| جمعه، 31 فروردین 1403
نگاه ایران:  محمد کهنسال دانش آموخته مهندسی مکانیک از پلی تکنیک شهروند و فعال اجتماعی سی ام دی ماه در پیج اینستاگرام مطلبی در خصوص بودجه شهرهای رشت و انزلی نوشتم و با توجه به روند معمول بودجه نویسی سالهای قبل آرزو نمودم که شاهد بودجه ای معمول که صرفا افزودن درصدی به بودجه سالهای قبل و  بدون برنامه مشخص برای مدیریت شهری است نباشیم و همچنین نوشتم: "آیا شهرداران و اعضای شورای شهرهای رشت و انزلی از این آزمون شفافیت سربلند بیرون خواهند آمد؟ برایشان سربلندی آرزو می کنم." سی ام بهمن شورای شهر انزلی در جلسه ای علنی کلیات بودجه را مطرح و به رای گذاشت که علیرغم ابهامات و پرسش های اولیه برخی از اعضاء پس از توجیهات شهردار کلیات آن ببا شش رای به تصویب رسید. امکان حضور در جلسه را نداشتم اما اطلاعات دریافتی نشانگر این بود که تغییر ماهوی در شیوه بودجه نویسی رخ نداده و البته نگرانی های دیگری نیز مطرح شد چند روز پیش اطلاعات کلی ارائه شده در جلسه به دست بنده رسید و البته موجب تعجب شد. یک اشکال اساسی در آنچه ارائه شد وجود دارد این است که اصطلاا ساختار شکستی برای بودجه ارائه نشده و به عبارتی معلوم نیست جزئیات این بودجه چیست؟ و فلان یا بهمان ردیف درآمد از کجا به دست آمده و مثلا هزینه در نظر گرفته شده برای هر متر در ردیف صدور پروانه ساختمانی چیست و چه متراژی در خواست صدور پروانه برای سال 9 منظور شده است. چون جلسه، جلسه بررسی کلیات بوده معلوم نیست اساسا جزئیاتی از طرف شهرداری به شورا ارائه شده یا خیر؟ شنیده ها حکایت از بودجه ای حداکثر سی صفحه ای دارد که امیدوارم صحت نداشته باشد. با اینحال در حد اطلاعات دریافت شده در این نوشته به بررسی آنچه در دسترس است می پردازم بلکه کمکی به اصلاح و منطقی تر شدن بودجه در روزهای بررسی جزئیات نماید. برای اکثر بندهای بودجه ارائه شده می توان نقد نوشت که خود مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد و طبعا از حوصله این نوشتار خارج خواهد بود علی ایحال سعی میکنم در حد دانش و توان خود به برخی نقدهای وارد بر بودجه ارائه شده توسط شهردار انزلی بپردازم. بخش تامین درآمد یکی از نقدهای اصلی به بخش درآمدهای پیش بینی شده وارد است که مطابق  جدول زیر در جلسه شورا ارائه شد:   مبالغ به میلیون تومان تجربه نشان می دهد که معمولا میزان جذب درآمدها در شش ماهه اول سال بیش از شش ماهه دوم است اما با فرض ثابت بودن درآمدها در طول همه فصول، برای پیش بینی درآمدهای تا پایان سال 96 باید به عملکرد 9 ماهه 25 درصد افزوده شود که در این صورت نگاهی به جدول زیر خالی از لطف نیست.   مبالغ به میلیون تومان افزایش غیر منطقی ردیف های درآمد پیش بینی شده همانگونه که در جدول بالا مشاهده می شود مجموع درآمدهای پیش بینی شده در سال 1397 نسبت به سال 1396 سه برابر در نظر گرفته شده و این در حالی است که حداقل میزان افزایش، 1/38 برابر در ردیف مازاد تراکم و حداکثر میزان افزایش، 109/68 برابر در ردیف تفکیک اراضی است که در نوع خود نسبتی عجیب و غریب است. به دلایل مختلفی از جمله رکود کلی حاکم بر اقتصاد کشور و ساخت بی رویه مسکن مهر در سالیان گذشته، صنعت ساختمان با رکود مواجه است و حال سوال اینجاست که