نگاه ایران/ پویا بازارگرد: کار هر سال شان است؛ گاهی در این پرورشگاه و گاهی در آن یکی، باری در خانه سالمندان و باری هم در آسایشگاه معلولین. نه فقط دم عید و به بهانه نوروز، بلکه هر زمانی از سال که فرصتش را داشته باشند دور هم جمع می شوند برای شاد کردن دل کسانی که از زندگی اجتماعی معمول جامعه دور افتاده اند.
این بار قرعه دم عیدشان به نام آسایشگاه سالمندان و معلولین رشت افتاده بود. صبح امروز (شنبه 29 اسفند) با دوستانشان دور هم جمع شدند ساز و نقاره به دست گرفتند و خواندند و نواختند.
نیما برزگر تارش رو زمین گذاشت و تمبک به دست گرفت، مبین سهیلی فر دایره می نواخت، سحر یوسفی فرد به جای کمانچه همیشگی اش، سنج انگشتی به دست کرده بود و حسین شعبانی نژاد آواز گیلکی سر می داد.
تمام وجودشان پُر بود از مهر و تمام تلاش شان فقط و فقط شاد کردن پیرمردها،پیرزنان و کودکانی که در خلوت و تنهایی روزهای آخر سال را سپری می کردند.
رضا رسولی، عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر رشت و سهیل سجودی عضو هیئت مدیره خانه فرهنگ گیلان هم در کنار این جوانان حضور داشتند.
هنگام رفتن همه خوشحال بودند؛ مددجویان آسایشگاه و کارکنان از فضای شادی که بچه ها ساخته بودند و بچه ها هم از شادی آن ها.