نگاه ایران/فاطمه صابری: صبح امروز محمدعلی نجفی استاندار گیلان از مهرداد لاهوتی نماینده ی لنگرود در مجلس که در بیمارستان بستری است عیادت کرد.(اینجا بخوانید) نماینده ای که گفته شد به دلیل فشار کاری در بیمارستان بستری شده و آرزو می کنیم به زودی امور نمایندگی را از سر بگیرد. موضوع این یادداشت اما درخواستی مشابه از آقای استاندار برای عیادت از چند چهره ی کمتر شناخته شده در استان است. آقای استاندار در ساعات آینده زمانی را هم تعیین کند برای عیادت از دو بیمار که نتیجه ی کارشان هرروز بر سفره های میلیون ها گیلانی و ایرانی و حتی آقای استاندار دیده می شود؛ ملاقات با آقای یوسف هاشمی و علی کاظمی دو مبتکر فروتن برنج کیفی در گیلان که این روز ها در بستر بیماری هستند. هاشمی روز جمعه به دلیل بی احتیاطی یک راننده در خمام بر تخت بیمارستان پورسینا ساعات دشواری را می گذراند و کاظمی هم بعد از یک جراحی سخت در منزلش مشغول طی دوران نقاهت است. جناب آقای نجفی در این بین ساعتی را هم در کنار خانواده دکتر محمدحسن صالحی بگذرانید که حدود ۱۰ روزی است در سوگ از دست دادن پدر نشسته اند. پدری که بهداشت عمومی گیلان تا ابد مدیون اوست. اگر بخواهیم به طور خلاصه با شما مرور کنیم در دوره ای که گیلان از نظر زیر ساخت پزشکی و بهداشتی هیچ نداشت و شیوع بیماری های واگیردار مانند وبا و جذام و آبله هر ساله هزاران نفر را به کام مرگ می فرستاد صالحی از اولین دانش آموختگان پزشکی استان با اجرای سیاست های بازدارنده در میان فقر شدید اطلاعات و آگاهی مردم آن زمان چهره ی درخشان نجات جان هزاران نفر بود تا امروز ما سرزمینی داشته باشیم که در این زمینه مایه فخر هر گیلانی باشد. (شرح کامل خدماتش را در اینجا بخوانید) اما در میان بی توجهی مدیران دانشگاه علوم پزشکی در زمان حیاتش، صالحی هفتم دی ماه در گمنامی محض در روستای محل تولدش دوبخشر شفت به خاک سپرده شد و در مجلس ترحیم اش در مسجد گلسار رشت هم خبری از مدیران استان نبود. آقای استاندار وعده های گذشته هیچ، اما قبل از عیادت از هاشمی و کاظمی از مدیران مختلف که طی سه سال گذشته منصوب شما یا دولت متبوع شما هستند سوال کنید که وعده ی بهبود وضعیت و تجلیل در خور از این دو کشاورز نخبه به کجا رسید؟ سوال کنید سرنوشت دستور ویژه ی شما برای کمک به بهبود وضعیت معیشتی علی کاظمی حدود دو سال قبل به کجا انجامید؟ بپرسید که برای هاشمی که نیمی از زمین های برنج استان زیر کشت رقم کشف شده ی او قرار دارد چه کرده اند؟ سوال کنید چرا کسی به پیگیری های خانواده ی این افراد برای ثبت تجاری این محصول کمک نکرد تا آنها که می توانستند امروز نقش معلمان بزرگ کشاورزی را در استان داشته باشند در تنگدستی روزگار بگذرانند و نگران وضعیت معیشتی و شغلی فرزندانشان باشند؟ سوال کنید که چرا برای این افراد که بدون اغراق و لطف می توان نام نخبه را بر آن ها گذاشت از اختصاص ماشین های مکانیزه هم خودداری شد و ده ها بند و تبصره مقابلشان گذاشتند تا فرزندانشان هم از کشاورزی پشیمان شوند. آقای نجفی قرار بود ردی از تفکر احمدی نژادی در ساختار دولت روحانی به چشم نخورد اما از مدیرانتان بازخواست کنید که چرا آن ها هم مانند رییس دفتر وزیر کشاورزی احمدی نژاد با این افراد برخورد کردند که وقتی با نامه ای در دست خواستار طرح مشکلات برنجکاران و مساله ثبت برنج کیفی و.. با وزیرش شدند رییس دفترش با تحقیر آن ها را به بیرون هدایت کرد که «آقای وزیر مشغله های مهم تری دارد.» آقای استاندار از مدیرانتان سوال کنید کشاورزان نتیجه ی این بی تفاوتی ها و بی توجهی ها و تظاهر به تراکم کاری برای بهبود اوضاع را در کدام بخش مشاهده کنند؟ وضعیت نامناسب معیشتی کشاورزان؟ زمین های به حراج گذاشته شده ی کشاورزی؟ مهاجرت کشاورزان از روستا ها و یا... آقای استاندار؛ نماینده مجلس نقش مهمی در ساختار کشور دارد و عیادت شما از او در شرایط بیماری پسندیده است. همینطور دیدارهای هفتگی و ماهیانه تان با خانواده های شهدا ارزشمند است اما امثال یوسف هاشمی و علی کاظمی و زنده یاد صالحی هم نقشی کمتر از رزمنده های خط مقدم برای این کشور نداشته اند. تامین امنیت غذایی و جلوگیری از شیوع بیماری های کشنده ی واگیردار را هم باید ارزشمند دانست تا جوان ها هم رغبت کنند در شرایط مشابه مانند این افراد رفتار کنند. آقای استاندار حالا که مدیران متوسط این دیار به پشت میز نشینی عادت کرده اند و در دوران مدیریتی شان پشت شعارهای زیبا پنهان می شوند و کار ها قائم به فرد شده، شما یکی از همین روزهای آینده بروید اول به بیمارستان پورسینا واقع در چهاراهی به همین نام در رشت سر بزنید و سراغ بیماری به نام یوسف هاشمی را بگیرید و از او دلجویی کنید و خواسته هایش را بشنوید و اینبار دستور «عملی» شدنشان را بدهید. این مرد آنقدر نجیب است و دارای عزت نفس که خواسته هایش در راستای افزایش کیفیت کار کشاورزی و ایجاد شرایط مناسب برای بهبود وضعیت فرزندانش با استفاده از دسترنج خودش است و نه درخواست برج و اتومبیل. بعد به فومن بروید و آدرس روستای «شکالگوراب» فومن را از اهالی بپرسید و از علی کاظمی عیادت کنید که بعد از سال ها تلاش، مدیران جهاد کشاورزی برای او و خانواده اش هیچ نکرده اند تا این روز ها بعد از یک عمل جراحی سنگین در کنار همسر بیمارش با تنگدستی روزگا تر بگذراند و در مقابل آنانی که سال ها در قهوه خانه های روستا نشستند و هیچ کاری نکردند هم شرمسار باشد که نه تنها تلاش حدود ۵۰ ساله اش در زمین های برنجکاری به هیچ انگاشته شد که حتی جسم و روحی را که ۷ سال برای کشف یک رقم برنج کیفی صرف کرد را شایسته یک مستمری ۷۰۰ هزار تومانی ماهیانه هم ندانستند تا مدام دلش بلرزد از ناتوانی برای تهیه دارو برای خود و همسرش. آقای نجفی زمانی هم اختصاص بدهید به خانواده دکتر محمد حسن صالحی و به جای مدیرانتان از آن ها عذرخواهی کنید که بزرگ مردی چون او را ندیدند. به آن ها بگویید که از این پس از مدیرانتان می خواهید کمی تاریخ بخوانند. حتی اگر فرصت مطالعه تاریخ کامل این سرزمین را ندارند در تاریخ معاصر حوزه کاریشان کمی کنجکاوی کنند و از زیردستانشان بخواهند که بزرگان و فعالان گذشته این حوزه را به آن ها معرفی کنند تا آن ها در گمنامی نمانند و نمیرند. به خانواده ی خوشنام صالحی بگویید که از این پس به مدیرانتان می گویید وقتی از «بزرگان و خدمتگزاران» صحبت به میان می آید منظور فقط مدیران فعلی نیستند. آقای نجفی طی سال های گذشته در مجلس ترحیم اعضای خانواده ی چند مقام مسول شرکت کردید. برای توجه دادن به مدیرانتان در مراسم چهلم دکتر صالحی که احتمالا در روستای «دوبخشر» شفت برگزار می شود هم شرکت کنید و دسته گلی بر مزارش بگذارید تا حداقل به فرهنگ مرده پرستی در این کشور خیانت نشده باشد. می توانید براساس همان قائم به فرد بودن در این جغرافیا، دستور دهید خیابان، میدان یا گذرگاهی را به نام این بزرگمردان ثبت کنند تا شاید مدیران دیگر دستگاه ها در استان به سراغ چهره های مشابه بروند و در میان مراسم های پرهزینه ی تجلیل، سراغی هم از هاشمی ها و کاظمی ها و صالحی ها بگیرند.