شهردار محترم کدام پیام مثبت را از بازار مسکن دریافت نموده که بیش از دوبرابر در آمد در بخش پروانه ساختمانی پیش بینی کرده است. چهار ردیف بعدی هم مرتبط با موضوع زمین و املاک است که افزایش سی و هشت درصدی مازاد تراکم گرچه در صورت رعایت قوانین به نظر دست یافتنی نمی رسد اما به دلیل کم بودن میزان افزایش از آن میگذرم و می مانم تا میزان رعایت یا عدم رعایت قانون را در عملکرد شهرداری و نظارت شورای شهر در سال 1397 ببینم. از درآمد عجیب تفکیک اراضی بهتر است بگذریم چون با هیچ متر و معیاری قابل تفسیر نیست و منتظر می مانم تا تفسیر شهردار در توجیه این مبلغ یا اصلاح مبلغ را بشنوم اما افزایش حدود 7 برابری نوسازی نیز چندان قابل توجیه و درک نیست. افزایش  بالغ بر 2 برابری ردیف ماده صد حتی با رویه های معمول زیر پا گذاشتن قانون که توسط شهرداری ها (در برخورد به موقع با تخلفات ساختمانی) نیز دست یافتنی نیست بنابراین به نظر می رسد شهردار محترم برای این بند که از قضا تامین کننده حدود یک ششم کل بودجه است برنامه های خاصی داشته باشد که طبعا جز با زیر پا گذاشتن حقوق شهروندی عموم و به مسلخ بردن آن زیر پای منافع عده ای معدود امکانپذیر نیست. با این اوصاف می توان از هم اکنون نوید برج سازی در خیابان سی متری و نابودی کامل هویت خیابان مذکور را به شهروندان محترم داد چرا که اخیرا شایعه صدور مجوز احداث ده پارکینگ در زمینی که بطور معمول شش پارکینگ بیشتر در آن مجوز نخواهد گرفت شنیده شده که البته امیدوارم صحت نداشته باشد. علی ایحال تراکم فروشی و همچنین عدم جلوگیری از تخلفات ساختمانی خبط بزرگی است که متاسفانه داب شده و علیرغم غیر قانونی بودن آن کماکان در شهرهایی که قانون و حقوق شهروندی محلی از اعراب برای شهردار و اعضای شورای شهر ندارد ادامه دارد. دیگر مورد جالب پیش بینی شده می توان از ارزش افزوده یاد کرد که با اینکه در سال 96 نسبت به سال 95 به نصف کاهش یافته شهردار محترم پیش بینی افزایش 57 درصدی نموده است . تمامی شنیده ها حاکی از افت شدید فعالیت اقتصادی در شهر انزلی و حتی رشت است و بسیاری معتقدند که دو دلیل عمده در این خصوص وجود دارد که یکی اوضاع بد اقتصادی در کل کشور و دیگری جایگزینی خرید از منطقه آزاد به جای خرید از بازاریان داخل شهر است. از طرف دیگر با توجه به بدهی های دستگاه های اجرایی به پیمانکاران، روند اجرای پروژه های عمرانی نیز در سطح کشور و استان اگر کاهش نیابد قاعدتا افزایشی نخواهد داشت که کاملا در بودجه سال 97 کشور قابل لمس است. حالیه ممکن است در این خصوص شهردار محترم دلایلی داشته باشد که ما از آن بی خبریم. ناپایداری منابع (وام، فروش اموالو اعتبارات دولتی) یکی از معضلات مدیران شهری ناتوانی در تامین منابع پایدار است متاسفانه اطلاعات ارائه شده نه تنها پیامی در راستای ایجاد درامدهای پایدار به بررسی کننده بودجه القا نمی کند بلکه دقیقا در جهت عکس حرکت نموده و موجبات هدر رفت پتانسیل ها و وابستگی بیش از پیش شهر به منابع نامناسب و ناپایدار را فراهم می کند که گواه این موضوع دریافت وام و فروش اموال است. در موضوع بودجه وام اگرچه نوعی تامین منابع محسوب می شود اما درآمد محسوب نمی شود صرف نظر از این موضوع  باید وام را در برنامه طولانی مدت