| چهارشنبه، 05 اردیبهشت 1403
 ماهان مه رو فعال اجتماعی استان گیلان با مساحتی بالغ بر 1471100 هکتار دارای 564000 جنگل ، 267000 هکتار مرتع می باشد و مدیریت این اراضی با سازمان جنگل ها ، مراتع و آبخیزداری کشور است که به عنوان نهاد متولی با مشکلات عدیده ای نیز روبروست. بار دیگر بادی وزید و میرفت تا فاجعه ای عظیم را به وسعت داشته های اندک طبیعت در شمال کشور رغم بزند. در نخستین روز از هفته جاری و در پی هشدار های سازمان هواشناسی مبنی بر نفوذ جریانات هوای گرم و باد شدید در گیلان بیش از 60 نقطه از مناطق جنگلی گیلان طعمه حریق شد. نخستین و شاید سهل ترین دلیل به حضور گردشگران در این ایام و کم توجهی آنان ارتباط داده شد موردی که هرچند ممکن است درست باشد اما تمام واقعیت نیست! چرا که در فصول پاییز و زمستان نیز با وزش باد گرم شاهد آتش سوزی در اراضی ملی هستیم. نگارنده در طول چهار سال فعالیت داوطلبانه جهت اطفاء حریق با نیروهای منابع طبیعی به عنوان همیار طبیعت به این نکته اذعان دارد که عده ای در انتظار وقوع باد گرم و برافروختن آتش نشسته اند. عموما جنگل هایی که در ارتفاعات کوهستانی روستاها و در کنار باغات و مستثنیات اشخاص واقع شده بیشترین میزان آسیب و آتش سوزی را دارند. بطور مثال در آتش سوزی بامداد یکشنبه در شهرستان لاهیجان 12 نقطه آتش سوزی همزمان رخ داد که چند نقطه از آن در سالهای گذشته جنگلکاری شده بود و همه ساله با شروع باد گرم در آن حریق رخ می دهد. این بدان معناست که جوامع محلی به دلیل اینکه سالها شاهد بهره برداری نهاد های متولی و پیمانکاران بوده اند و یا بنا به هر دلیلی نتوانسته اند از منابع موجود در محل زیست خود منتفع شوند نسبت به جنگل ها و مراتع احساس تعلق خاطر نداشته و با آن بیگانه اند. تخریب جنگل ها دلایل متعدد دیگری نیز دارد که می توان به پیشروی اراضی کشاورزی و باغی به سمت جنگل ها و تهدیداتی چون قاچاق چوب ، تصرف عرصه و کمبود اعتبار و امکانات و نیروی انسانی جهت حفاظت اشاره نمود. باید به گذشته نگاه کرد که سیاست های مدیریت جنگل تا چه حد توانسته در امر حفاظت از جنگل موفق عمل نماید؟ آنچه که همواره شاهدش هستیم پس از وقوع حادثه به دنبال مقصر می گردیم در صورتیکه نه برای پیشگیری و نه نسبت به تجهیز امکانات اولیه و آموزش نیروها به واقع کاری صورت نگرفته است. حال که مجلس ها و دولت ها در طول تاریخ حاضر به هزینه برای حفظ طبیعت کشور نشده اند این پرسش مطرح می شود که ما مردم تا چه میزان نسبت به ایجاد عزم عمومی و مطالبه حقوق جنگل کوشیده ایم ؟ بر کسی پوشیده نیست که دیدگاه کلان مدیریت کشور در بحث حفظ طبیعت با لکنت های فراوانی روبروست به نحوی که هنوز ارزشگذاری اقتصادی منابع طبیعی و محیط زیست در کشور ما بطور دقیق انجام نشده و این امر در تصمیم گیری های مدیریتی خود را نشان داده است. در پیشگیری از وقوع جرم و همچنین آنجا که می بایست با یک فروند بالگرد نسبت به اطفاء حریق اقدام نمود نه تنها بالگرد نیست که بیل هم نیست و این یعنی میزان اهمیت مدیریت کلان کشور در مبحث حفاظت از طبیعت و جنگل ها...! نمایندگان محترم در مجلس شورای اسلامی ؛ براستی منتظر میمانیم تا آتشی دیگر و آهی دیگر ؟ یا از امروز برای یکبار هم که شده نسبت به اختصاص بودجه ای در شان و منزلت جنگل های هیرکانی و تمامی جنگل های کشور برای آموزش نیروهای یگان حفاظت و نیروهای مردمی و جوامع محلی ، تجهیز امکانات حفاظتی و اطفاء حریق و استفاده از فناوری های نوین برای پایش و مراقب از انفال الهی تلاش خواهیم کرد ؟ اگر همت و جهاد عملی نباشد این حریق، آتشی است که خاموش نمی شود و قطعا امروز که ما به قضاوت گذشتگان نشسته ایم آیندگانی هم به قضاوت ما خواهند نشست.   نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.

به اشتراک بگذارید:

نگاه شما:

security code