نگاه ایران/نرجس محمددوست لشکامی دکتری جامعه شناسی   شاید بهانه ی این نوشتار اتفاقات 28 مرداد سال 32 و پس از آن سقوط دولت ملی دکتر محمد مصدق باشد ، اما آنچه مد نظر است ، از منظر جامعه شناسی سیاسی نقش لومپن ها ، شناخت و بازیگری لومپن ها در اتفاقات سیاسی امروز است . لومپن ها را اساسا همیشه در نقش یک تسهیل گر و یا هموار کننده یک جریان قدرت دانسته اند و به نوشته دکتر علی رحمانی" در ایران هیچکس به اندازه ی لومپن ها در دوره ی معاصر دشمن دموکراسی نبوده اند ، هر وقت دولتی برای منافع ملی سر کار آمد لومپن ها چوب لای چرخش گذاشتن و وقتی دولتی نا کارآمد بود از لومپن ها براش ایجاد رعب ، وحشت و سرکوب مردم استفاده نمودند" لومپن ها در تعریف اساسا بازیگران اثر گذار برای بر کرسی نشاندن قدرتی و یا پایین کشاندن قدرتی می شناسند . لومپن ها را معمولا با ادبیات خاص ، پوشش خاص ، رفتار خاص، پایگاه اجتماعی خاص ، استفاده از ابزار های خاص و بدور از کسب قدرت اما اثر گذار بر قدرت می شناسند . اما با نگاهی به فرایند های سیاسی انتخابات های چون ریاست جمهوری ، مجلس شورای اسلامی و شورا های شهر و روستا می بینیم لومپن های ایران امروز نقش تسهیل گری و اثر گذاری خود در قدرت را کنار گذاشته است و خود وارد بازی قدرت به طور مستقیم میشوند ، "لومپن های کت و شلوار پوش " و یا " لومپن های بروز شده" لومپن هایی که میدان های اجتماعی شان را تغییر داده اند و نیز چند گام جلو تر میدان ها را دچار تغییر کرده اند . بوردیو در تعریف میدان میگوید میدان نظام ساخت یافته موقعیت هایی است که توسط افراد یا نهادها اشغال می شود و ماهیت آن تعریف کننده وضعیت برای دارندگان این موقعیت هاست. عرصه ای اجتماعی است که مبارزه ها وتکاپو بر سر منافع و دستیابی به آنها شکل می گیرد میدان ها با اقلامی تعیین و تعریف می شوند که محل منازعه و مبارزه هستند .کالاهای فرهنگی (تحصیل) اشتغال،زمین، قدرت (سیاست)،طبقه اجتماعی،منزلت یا هرچیز دیگری که ممکن است به درجات متفاوتی خاص و انضمامی باشند .هر میدان به دلیل محتوای تعریف کننده خود ؛منطق متفاوت ،ساختار ضرورت و مناسبات بدیهی انگاشته متفاوتی دارد که محصول و تولیدکننده عادت واره خاص همان میدان است. هر میدان منطق خاص خود را دارد و عاملان اجتماعی که جایگاه های خاصی را تعریف می کنند، می فهمند که چگونه باید در میدان رفتار کنند. اما لومپن های ایران مدتهاست میدان اجتماعی خود را به قدرت رسمی نزدیک کرده است دیگر در میدان های کارگری ، میدان های قهوه خانه ای و کارتن خواب نیست و در هر کسوت و سمت و حتی منصبی حضور دارد و تعدد و تضاد میدانها باعث می شود که بشنویم ، ممه را لولو برد ، داش ، پدر صاحاب بچه در میاد ، آب بریز که جایی می سوزه ، زنیکه و ... و در مناسبات رفتاری استفاده از شایعات ، تخریب ها با محور قرار دادن مسائل شخصی دیده شود ،تجاوز لومپن ها به ادبیات رسمی و محافل رسمی ،همچنین حضور افراد لومپن در فضاهای لومپنی نشانه ی مردمی بودن ، با معرفتی و ارزش شمرده میشود . آنچه را که باید بیان کرد ، لومپنیسم ایران دیگر به مانند گذشته نقش کاتالیزور را ندارد بلکه با تغییر و استفاده از ادبیات فراگیر دارای مجاورت های معنایی و جغرافیایی دارای قدرت رسمی شده است و دیگر به عنوان بازیگر اصلی و رسمی وارد کارزار قدرت می شود . و حال باید سوال کرد آیا دموکراسی که بر گرفته از واقعیت جامعه در انتخاب لومپن ها اشتباه کرده است یا انتخاب ها بر گرفته بر این حمله است دموکراسی اشتباه نمی کند. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تائید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.