موردارزیابی قرار داد که اگر هم چنین برنامه ای در شورا یا شهرداری موجود باشد که بعید است ما از آن بی خبریم و تبعات وام در سال های دامن مدیران شهری و در نهایت شهروندان را خواهد گرفت. معمول این است که زمانی به سراغ وام می روند که یا یک نیاز ضروری احساس شود یا قرار بر یک سرمایه گذاری باشد که درآمد بعدی یا به عبارتی سود حاصل از آن سرمایه گذاری بیش از بهره وام باشد که چنین چیزی در برنامه مورد اشاره قرار نگرفته و به عبارتی منطقی تر بود بحث وام و اینکه قرار بر هزینه آن در کدام بخش است به طور جداگانه مطرح می شد. فروش اموال از جمله ردیفهای بسیار مبهم درامد است. گرچه اموال را می توان به لحاظ لغوی مشتمل بر اموال منقول و غیر منقول (یعنی املاک) دانست اما به کار بردن کلمه عمومی اموال از یک طرف و افزایش قابل توجه بالغ بر 16 برابری آن نگران کننده است. نگران کننده از این جهت که اگر نیت بر فروش املاک و بویژه زمین باشد بدترین شیوه درآمد زایی اتخاذ گردیده و شهرداری به جای استفاده از سرمایه گذاری و شراکت در ارزش افزوده ناشی از ساخت و ساز و یا ایجاد درآمد پایدار ناشی از اجاره دادن سهم خویش از مستحدثه پس از سرمایه گذاری اقدام به فروش ملک و صرف پول آن برای برنامه های روزمره شهرداری نموده است. گرچه تلاش در راستای اعتبارات دولتی در جایگاه خود واجد ارزش مثبت است اما عادت کردن به این نوع اعتبار با توجه به پایدار بودن می تواند در آینده مشکل آفرین باشد و این نوع از اعتبار مشابه درآمد ناشی از نفت در بودجه سالانه کشور است. حالیه با توجه به وضعیت نامناسب اعتبارات دولتی افزایش نزدیک به دو برابری کمک های اعطایی دولت هم چندان منطقی نیست مگر اینکه واقعا قول و وعده ای از طرف دولت به شهردار محترم داده شده باشد که منتظر می مانیم ببینیم که در جلسه بررسی جزئیات بودجه به آن اشاره می شود یا خیر؟ بخش بودجه عمرانی بر اساس اعلام در جلسه، بودجه پیش بینی شده 141/538 میلیارد تومان است که 123/538 میلیارد آن بودجه نقدی، 13 میلیارد آن بودجه غیرنقدی و 5 میلیارد آن سی ان جی اعلام شده که توضیحی در خصوص بودجه غیر نقدی و سی ان جی ارائه نشده است و با توجه به اینکه بخشی از درآمد سی ان جی باید به عنوان پول گاز به متولی ان یعنی شرکت گاز پرداخت شود بنابراین  5 میلیارد تومان را باید به مثابه سود خالص فروش یکساله دانست که چنین سودی در هاله ای از ابهام قرار دارد. از مجموع بودجه ، پیش بینی شده که  42/5428 میلیارد تومان صرف هزینه های جاری و 98/9952 میلیارد تومان صرف هزینه های عمرانی بشود. مبلغ 119 میلیارد تومانی اعلام شده به عنوان منابع تامین با هیچکدام از اعداد فوق هم خوانی ندارد که البته ممکن است ناشی از نقص اطلاعات رسیده باشد و از آن میگذرم. در خصوص هزینه کردها به جز هزینه های جاری که اطلاعی از آن نیست سرفصل کلی هزینه های عمرانی به ترتیب بودجه پیش بینی شده به شرح زیر است:
  • سایر برنامه ها   31/281 میلیارد تومان
  • بهبود محیط شهری و مبلمان شهری  27/81  میلیارد تومان
  • حمل و نقل و بهبود عبور و مرور شهری 15/7 میلیارد تومان
  • آبهای سطحی 7/25 میلیارد تومان
  • فضاهای ورزشی ، تفریحی و توریستی 5/55 میلیارد تومان
  • تاسیسات درآمدزا و توسعه شهری 2/9 میلیارد تومان
