نگاه ایران/محمد طاها محمودی فعال دانشجویی استان گیلان، یکی از مهم ترین استان های کشور در حوزه گردشگری است. استانی با ظرفیت های طبیعی و گوناکون گردشگری اعم از کوه، جنگل و دریا. گردشگری همواره یک صنعت درآمدزا، مفید و قابل توجه است. ارزیابی ها نشانگر آن است که گردشگری در استان گیلان چندان صنعت درآمدزایی نبوده است و تاکنون از ظرفیت های گردشگری آن به خوبی استفاده نشده است. ساحل به عنوان یکی از پتانسیل های مهم گردشگری می تواند به رونق این صنعت در استان و درآمدزایی برای شهروندان، ایجاد اشتغال و درنتیجه بهبود سطح معیشت مردم کمک کند. باتوجه به اینکه بیش از پنجاه درصد شهرستان های استان گیلان، از جمله شهرستان های ساحلی به شمار می روند؛ ظرفیت کافی برای سرمایه گذاری در این بخش وجود دارد و با تدوین و پیشبرد طرح های کلان در حوزه بوم گردی می توان به توسعه استان در بخش گردشگری کمک شایانی نمود. سرمایه گذاری ساحلی ورود سرمایه گذار به ساحل و سرمایه گذاری در آن یک فرصت است، اما فرصتی که باید اندک تهدید هایش همچون افزایش جمعیت غیر بومی منطقه و التقاط فرهنگی را کنترل کرد. به طور کلی، سرمایه گذاری در ساحل از سطوح خُرد آن، مانند ایجاد فروشگاه های عرضه ی مواد غذایی تا ابعاد کلان آن همچون ساخت مجتمع های تفریحی-ساحلی و احداث شهرک های ویلایی امری مفید تلقی می شود زیرا مزیت های فراوانی همچون ایجاد اشتغال مستقیم و غیر مستقیم، افزایش سطح درآمد مردم آن منطقه و در نتیجه بهبود وضع معیشت مردم را در بر دارد. بنابراین، با مساعدت دولت و همچنین با اهتمام مردم در مناطق ساحلی و با صدور مجوز فعالیت های مربوطه از سوی دولت، همچون ایجاد غرفه های عرضه ی مواد غذایی و صنایع دستی به بومیان آن مناطق و اعطای تسهیلاتی چون معافیت مالیاتی و وام های زودبازده به طرح های گردشگری در حوزه ساحلی، می توان شاهد اشتغال متوازن برای بومیان آن مناطق بود که البته این مهم تاحدودی در استان گیلان رخ داده است. از آنجایی که غالب مناطق ساحلی استان گیلان در نواحی روستایی قرار دارند، سرمایه گذاری و به تبع آن ایجاد اشتغال برای بومیان آن مناطق، موجب کنترل و کاهش مهاجرت روستائیان به شهر ها می شود و حتی بعضاً موجب مهاجرت معکوس(مهاجرت از شهر به روستا) خواهد شد. برای تلاش در جهت توسعه گردشگری ساحلی باید فاکتورهای کیفی سواحل را تقویت کرد و با هدف بهره برداری اقتصادی بیشتر، ماندگاری مسافر در مناطق ساحلی را افزایش داد. آداب گردشگری یکی از بزرگترین چالش ها در استان های گردشگرپذیری چون گیلان، معضل زباله است که چهره ی جنگل ها، سواحل و تالاب های استان گیلان را مخدوش ساخته است. سازمان های محیط زیستی مردم نهاد به صورت پراکنده و غیر مستمر تلاش هایی را جهت پاکسازی چهره سواحل و جنگل ها از زباله انجام داده اند اما به دلیل عدم ساماندهی درست آنها و از همه مهم تر عدم فرهنگ سازی و ایجاد آداب صحیح گردشگری، این کارها تنها به عنوان مسکّن بوده و درمان مؤثری برای این درد دیرین گیلان نبوده است. برای ایجاد فرهنگ و آداب صحیح گردشگری، نیاز به اقدامات جدی در حوزه “جامعه پذیری” و “کنترل اجتماعی” وجود دارد. با ایجاد رابطه منسجم میان حوزه های محیط زیستی و فرهنگیِ دولتی با سازمان های محیط زیستی مردم نهاد می توان با ارائه ی راهکارهایی کم هزینه اما پربازده و مستمر از وقوع فجایع محیط زیستی در سواحل گیلان جلوگیری کرد. سواحل می توانند نقشی اساسی در جذب گردشگر و به تبع آن ایجاد اشتغال و ارتقای سطح معیشت مردم و تحرک و سازماندهی بیش از پیش سازمان های محیط زیستی مردم نهاد ایفا کنند؛ پس توسعه گردشگری ساحلی می تواند دریچه ای راه گشا برای توسعه پایدار و همه جانبه در صنعت گردشگری استان گیلان باشد. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تائید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.