نگاه ایران/سجاد جعفری فعال اجتماعی با احترام کامل به اعضای محترم شورای شهری و روستایی این جغرافیای مقدس، در یادداشت مقابل روی سخن باکسانی است که با تکلیف خدمتگزاری آشنایی نداشته و هدفی جز این در سر می پرورانند. با نظارت عینی بر حوادث انتخاباتی شهر،می توان شخصیت هایی را یافت، که برای کج کردن مسیر نظرات به سمت خود از تحمل منت گرفته تا برقراری افراد درجه یک خانواده بر سر صندوق آرا،به دنبال تصاحب این جایگاه هستند. همه ی افراد کم وبیش به تناسب فعالیت های سیاسی یا اجتماعی با پدیده هایی به نام انتخابات که علمدار دموکراسی و مظهر جمهوریت از نوع اسلامی است آشنا هستند.تقریباً همه بر این نکته واقف اند که قبل از ارائه نظر و نوشتن آن بر روی برگه رای و انداختن آن به صندوق، دور دانه های کاندیدا هستند، طوری که زندگی این کاندیدای خادم به نفس آنان بسته شده و مردم هم  می توانند در آن ایام شیرین که تبلور و نماد تحویل گرفتن کم سن -مسن و  فقیر - داراست، لذت ببرند در این ایام اهلا من العسل، صدای سلام و احوال پرسی عاشقان خدمت از صدای آذرخش قراتر و زیبایی لحن آن طوری است که  واژه ها برای وصفش عاجز است. اما کمی با گذشت روزها و  شب ها و انتخاب منتخبین،  نه تنها خبری از آن عشق ورزی های عاشقانه نیست.چنان که گویی مهر سکوت بر لب زده و منتظر وارونه کردن  ماجرای آن ایام هستند. در این حالت، یدک کشان نام شورا، با ماشین حساب های مهندسی خود که توانایی محاسبه اعداد منتج  با چندین رقم اعشار را دارند مواجه شده و به صورت کاملاً فطری شروع به محاسبات خرج کرد خود می کنند. اینجاست که ناگهان فریاد وامصیبتا شنیده شده و تئوری های ترسیم شده از قبل به دنبال سهم خواهی آنان حتی از هوای شهر که شامل نیتروژن و اکسیژن است، می افتد. به طوری که در برخی از شهرها خبر داده شده که بعضاً این خدام به کریپتون و هلیوم هوا هم رحم نمی کنند. اینجاست که مردم عزیز یعنی همان تاج سرها و نزدیک تر از پوست و گوشت ها، به لایه های آخری مبدل گشته و این ولی نعمتان به تعبیر حضرت امام خمینی(ره) به عاملین وقت گیری و اسیر کنندگی آن ها تبدیل می شود. وقتی همین سیر زمانی، اندک اندک طی می شود؛ که عامیانه آن را گذشتن خر از پل می دانند،آن شعارهای زیبا و دغدغه های بی شمار به ورطه نابودی رفته و آن  تصمیماتی مهم است که منفعتش در هماهنگی با اعضای دیگر باشد. البته توجه خاص به این مطلب ضروری است، چرا که با واژه هایی نظیر بدهکاری،عدم گردش پولی و بار مالی فراوان، مواجه می شوند که دستی است بر سینه ی همان دغدغه ها و پیشنهاد های مطرح شده توسط آن خادمین دلسوز و مهربان که گویی در آن زمان پرشور نسبت به آن بی آگاه بوده و این آگاهی صرف ورودشان به پارلمان شهری بوده است. جا دارد در بحث مبارزه با فساد و رشوه خواری خود کلام را کوتاه کرده و به سخنان مقام معظم رهبری در سال 1379 اشاره ای نمایم:از جمله موضوعاتى که می خواهم بسیار روى آن تکیه کنم، یکى این است که در شــهردارى، جلو سوءاستفاده ی مالى را بگیرید که بسیار مهم است. این، آن چیزى است که بلاشک در دوره ی قبل بوده، کم هم نبوده، زیاد بوده است و قابل انکار نیست. حالا شما خبر دارید، یا ندارید، گزارش می رسد، یا نمی رسد - که لابد هم می رسد - مبارزه با این هم از همه چیز، سخت تر است. جلو این را با قاطعیت بگیرید و نگذارید سوءاستفاده شود. شما آقایان نگذارید این تجربه ها تکرار شود. با رشوه - هر وقت خبر رسید - مقابله کنید؛ با تجمل پرستی در هزینه های شهردارى، مقابله کنید. تجمل پرستی، اصلا مطلوب و مقبول نیست. اسراف و زیاده روی در مخارج، مقبول نیست. و در آخر به زبانی ساده، شهرنشینان در انتهای هر چهار سال با تغییراتی جزئی در سطح شهرها روبه رو شده  که همان هم با بدهی های فراوان همراه است که دریافت همان مطالبات دل درگرو اعضای آینده شورای اسلامی داشته و دست شهردار آینده را می بوسد که البته خداوند به جیب مردم برکت دهد و اما پیشنهاد برادرانه حقیر به خادمان عزیز توجه کردن به همان حدیث کوتاه و اما مشهور از پیغمبر گرامی اسلام است که فرمودند: کُلُکُّم راعٍ و کُلُکُّم مَسؤولٌ عَن رَعِیَتِهِ (همه شما سرپرست و مسئول هستید و درباره زیردستانتان بازخواست می شوید) نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تائید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.