جمع مبالغ فوق حدود نه میلیارد کمتر از مبلغ پیش بینی شده برای هزینه های عمرانی است که ممکن است به دلیل ناقص بودن اطلاعات رسیده باشد . صرف نظر از مورد فوق اهم ایرادات وارده به این بخش از بودجه به شرح زیر است: فقدان برنامه راهبردی گرچه افراد آشنا با بحث بودجه ریزی با دیدن کلیت و حجم بودجه و بررسی درآمدها هم به این نتیجه می رسند که بودجه بدون برنامه ای راهبردی تدوین گردیده اما با مشاهده بخش هزینه ها بی برنامگی کاملا مشهود است . مهمترین شاهد این امر اینکه پیشنهادات بطور کلی و در سه محور: تکمیل پروژه های نیمه تمام، تشکیل دفتر مطالعات استراتژیک، طراحی و اجرای پروژه های بزرگ بر اساس پیوست مطالعاتی مطرح شده است بدون اینکه در خصوص ردیف دوم و و بخش اول ردیف سوم (طراحی) برنامه مشخصی تدوین شده باشد و در ردیف هزینه ها تنها نقطه ای که می توان به این دو پیشنهاد مرتبط نمود ردیف طرح های مطالعاتی در بخش سایر برنامه ها است که برای آن 750 میلیون تومان هزینه در نظر گرفته شده که فاصله زیادی با نیازهای واقعی با این حجم از بودجه دارد. به عبارتی به نظر می رسد محورهای دوم و سوم صرفا پاسخی به مطالبات شهروندان بویژه نخبگان شهر در خصوص جلوگیری از انجام کارهای هیجانی و بدون مطالعه بوده که البته شکل ارائه آن بیشتر بیانگر این است که یا شهرداری عمق مسئله را در نظر نگرفته و یا بندی برای انجام ندادن و صرفا عبور از فاز تصویب بودجه دیده است و عملا تشکیل دفتر انجام نمی شود یا بصورت صوری و با زدن یک حکم ( که مشابه ان قبلا نیز صورت پذیرفته ) انجام می شود و در خصوص مطالعات نیز با استفاده از قید پروژه های بزرگ  ، احتمالا اکتر پروژه ها به دلیل بزرگ نبودن مطابق رویه قبل و نهایتا با طراحی دوست یا آشنایی یا بهره گیری از دانشجویان انجام می شود. دومین دلیل مبنی بر بی برنامه بودن بودجه این است که آیا مثلا پروژه پیاده راه فرهنگی خیابان سپه ( که نمیدانم چرا فرهنگی است ) از نظر شهردار محترم و شورا پروژه کوچک محسوب می شود یا بزرگ ؟ آیا مطالعات آن انجام شده است ؟ آیا در مطالعات آن توجه به تبعات اجتماعی ، اقتصادیآن شده است ؟ آیا فکری برای ترافیک و همچنین حمل و نقل لازم برای انتقال وسایل کسبه صورت گرفته است ؟ آیا فکری به حال پارکینگ شده است ؟ اصولا در این زمینه نظرسنجی لازم از عموم شهروندان و بطور خاص کسبه و ساکنین محل ( که از اصول تهیه یک طرح توجیهی است ) صورت پذیرفته است ؟ فراموش نکنیم که اجرای پروژه ای مشابه این طرح در محدوده شهرداری شهر رشت مشکلاتی را به دنبال داشته و حتی منجر به راهپیمایی و تجمع کسبه گردید چرا که گرچه به ظاهر مطالعه شده بود ولی عمق لازم  و بررسی کافی در مطالعه وجود نداشت و به مسائل غیر فنی توجه لازم نشده بود و در یک حرکت هیجانی توسط شهردار وقت به اجرا درآمد . به نظر من این طرح و طرحی مثل ساماندهی شنبه بازار ( خیابان میزا کوچک ) علاوه بر لزوم مطالعات همه جانبه ، حداقل به یکسال پایش در فصول و ماه های مختلف نیاز دارد تا با استفاده از داده های مذکور بتوان اولا نسبت به ضرورت یا عدم ضرورت پروژه اعلام نظر نمود و ثانیا بهترین طرح اجرایی را ارائه نمود . و حال سوال اینجاست که آیا این کار مطالعاتی برای طرح هایی چون خیابان سپه ، بهسازی خیابان میرزا کوچک خان ، باند کندرو دهکده ساحلی تا نخستین ، تملک و احداث پارکینگ طبقاتی و ... که برای هر کدام از چند صد میلیون تا چند میلیارد تومان پیش بینی شده صورت گرفته است ؟ به عنوان مثال در قالب کدام طرح جامع ترافیک شهردار محترم به نتیجه رسیده است که باید باند کندروی فوق الذکر احداث شود ؟ موقعیت و طراحی  پارکینگ های طبقاتی بر مبنای کدام طرح جامع ترافیک تعیین شده است ؟ حال اگر قرار است تمام این مطالعات با 750 میلیون تومان در نظر گرفته شده برای کارهای مطالعاتی که قبلا اعلام شد صورت گیرد ( صرف نظر از کافی بودن مبلغ ) آیا می توان در طول یکسال هم مشاور را انتخاب و قرارداد مطالعه را منعقد نمود و هم مطالعات و طراحی را انجام داده و هم مناقصه را برگزار نموده و پیمانکاران را انتخاب کرد و هم میلیاردها تومان را هزینه اجرای طرح نمود ؟ اختصاص سه میلیارد تومان به تملک اراضی بدون مشخص نمودن اراضی و هدف از این تملک از دیگر دلایل بی برنامه بودن است و مشخص نیست این تملکها با برخی فعالیتهای دیگر مانند بازگشایی معابر ارتباطی دارد یا خیر؟ یا مثلا قرار است زمینهای به غلط واگذار شده در ضلع جنوبی شنبه بازار که منجر به تجاوز به شنبه بازار روگا و کریه نمودن منظر شهر و مشکلات زیست محیطی گردیده خریداری و آزاد شود ؟ اجرای بسیاری از پروژه ها حتی اگر به ظاهر ضرورت داشته باشد ، حتما ، حتما و حتما نیازمند انجام یک مطالعات جامع است و در صورت نبود چنین مطالعاتی شک نکنید عدم اجرای آن بهتر از اجرا است . بد نیست خواننده و مخاطبین نوشته ( شهرداری و اعضای شورای انزلی ) بدانند  که طرح اجرای بی آر تی در خیابان امام خمینی شهر رشت که مانند پیاده راه فرهنگی بصورت هیجانی توسط همان شهردار اجرا گردید در یکی دو روز گذشته برچیده شد و حاصل آن برای اهالی رشت چندین درخت قطع شده ، میلیاردها ضرر ، افزایش ترافیک و البته چندین تصادف منجر به خسارت مالی و جانی بود. -بی توجهی به مشارکت بخش خصوصی از جمله نکات بسیار عجیب موجود در بودجه این نکته است که بسیاری از پتانسیلهایی که به راحتی می تواند بستر مشارکت فعال بخش خصوصی شود و منجر به توسعه شهر بدون نیاز به تامین بودجه توسط شهرداری شود و تبدیل به یک درآمد پایدار نیز برای شهرداری شود در لیست آمده اما قرار است شهرداری هزینه های آن را تامین نماید . صرف نظر از اینکه پیشنهاد های داده شده برای این موارد مطالعه شده یا نشده و اجرای آن منطقی باشد یا خیر چند نمونه از این پتانسیلها عبارتند از : پارکینگ های طبقاتی ، ایستگاه های اتوبوس ، پل های عابر ، ساختمان چند منظوره پارک پاسداران ، پارک 17 هکتاری ، آبشار مصنوعی و پارک تفریحی پارک جنگلی و ... -نامشخص بودن اولویتها از جمله نقاط ضعف بودجه پیشنهادی این است که اگر حتی در ذهن تدوین کنندگان اولویتها مشخص گردیده در آنچه ارائه شده اولویت بندی لازم مشاهده نمی شود . وقتی این ایراد در کنار غیر واقعی و به عبارت بهتر بالا بودن بی رویه مبالغ درآمد قرار می گیرد ناخود آگاه این سوال پیش می آید که با توجه به احتمال بالای عدم تحقق درآمدها کدام یک از فعالیتها به نفع دیگرفعالیتها کنار گذاشته خواهند شد؟ پاسخ مشخص است طبعا علاوه بر هزینه های جاری ، دیون قبلی و برخی پروژه های نیمه تمام گرایش مجموعه شهرداری به سمت انجام کارهای معمول مانند رنگ زدن جداول ، پیاده رو سازی ، جدول کاری ، درختکاری ، گل کاری ، روشنایی معابر و لکه گیری آسفالت رفته ، نهایتا چند خیابان هم زیرسازی و آسفالت شده و سرویس بهداشتی احداث گردد اما پروژه های اساسی تر مانند موارد پیش گفته عملا محلی از اعراب نخواهند یافت. به نظر من طرح هایی هستند که می توانند در اولویت های بالای اجرایی قرار گیرند . با توجه به نقش گردشگر در اقتصاد شهر وضعیت مهمترین منطق گردشگر پذیر شهر یعنی حد فاصل بخش شمالی خیابان های اطبا و پاسداران تا ساحل مناسب نیست و شخصا اگر جایگاهی در مدیریت شهری دارم طرحی برای ساماندهی این دو بخش حیاتی شهر در دستور کار قرار می دادم. ساماندهی شنبه بازار و همچنین تعیین تکلیف ساختمان های بخش جنوبی  خیابان میرزا کوچک موضوع مهم دیگری است که باید مورد توجه و در اولویت قرار گیرد. همچنین ساماندهی خیابان شهید شریفی (ضلع شمالی سوسر روگا) از اهمیت برخوردار است و در صورت بی توجهی می تواند تبعات جبران ناپذیر در زمینه های زیباسازی ، زیست محیطی و ... به دنبال داشته باشد.در صورتیکه همان فضا به انضمام جزیره طالقانی یکی از پتانسیل های مهم شهر در زمینه گردشگر پذیری است . -نامشخص بودن جایگاه عدالت محله ای گرچه سعی شده در عناوین پروژه ها اسامی محلات و خیابانهای مختلف شهر مطرح شود اما از آنجا که برنامه ای پیش از این توسط شورا و شهرداری مطرح نشده معلوم نیست اصولا چه برنامه ای در راستای برقراری عدالت بین محلات وجود دارد. شخصا انتظار داشتم با توجه به اینکه دولت بر نوسازی بافت های فرسوده تاکید کرده و احتمالا در این زمینه با شهرداری های فعال همراهی نیز بنماید و مهمتر از آن اینکه در بسیاری از زمینه های نوسازی می توان بدون نیاز به اعتبارات شهری و دولتی از طریق جذب سرمایه گذار نسبت به مطالعه و اجرای اینگونه پروژه ها اقدام نمود حداقل یک محله دارای پتانسیل ( مثلا نیمه شعبان ) در برنامه شهرداری و شورا برای نوسازی قرار می گرفت. عدم تناسب مبالغ با توجه به اینکه نه در شهرداری و نه در شورا برنامه راهبردی چند ساله ای تدوین نشده  یا در بهترین حالت تدوین شده و شهروندان لایق آگاهی از این برنامه نبوده اند چاره ای نیست که مبالغ با منطق یک ساله نگاه و بررسی شوند و در این صورت برخی از ارقام زیاد، برخی کم و در مجموع بسیاری از ارقام نامتناسب با موضوع هستند. از جمله ارقام بالا دیده شده می توان به جدول گذاری ، رنگ آمیزی جداول و پیاده رو سازی اشاره کرد که جمعا 16/86 میلیارد تومان یعنی برابر12 درصد کل بودجه و 17 درصد بودجه عمرانی است که اگر هزینه طرح توسعه کارخانه موزائیک  را به آن بیفزاییم بیش از این نیز خواهد شد. شک ندارم اگر یک ایرانی که حساب و کتاب بداند اما جغرافیایش ضعیف باشد ( نداند که انزلی کجاست و چگونه شهری است) با شنیدن ارقام و نسبت های فوق اینگونه تصور میکند که انزلی مجموعه چند روستای تازه شهر شده است که باید در سالهای ابتدایی ایجاد شهرداری درصد قابل توجهی از بودجه اش به جدول گذاری و پیاده راه سازی اختصاص یابد. صرف نظر از لزوم و عدم لزوم و در مرحله بعد در اولویت بودن المان های شهری ( و موارد مشابه ) مطرح شده در بودجه و صرف نظر از اینکه آیا طرح های تهیه شده از ارزش معماری ، سازه ای ، هنری ، فرهنگی و زیبایی شناختی لازم برخوردار هستند یا خیر ، تعدد آنها در بودجه یک ساله فاقد منطق بوده و اختصاص نزدیک به دو و نیم میلیارد تومان به این موارد هم غیر منطقی به نظر می رسد.   