشت را نمی خواند اما محمدعلی ثابت قدم که می تواند با اصلاح رفتارهایی که بخشی از آن هم ناشی از روحیات شخصی است، ما را به دیدن دوباره مدیری از گیلان در سطح ملی امیدوار کند. بر خلاف صورت ماجرا، جدی ترین دشمن ثابت قدم احتمالا همین اخلاق و برخی اطرافیان هیجانی او باشند؛ آن هم برای مردی که همیشه نشان داده به اولین کسی که جلویش حاضر شود اعتماد می کند. پس آقای ثابت قدم؛ مواظب خودتان باشید، لطفا در هیچ عرصه ای سقوط نکنید.