نگاه ایران/فاطمه صابری: در گوشه ای از حیاط مسجد آقا سیدباقر زیرده خُمام، دختری جوان با شال صورتش را پوشانده و کیفش را روی زانوهای بغل گرفته اش گذاشته و اشک هایش سر می خورد روی کیف سبزِ همرنگ شالش و از موبایلش صدای محزون خواننده ای نام آشنا به گوش می رسد  که می خواند؛خوابیدی بدون لالایی و قصه، بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه، دیگه کابوس زمستون نمی بینی، توی خواب گل های حسرت نمی چینی....این صدا در جوار گور کوچک آماده شده حوالی دیوار قبرستان شنیده می شود.حفره ای مستطیل شکل که قرار است خانه ی جدید «اهورا قاسمی» کودک 31 ماهه گیلانی باشد که یکی از کوچک ترین قربانیان طلاق و تجاوز در ایران و شاید جهان است. خانه جدید این قربانی کوچک در چند قدمی مزار پدربزرگش قرار دارد . کمی دورتر از قبر در نظر گرفته شده برای اهورا روی سقف مزار یکی از سادات دفن شده در حیاط این مسجد، کسی برگه ای سفید چسبانده؛«سند 30  20 حامی حقوق کودکان» مُهری که جایگزین مِهر شد کمتر از 3 سال قبل پدر و مادری که متولد 1367 و 1368 هستند نامش را «اهورا» گذاشتند تا بخش بی همتای زندگی شان باشد. اما خوشی زندگی «المیرا» و «میلاد» دیری نپایید و اهورایی که هنوز دوساله نشده بود شاهد اختلافات بابا و مامان جوان شد که در روزگاری نه چندان دور عاشق هم بودند و مانند اکثر مردم ایران در این روزها، با انتشار ده ها عکس و متن در اینستاگرام و تلگرام عشق آتشینشان را به یکدیگر فریاد زده بودند. اما این تب تند پیش از آن که اهورا به درستی زبان باز کند به عرق نشست و آنان به جمع ثبت کنندگان یک رکورد عجیب شده در گیلان پیوستند و مِهرشان با مُهر طلاق در شناسنامه هایشان عوض شد تا جزئی از آمارسازانِ به ازای هر 4 ازدواج، 3 طلاق در گیلان باشند! جدایی که آن قدر کینه به همراه خود داشت تا مادر اهورا اجازه حضور در مراسم خاک سپاری کودکش را هم پیدا نکند. چون ازنظر پدر و اکثر چند صد شهروندی که ظهر روز سه شنبه 25 مهر در مراسم تشییع این کودک حاضر بودند جرم «المیرا» کمتر از «مجتبی» متهم به تجاوز و قتل نیست. مجتبی همان جوان 27 ساله ای است که ازدواجش با همسر دلخواهش دیری نپایید و علی رغم آن که دختر 2/5 ساله داشت از او جدا شد و سرپرستی کودکش را به مادرش سپرد. تا شریک جدید زندگی زنی شود که حضانت پسر خردسالش را از همسرش گرفته بود.اما مجتبی جانش را گرفت. کودک آزاری؛از تماشای خاک سپاری تا تهدید به تنبیه در حیاط مسجد آقا سیدباقر زیرده خُمام چند صد زن و مرد جمع شده اند. مطمئناً اگر اهورا به مرگی طبیعی از دنیا می رفت هرگز تشییع جنازه اش با این حجم از جمعیت در خمام شهری در 7 کیلومتری رشت مواجه نمی شد.(گزارش تصویری را اینجا مشاهده کنید) بیشتر حاضران در قبرستان را زنان تشکیل می دادند. زنانی با پوشش معمول این قبیل مراسم ها یعنی چادر مشکی و تعدادی دختر وزنان جوانی که برای حضور در مراسم تشییع کودکی که به دل خراش ترین شکل ممکن از دنیا رفته بود، هم خودآرایی در حد غیرمعمول را فراموش نکرده بودند. تعدادی از حاضران بی توجه به فضای مراسم کودکانشان را هم برای تماشای اشک و آه و شنیدن حرف های خارج از عرف این تشییع جنازه، با خود همراه کرده بودند. بعضی از کودکان هم در میان بی توجهی بزرگ ترها برای مشاهده بهتر خاک سپاری از دیوار مسجد بالا رفتند تا لحظات شیون اطرافیان و ریختن خاک بر بدن نحیف کودک خردسال را بهتر مشاهده کنند. یکی از مادرانی هم که در تشییع جنازه کودک قربانی آزار و اذیت در قبرستان حضور داشت در مقابل شیطنت های پسرش و فاصله گرفتن از او، تهدید می کرد که اگر یک بار دیگر به حرف هایش گوش نکند پسر 8 ساله اش را به خانه می برد و بعد از قفل کردن درها به روی او به قبرستان برمی گردد. «محاکمه سرپایی» مادر اهورا در سینه ی قبرستان در گوشه و کنار، قبرستان، حاضران دو یا چندنفره باهم به گفت وگو می نشینند و بلافاصله بعد از اسم قاتل، مادر کودک را هم مقصر فاجعه ی تجاوز و مرگ ذکر می کنند. در چهره ی برخی از حاضران  که دقیق می شدی بیشتر از آن که ردی از اندوه مرگی دل خراش دیده شود علامت سؤال می دیدی. کسانی که مدام تکرار می کردند حتی «حیوانات هم با بچه هایشان چنین رفتاری ندارند». دلیل اصلی «محاکمه سرپایی» مادر اهورا در سینه ی قبرستان جایی که المیرا حضور نداشت؛ سبک زندگی او بعد از طلاق بود.  