نگاه ایران / عمید پورغفار مغفرتی * سلام بر منتخبان ملت! بر شما که ملتی در لوای کاغذی کوچک آینده ای بهتر را خواستارند، چه آنها که شما را برگزیدند و چه نه! همه و همه اهل یک شهر و دیارند و سهم شان از برآیند انتخابات اوضاعی رو به بهبود است، انشاالله. رقابت ساعاتی دیگر به پایان می رسد و یکی از شما بر کرسی دشوار نمایندگی ملتی خواهید نشست. و خدا می داند که اجابت اعتماد این مردمان امیدوار به فردایی بهتر چه مسوولیت دشوار و ثقیلی است. نمی دانم این روزها و شب ها را از یاد می برید یا نه؟ نمی دانم نوای این مردمان را از یاد خواهید برد یا نه؟ سخنی که در بالانشینی ها سر دادید و وعده ها بر سفره ذهن و دل شان گشودید را ای کاش روی سنگ ها حک می کردند و بر میادین شهر قرار داده تا هر روز برایتان یادآور وعده هایتان باشد. از هر طیف و جناحی باشید همه شما ایرانی هستید و میهن پرست، یعنی باید باشید و تا این مردمان مهربان نباشند هیچ مشروعیتی نخواهید داشت.این مردمان خواستار بهبودی وضعیت شهر و دیار خویش اند و به دستان شما چشم دوخته اند که روزگاری بهتر را برایشان بسازید، چقدر دشوار است این مسئولیت اگر ارج و قرب آن را بدانید و اگر نماینده شهرهایتان باشید نه عده ای خاص! ما برای خان ملت نماینده ملت می خواهیم، آنکه رنج کشاورز پیر روستایی دور افتاده را، آنکه صدای دل والدین مغموم از بیکاری فرزاندانشان را، عقب ماندگی ها را، حقوق اولیه ها را و...به گوش بالانشین ها برساند و آنکه خود از رنج مردمانش رنج می کشد و شب ها از این ناملایمات خواب آرام به سراغش نمی رود. سخن بسیار است و زمان ضیق! راه خانه را که پیش گرفتم خیابان ها خلوت شده بودند و شما ها در سودای ردای نمایندگی در خانه هایتان بودید و پوسترهایتان مانند برف زمین خدا را پوشانده بود. لحظه ای درنگ نمودم که چقدر همه شما به پاکبانان بدهکارید؟ آنهایی که در این شب های تعرفه شما مستوجب زحمتی مازاد گشتند تا هر روز شهر را برای داعیان نمایندگی ملت پاک نگه دارند، سهم شما از زدودن شرمندگی رخ این جانان رو به فرزندانشان چیست و چه خواهد بود؟مابقی بماند شاید وقتی دیگر. امیدوارم در این دنیا و آن دنیا شرمنده این ملت نگردید. *مدیرعامل کانون فرهنگ فرهت فومن