علیرضا سحرخیز از شروع جنگ سرد اصول روابط خارجی و دیپلماسی آمریکایی بر پایه تحکّم و افراط در تحمیل خواسته های خود بر سایر کشور ها بوده و دولتمردان ایالات متحده برای این منش خود نیز در نزد افکارعمومی هیچگاه شرمنده و پاسخگو نبودند. با شروع دهه نود میلادی و اوج گیری اعتراض های ملتهای مختلف و برخی از دولت ها بر علیه سیاستهای آمریکا در اقصی نقاط جهان تئوریسین های سیاست خارجی این کشور برای تغییر روش و ارائه دکترین نوین استعمار و دخالت در امور ملل و دول مختلف ابزاری به نام حقوق بشر را مطرح کردند. آمریکا با داعیه حقوق بشر و تدوین و ارائه موازین آن (که از سال ها پیش روی آن کار شده و آماده بهره برداری بود) فصل جدیدی از سلطه جویی را آغاز کرد لیکن این در حالی بود که خود به صورت فاحش و مکرر از ناقضین این موضوع به صورت گسترده در سرتاسر جهان و حتی در برابر مردم خود شناخته می شد. پارادوکس موجود در ادعای پیگیری انگاره های حقوق بشر ی در سطح جهانی و رویکرد سلیقه ای با محتوایی که خود مدوّن آن بود و بیش از هر چیز، مصرفی شعاری و کاربردی داشت ازه مان ابتداخبر از بازتعریف نظام نوین سلطه درجهان می داد. عدم احقاق حقوق تاریخی سیاه پوستان درآمریکاو کشتار رسمی این افراد که به صورت قانونی شهروندان درجه یک آمریکا محسوب می شوند توسط پلیس در بسیاری از ایالات، حمایت بی چون و چرا از جنایات رژیم منحوس و کودک کش صهیونیستی، تشکیل و حمایت از گروهک های تروریستی همچون داعش و جبهه نصرت (القاعده سوریه)، حمایت و تامین تسهیلات سعودی ها و نظاره گری بر جنایات عربستان در یمن و ایجاد آشوب و فتنه در هر کجای از جهان که حافظ منافع استکباری دولت آمریکا نباشد همه و همه تنها گوشه ای از عملکرد ضد بشری و ضد حقوق بشری آمریکاست که امروزه بر همگان مشخص شده است. امادر این بین خاورمیانه را می توان کانون فتنه گری این حکومت استعماری وسلطه جودانست. در قرن معاصر و به علل استراتژیک همواره خاورمیانه مورد توجه ابرقدرت ها بوده و در قانونی نانوشته گویی برنده جنگ قدرت در میان آن ها، قدرت حاکم بر خاورمیانه تلقی شده و همواره رقابت برای رسیدن به این امر در بین بلوک غرب و شرق نیز داغ بوده است. دکترینی که آمریکایی ها برای این منطقه از جهان که قلب کشورهای مسلمان جهان نیز محسوب می شود تبیین نموده عدم ثبات و وجود تشنج دائمی می باشد. با این دیدگاه می توان به راحتی علت وجود وشکل گیری رژیم غاصب اسراییل را درک کرد. با بررسی ومداقه تاریخ می توان بدون چشم مسلح نیز مشاهده کرد که هرگاه آمریکا نیاز به ایجاد و یا تشدید شعله اختلاف در منطقه داشت با استفاده از ابزار فرزند نامشروع خود به راحتی و با تطمیع و یا تهدید حکومت های ضعیف و نالایق منطقه و به بهانه نقض حقوق بشر خود عملا به بزرگ ترین ناقض این ادعا مبدل و جنایاتی علیه بشریت همچون افغانستان، عراق، سوریه و یمن جملگی با دستاویز ادعای حقوق بشری رارقم زد. در روزهای پیش نیز این ماشین استعمارگر و جنایتکار حکومتی در اقدامی جدید توسط رییس جمهور پرحاشیه خود از پلان جدید داستانی خود رونمایی کرد و در حالیکه سازمان ملل بر مبنای آخرین معاهده فی مابین اسراییل و فلسطین (۱۹۹۳ اسلو) بخش شرقی بیت المقدس را از اراضی اشغالی فلسطینیان می داند با استناد به مصوبه ۱۹۹۵ کنگره تندروی وقت آمریکا، قدس شریف را پایتخت جدیداسراییل معرفی کرد! فارغ از این موضوع که چه نیات شومی در پشت پرده این ماجرا وجود دارد و از حیث نظامی این اقدام خصمانه و فاقد تعقل آتش زیر خاکس تر جنگ در خاور میانه را به سمت اشتعال خواهد کشاند این امر چه از لحاظ موازین حقوق بشری و چه از نظر مبانی حقوق بین الملل دارای اشکالات جدی می باشد. باید توجه داشت که اگر آمریکا خود را مدافع حقوق بشر می داند آیا در این بین حقوق فلسطینی ها مسئله منفک از حقوق بشر شمرده می شود؟ ایا نفس دخالت و رویکرد یک طرفه در مناقشه ای اینگونه که از لحاظ جغرافیایی بسیار دور تر از مرزهای آمریکا می باشد در مبانی دفاع از حقوق بشری می گنجد؟ ایا تهدید سایر کشور ها مبنی بر قطع کمک ها و ایجاد فشار برای به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسراییل خود مصداق نقض حقوق بشر محسوب نمی شود؟ به هر حال استفاده ابزاری از مبحثی چون حقوق بشر از سوی آمریکا امری مسلم و سریالی نخ نما بوده که در این بین برخی از حکومتهای منطقه ای اتفاقا مسلمان نیز در آن به بازیگری مشغولند. باید توجه داشت که ایجاد، تشدید و پیگیری اختلاف در بین همسایگان و کشورهای مسلمان بازی در زمین استعمار بوده و پذیرفتن مبانی حقوق بشر سلیقه ای از سوی کشوری که حتی در بین ملت خود نیز به نقض این مفهوم متهم است اقدامی دور از ذکاوت و زیان بار برای منطقه پر آشوب خاورمیانه و درراستای اهداف مستکبرانه محسوب می شود. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تائید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.