موارد متعدد اما ریز دیگری در این خصوص وجود دارد که پرداختن به همه آنها از حوصله این نوشته خارج است و به عنوان نمونه می توان به عدم تناسب مبلغ دو و نیم میلیارد تومانی منظور شده برای دیون و پروژه های نیمه تمام اشاره کرد در حالی که پیش از این مبالغ بالای 5 میلیارد تومان فقط به عنوان دیون شنیده شده و لیست بلند بالای پروژه های نیمه تمام مطرح شده در بودجه نیز وجود دارد که البته متاسفانه هیچ اطلاعی از تعریف پروژه ها و هزینه های انجام شده و باقیمانده آنها نداریم. از دیگر ایرادات می توان به دیده شدن 500 میلیون تومان هزینه باشگاه شهرداری در سرفصل اعتبارات عمرانی اشاره نمود. در خصوص بودجه جاری اطلاعاتی در دست نیست و معلوم نیست میزان افزایش آن نسبت به سال های قبل چه اندازه بوده است و آیا دیون تامین اجتماعی کارکنان که شنیده می شود ماه ها در دوره شهرداری و شورای قبل پرداخت نشده در آن دیده شده است یا خیر؟ نتیجه گیری: پیش بینی بنده این است که در خوشبینانه ترین حالت و به شرطی که اوضاع اقتصادی کشور ثابت بماند که روند بر خلاف این بوده و به نظر می رسد وضعیت اقتصادی چندان مناسبی در سال 97 پیش روی ایران و طبعا انزلی قرار ندارد درآمدهای شهرداری در سال 97 به 75 تا 80 میلیارد تومان برسد که در صورت پرداخت هزینه 42 میلیارد تومانی جاری و دیون دو نیم میلیاردی ، حدود 30 تا 35  میلیارد تومان برای انجام پروژه های عمرانی باقی بماند که با فرض تحقق ده میلیارد تومان وام و شش میلیارد تومان کمک دولت حداکثر پنجاه  و یک میلیارد تومان برای هزینه های غیر جاری در اختیار شهرداری قرار گیرد که طبعا این مبلغ صرف هزینه هایی از قبیل نگهداری فضای سبز ؛ جدول گذاری، رنگ آمیزی، پیاده رو سازی، روشنایی، باشگاه شهرداری، خرید مصالح و آسفالت، تعدادی سرویس بهداشتی خواهد شد. البته برای خالی نبودن عریضه در کنار پروژه های نیمه تمام چند پروژه غیر ضرور اما دهان پر کن مانند المان ورودی غربی یا الملن میدان مرکزی شهر آغاز خواهند شد و طبعا نه تنها پروژه های بزرگ و اساسی مجالی برای شروع نمی یابند بلکه اصولا مطالعات و طراحی به محاق فراموشی خواهد رفت و تشکیل دفتر مطالعات استراتژیک نیز یا انجام نمی شود یا به شکلی کمدی و کاریکاتور گونه اجرایی خواهد شد. در پایان امیدوارم شورای شهر و بویژه دوستانی که در ابتدای جلسه قبلی مخالف کلیات بودجه بودند در مرحله بررسی جزئیات اصلاحات لازم را تا حد ممکن انجام و از فردای تصویب بودجه ضمن نظارت بر اجرای دقیق و شفاف بودجه تشکیل دفتر مطالعات استراتژیک و تدوین یک برنامه جامع و راهبردی برای شهر را تا حصول نتیجه به جد پیگیری نمایند. از صمیم قلب اعتراف می کنم بسیار خرسند خواهم شد که همه تحلیل هایم غلط از آب در آید. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تائید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.

به اشتراک بگذارید:

نگاه شما:

security code