مختار جباری کودکى ٢/٥ ساله قربانى یک نابسامانى خانوادگى و رفتار بیمار یک نفر مى شود، به مدد شبکه هاى اجتماعى ، جامعه و افکار عمومى نسبت به این فاجعه ملتهب مى شود و ناپدرى در بازداشت براى مجازات ! روزها تمام مى شوند تا حادثه اى براى کودکى دیگر ! واقعیت این است در این فاجعه همه ی انگشت ها بسوى ناپدرى و مادر رفت ، که باید میرفت اما حوداث و فجایع اینچنینى همیشه یک عامل غایب دارد. کودکانى در سن اهورا که به هر دلیل در وضعیت طلاق پدر و مادر خویش قرار میگیرند به دو شکل تعیین تکلیف مى شوند : ١- قوانین موضوعى مرتبط(قانون حمایت ازخانواده) ٢- رضایت و توافق طرفین اگر مطابق همان قوانین موضوعى حضانت کودک به عهده پدر باشد اما پدر در توافق با مادر این امر را محول به مادر کند، حضانت کودک را مادر بعهده مى گیرد و اگر هم توافقى نباشد و هر دو مدعى باشند ، مرجع قضایى با اعمال قانون حضانت کودک را تعیین تکلیف مى کند. ماده ٤١ قانون حمایت از خانواده مى گوید"... هرگاه دادگاه تشخیص دهد توافقات راجع به ملاقات ، حضانت، نگهدارى و سایر امور مربوط به طفل برخلاف مصلحت اوست یا در صورتى که مسئول حضانت از انجام تکالیف مقررخوددارى کند و یا مانع ملاقات طفل تحت حضانت یا اشخاص ذى حق شود، مى تواند در خصوص امورى از قبیل واگذارى امر حضانت به دیگرى ...... با رعایت مصلحت طفل تصمیم مقتضى اتخاذ کند" اکنون سوال این است چنانچه یکى از طرفین که حضانت کودک را بعهده میگیرد (حال یا طبق حق قانونى خود یا طبق توافق با طرف مقابل ) به لحاظ سلامت روانى یا نرم هاى اجتماعى و فرهنگى صلاحیت نداشته باشد ، چه کسى باید این عدم صلاحیت را تشخیص دهد!؟ طبیعتا مرجع قضایى در صورت وجود یک ادعا وارد رسیدگى به صلاحیت مى شود ولى چنانچه هیچ ادعایى وارد سیستم قضایى نشده باشد ، سیستم قضاى خود آغاز کننده یک ادعا براى بررسى صلاحیت نخواهد بود! و همین جاست که آن عامل غایب اینگونه جنایت ها نقش ایفا مى کند! در کشورهاى توسعه یافته در مواقعى که پدر و مادر قصد جدایى دارند ، در کنار فرایند قانونى و حقوقى طلاق ، یک مرجع غیر قضایى ( سازمان هاى مددکارى خانواده یا گروه روان شناسان و آسیب شناسان روانى و اجتماعى ) موضوع صلاحیت والدین را مستقلا مورد بررسى قرار میدهند و دادگاه مبتنى بر همان نظریه مرجع غیرقضایى چنانجه ادعایى وجود داشته باشد را مورد بررسى قرار میدهد. اساسا نقش این مرجع غیرقضایى صلاحیت دار برسى صلاحیت هاى مختلف والدین است فارغ از هر نوع توافق یا اعمال قانون ! بنظر میرسد در فقدان این مرجع صلاحیت دار براى بررسى صلاحیت والدین ، ما همواره شاهد قربانى شدن اهوراهاى دیگر در گوشه دیکرى از این مملکت خواهیم بود! اهورا را دفن کردند با گریه ی یک شهر... اما به تعبیر برتولت برشت " آنگاه که درد زخم التیام یابد دردهاى بخیه آغاز مى شود... " شاید درد اهورا براى جامعه با مجازات قاتل دیوصفت او التیام یابد ، اما درد این فقدان صلاحیت را که همواره در کمین کودکان نشسته است کى التیام خواهد یافت! این روزها هواى شهر من وقتى اهورا در میان خاک آرامید به تعبیر نصرت رحمانى این بود: بخواب فرزندم ! به پشت پلک تو ، دشنام قرن لالایى است... نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.