نگاه ایران:تجربه او در حوزه مدیریت شهری بیشتر در حوزه دانشگاه بوده است. مدیرگروه رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان است و مسائل مربوط به توسعه شهری را در فضایی آکادمیک دنبال می کند.  دکتر«اصغر شکرگزار» سال های 84-83 شهردار رشت بوده است. اما او چون شهرداران گذشته نتوانسته بر کرسی لغزان مدیریت شهری رشت بیش از یک سال تکیه زند. پاسخ شکر گزار به اینکه «آیا بعد از 4 دوره فعالیت شوراها، باز هم می توان ضعف شوراها را به دوره گذار تعبیر و مرتبط کرد؟» منفی است و می گوید: به نظرم نباید فرصت سوزی کرد و مجموعه اقداماتی که در قالب قوانین شوراها صورت می گیرد باید به نزدیک تر شدن مجموعه شورا و شهرداری کمک کند نه این که به بی حرمت شدن شهردار منجر شود. در مجموع عمل شورا باید به گونه ای باشد که نه به بی حرمتی بینجامد، نه سوء استفاده ای از شورا شود. بنابراین در این بین نقش وزارت کشور در ساماندهی امور و وظایف مربوط به شورا خیلی پررنگ است. با او به مناسبت روز شوراها و عملکرد این نهاد شهری، گفت و گویی کرده ایم که در ادامه می خوانید. تجربه 4 دوره گذشته شورا چقدر به توسعه شهری در گیلان کمک کرده است؟ وجود شوراها و سپردن امور به مردم فی نفسه کار خوبی است؛ اما باید بررسی کرد که به چه شاخصی هایی می توانستیم دست یابیم و نیافتیم. واقعیت این است که شوراها در برخی امور موفق و برخی دیگر ناموفق بوده اند. بخشی از امور که ناموفق بوده اند بیشتر به مسائل قانونی و اختیارات شورا بر می گردد. چنانکه اگر خلأ های قانونی وجود نداشت یا اصلاح شده بود، شاهد این همه چالش در دوره فعالیت شوراها نبودیم. بنابراین لازم است که متولیان قانونگذاری مانند مجلس و وزارت کشور تلاش کنند تا با اصلاح قوانین بحران های مدیریتی در شهرداری ها عزل و نصب پی در پی شهرداران به حداقل برسد؛ زیرا شهرداری ها با امکانات کم  تنگناهای موجود و محدودیت های بودجه همواره از نظر مالی دچار مشکل اند و لازم است برای کمک به بهبود روند مدیریتی در حوزه شهرها به همه این موارد توجه شود؛ زیرا 60 درصد از جمعیت ایران در شهرها زندگی می کنند و باید برای افزایش سرانه خدمات و ایجاد رفاه برای آنان فکری اساسی کرد.لازم است که ساختار اداری شهرها و شوراها اصلاح اساسی شوند تا نهادی که از ابتدای انقلاب ساختارش تعریف شده، به بهترین شکل کارکرد خود را نشان دهد. اختلافاتی که در حال حاضر در شوراهای شهرهای گیلان از جمله رشت می بینیم  دلسوزی است یا کمک به توسعه شهر یا بی تجربگی؟ به نظرم باید در برخی زمینه ها مانند موضوع استیضاح شهرداران اختیارات شورا کم شود تا فردی که خود شورا انتخاب کرده است بعد از یک سال به دلایلی برکنار نشود. فرمانداری یا استانداری هم باید نظارت بیشتری کنند تا فرد منتخب هم واجد ویژگی های لازم برای احراز پست شهرداری باشد و هم در چارچوب وظایف خود تحولات مربوط به شهر را دنبال کند. ضمن این که برای گزینه استیضاح شرایط مختلفی لحاظ شود تا شورا هر بار مدیرانی را که تازه شروع به کار کرده اند، استیضاح نکنند. لازم است که موضوع اختلاف شورا و شهردار در هیات حل اختلاف بررسی شود تا شورا قدرت تغییر مداوم شهردار را نداشته باشد، زیرا در مجموع این موضوع به ثبات مدیریت و توسعه شهری آسیب می زند. پس نمایندگان مجلس در شهر چه؟ آنها که باید بیشتر نگران توسعه باشند. بله. نمایندگان هم می توانند در وضع قوانین و اجرای آنها موثر باشند. کمیسیون های شورا در مجلس می توانند بیشتر به حل مسائل و معضلات شوراها کمک کنند. اما طرح ها و لوایح در این زمینه پیگیری نمی شود و در نتیجه شاهد هستیم که این دور باطل تداوم دارد و هر بار شهرداری انتخاب می شود که به هر دلیلی مختلف یا نمی تواند کار کند یا به به هر دلیلی بعد از مدتی برکنار می شود. البته به نظر می رسد از همان قوانین موجود هم به شکل مطلوب استفاده نمی شود یا به نوعی شوراها قانون سالار نیستند. در این زمینه باید بیشتر در حوزه آموزش جامعه کار کرد. افراد باید یاد بگیرند که کار جمعی کنند و تجربه آن را قبل از قبول مسئولیت به دست آورند. باید فصل الخطاب همه ما به ویژه اعضای شورا در پارلمان شهر قانون باشد و فرهنگ کار جمعی را یاد بگیریم. مسلما وقتی فرهنگ ما درست نباشد، نمی توانیم قانون را درست اجرا کنیم یا این که شاهد برگزاری نامنظم جلسات یا حضور نیافتن برخی از اعضای شورا در جلسات هستیم. طوری که بسیاری از اوقات جلسات شورا به حد نصاب نمی رسد و از رسمیت می افتد. شوراها قوانینی دارند و مدیریت جلسات با رئیس شوراست. رئیس حتی می تواند کسانی را که مدام تاخیر دارند یا حضور نمی یابند از جلسه اخراج کند و غیبت ها را به نحو بهتری مدیریت کند. در مجموع وظیفه شورا تسهیل قوانین و مقررات برای اداره بهتر امور شهر است نه این که فقط گزینه استیضاح را روی میز داشته باشند. شهرداری ها چقدر می توانند به مشارکت بیشتر شهروندان در اداره امور شهر کمک کنند؟ ارزیابی کلی این است که شهرداری ها در حال حاضر بهتر از زمانی که زیر نظر وزارت کشور بودند، فعالیت می کنند. اما در مجموع شهروندان یک شهر نظارت مستقیمی بر عملکرد شورا ندارند و اثر مجموع تصمیمات آنها را در توسعه شهر می بینند. ضمن این که باید مدیریت شهری برای جلب مشارکت مردم در توسعه، راهکاری بیندیشد تا شهروندی که عوارض نمی دهد یا برای کمک به پیشرفت محله خود مالیات نمی دهد، مجاب به همکاری شود. به هر حال دولت ها چندان کمک مالی به شهرداری ها نمی کنند و تنها محل درآمد شهرداری از عوارض و مالیات ساخت و ساز است. بهتر است شورا و شهردار در کنار هم و با همدلی به جلب مشارکت شهروندان بپردازند. چقدر می توانیم از تجربه دیگر کشورها کمک بگیریم؟ می توانیم از تجربه مدیریت دیگر کشورها مانند ترکیه که در همسایگی ماست استفاده کنیم. فرصت دادن به مدیران جوان برای اداره امور شهرو حفظ آرامش روانی شهروندان و ایجاد محیط دوستانه و همدلی، انگیزه دلسوزان و صاحبنظران را برای مشارکت بیشتر افزایش می دهد. در غیر این صورت هیچ فردی حتی اگر تجربه اجرایی و آکادمیک هم داشته باشد، رغبت نمی کند در فضای نامطلوب فعالیت کند. محیط های دانشگاهی چطور؟ هرقدر بخواهیم از ظرفیت نیروهای جوان دانشگاهی و مشاوره آنها بهره بگیریم، بهتر می توانیم به توسعه پایدار شهری کمک کنیم. اما نهاد شهرداری بیشتر اجرایی است و مدیران دنبال کار هستند و فرصتی برای مشاوره و تعامل با دانشگاه ها ندارند. در حالی که پایان نامه هایی که در حوزه شهری نوشته می شود می تواند راهگشای بسیاری از کارها باشد. مدیران شهری درک درستی از دانشگاه و همکاری با آنها ندارند. حتی بسیاری از اطلاعاتی که دارند محرمانه است و آنها را  در اختیار محققان و پژوهشگران قرار نمی دهند. در صورتی که این فرصت برای کمک به رونق فعالیت های مربوط به حوزه شهری و حل مشکلات چند ساله شهرهاست.