اختصاصی،نگاه ایران: سرکار خانم فرانک پیشگر در گفت و گویی که صبح امروز و در حاشیه حضور شهردار رشت در جلسه شورای شهر پس از ماجرای قطع درختان خیابان امام خمینی(ره) انجام داده است، اظهار کرده اند که «  پروژه ای که نیاز به قطع درختان داشته باشد موضوع در کمیسیون ماده 7 شهرداری مطرح می شود و با توجه به اینکه بنده به عنوان عضو شورا در این کمیسیون حضور داشتم مخالفت خود را با این طرح اعلام نمودم علیرغم اینکه سایر اعضاء کمیسیون آقایان بهارمست و حسین زاده مدیرعامل سازمان پارکها و فضای سبز موافقت خود را اعلام داشتند .» مشخص نیست رئیس کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورای اسلامی شهر رشت از کارکرد قوانین ماده 7 بی اطلاع است یا فشارها و خط دهی های سیاسی و غیرکارشناسی موجب دادن آدرس غلط از جانب ایشان شده است. چرا که اساسا کمیسیون ماده 7 اساسا محل تصمیم گیری در مورد طرح نیست  و کمیسیون قطع درختان است. در واقع در این کمیسیون فقط در مورد موافقت یا مخالفت اعضا با قطع درختان (یا قطع به شرط جایگزینی مناسب) تصمیم گیری می شود.   از طرف دیگر طرح خط ویژه اتوبوس، برای دو سال پیاپی در بودجه شهرداری با پانزده رای موافق تمام اعضای شورای شهر به تصویب رسیده است که با در نظر گرفتن این مساله باید گفت وظیفه ایشان به عنوان نماینده شورای شهر در کمیسیون ماده 7، در بهترین حالت می توانست تعویق مصوبه تا ارایه راه حل مشخص به عنوان جایگزین درختان قطع شده از طرف شهرداری باشد نه کارشکنی در اجرای مصوبه شورای ترافیک شهرستان و استان و شورای شهر که خود او نیز برای دو سال روی آن مهر تایید زده است و این اساسا در تناقض با ذات انجام وظیفه ایشان به عنوان عضو شورای شهر است. نکته عجیب تر که تردیدها را نسبت به سخنان امروز رئیس کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورای اسلامی شهر رشت بیشتر می کند در نظر گرفتن این مساله است که ایشان چندی پیش در همین کمیسیون با اصرار بر قطع 50 درخت برای احداث زیر گذر شهید رجایی(رشتیان) توانستند این مصوبه را از سایر اعضای کمیسیون اخذ کنند.   ابهام اینجاست که از نظر این عضو شورای شهر که با شعارهای محیط زیستی وارد شورا شد، آیا تفاوتی میان درختان خیابان امام خمینی(ره) و درختان خیابان شهید رجایی وجود دارد یا دلیل تناقض موضع ایشان نسبت به این دو اتفاق به دلیل پیشبردن موضوع اول از جانب محمدعلی ثابت قدم است؟ اهمیت این سوال آن جا بیشتر می شود که متحدین خانم پیشگر در شورا و نیروهای سیاسی حامی ایشان علاقه و دلواپسی خاصی نسبت به این زیرگذر از مرحله نام گذاری تا اجرا داشته و دارند! این عضو شورای شهر در ادامه صحبت های خود اظهار کرده است:« چرا با توجه به اولویت های دیگری همچون ساماندهی لندفیل سراوان که با سلامت عموم مردم در ارتباط است به یکباره شاهد کلنگ زنی در این پروژه هستیم که امیدوارم در آینده بتوانیم نسبت به آن پاسخگو باشیم» ایشان چیزی در مورد اینکه چرا مطالعات تسویه خانه شیرابه زباله ها که توسط شریک کاری و اقتصادی عضو متحد و مستعفی ایشان در شورای شهر صورت گرفته، هنوز به نتیجه کامل نرسیده است هیچ اظهار نظری نمی کنند و به این سوال منتقدان و کارشناسان که این پروژه را بی فایده و غیرقابل توجیه می دانند نیز پاسخ نداده اند که چگونه این پروژه قابلیت اجرایی پیدا خواهد کرد؟   همچنین خانم پیشگر در صحبت های خود اشاره نکرده اند که طبق مطالعات صورت گرفته در طرح مدنظر ایشان برای تصفیه خانه شیرابه زباله، حداقل 150 اصله درخت فقط برای احداث جاده دسترسی باید قطع شود. طرحی که عضو متحد ایشان در شورای شهر در گفت و گویی اجرای آن را فقط در توان محمدعلی ثابت قدم(شهردار فعلی رشت) دانسته بود. در این صورت سرنوشت درختان سراوان در بهره مندی از دلواپسی ایشان نظیر درختان خیابان شهید رجایی خواهد بود یا خیابان امام خمینی؟ در این صورت ایشان چگونه می خواهند از زیر بار مسئولیت فرار کنند؟ تا این جای کار که حرف های ایشان صرفا فرافکنی و شانه خالی کردن از بار مسوولیت و تن دادن به بازی های سیاسی است. موضوعی که یکی از جدی ترین آفت های توسعه شهر رشت است.