منتقدان، ازدواج زودهنگام او بعد از جدایی را برای نشاندن این مادر، کنار قاتل کافی می دانستند و از دستگاه قضایی برای عدم بازداشتش انتقاد داشتند. اگرچند زن و دختر که به نظر می رسید از دوستان المیرا بودند از او دفاع و تاکید می کرد که هنگام وقوع جنایت المیرا بیرون از منزل بود و برای ایجاد رفاه کودکش درجایی دو شیفته کار می کرد، با هجوم ده ها صدای عصبانی مواجه می شد که ارجاعشان عکس های پیج شخصی این زن و سبک پوشش و آرایش او در اینستاگرام یا پروفایل تلگرامش بود که از شب گذشته شاید میلیون ها بار همراه با تاسف و تالم شدید و به عنوان سندی محکم برای محکومیت، بین کاربران شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده بود. مادر اهورا و خانواده اش در مراسم نبودند.زنی که با حضور در پزشکی قانونی و تشریفات قبل از خاک سپاری، باعث متشنج کردن اوضاع و درگیری فیزیکی بین بعضی از اقوام دو طرف شده بود و به گفته نزدیکان پدر اهورا از سوی مقامات انتظامی از شرکت در مراسم تشییع منع شده بود. اما او اصرار داشت که مرتکب جرمی نشده است و حضورش در مراسم حق مادری اش است.در قبرستان هر صدای شیونی که بلندتر می شد یا صدای گریه هر تازه واردی تمام توجهات را به سمت خود می برد با این توضیح که المیرا آمد. المیرایی که همراه جمعی از اطرافیانش دورتر از مسجد در ماشینی منتظر آرام شدن فضا بود. اما پدر اهورا و بعضی از اطرافیانش تهدید و تاکید داشتند که اگر شاهد حضور او در مراسم باشند ممکن است حادثه دل خراش دیگری هم رخ دهد. «مادر» نُبو که «مار» بو برای شنیدن این جملات به زبان فارسی و گیلکی در حیاط مسجد آقا سیدباقر زیرده خُمام نیازی به گوش تیز کردن نبود؛«اول باید مادر اعدام بشه که بدنبال هوا و هوس خودش رفته، اگر مار بو خو مویا تیغ امرا نزیی، اینستاگرام درون ننهی، مگه به، ماری که خو زای از دست بده، اینستاگرم میان مردم امرِ چت بُکنه؟ زای چه گناهی بوکوده بوشه قبرستان بوخوسه؟مادرش باید بیمیرد، زنی که سرش را تیغ زده و در اینستاگرام زبانش را برای هزاران نفر بیرون می آورد، «مادر» نُبو که «مار» بود و.... عجیب آن که تعداد زیادی از محکوم کنندگان، جوانانی بودند که حتی در مراسم تشییع هم پوششی مشابه المیرا و مرد متهم به قتل داشتند. پیشنهاد هایی برای محاکمه و مرگ قاتل اهورا کسانی که البته برای چگونگی محاکمه و اعدام احتمالی قاتل اهورا هم نسخه های زیادی داشتند از پرس وجو برای پیدا کردن آدرس خانه قاتل برای سنگ باران کردن تا اعدام درملأعام، سنگسار و آتش زدن و حتی با تأسی از تصمیمات قبیله ای در پاکستان و کشورهای عقب مانده پیشنهاد تجاوز به قاتل، قطع آلت،گردن زدن و ...به زعم این افراد این راهکارها می تواند پایانی باشد بر این جنایت ها و کودک آزاری ها. گاهی سؤال یکی از حاضران به پیشنهاد های عجیب این افراد پایان می داد؛مگر قاتل آتنا اصلانی و صدهها قاتل دیگر درملأعام اعدام نشدند؟ چرا برای «مجتبی» درس عبرت نشد؟ شرح ماجرای قتل اهورا از زبان دانش آموزان سعید و علی دو دانش آموز حاضر در مراسم هستند اولی کلاس پنجم است و دومی ششم. وقتی در مقابل این پرسش که چرا در این مکان حضور دارید با آب وتاب به شرح جزئیات ماجرا می پردازند و می گویند؛ «پدر دوم» اهورا که شیشه می کشد وقتی اهورا گریه می کرد سرش را به دیوار زده و او را کشته. سعید حرف دوستش را اصلاح می کند که مادر و پدر «غیرواقعی» داشتند «شیشه می زدند تو رگ» که اهورا گریه می کند و آن ها عصبانی می شوند و همسایه ها در را می شکنند تا اهورا را نجات دهند. سپیده دختری که دورتر از جمعیت به یک درخت تکیه داده و سبزه های بلند قبرستان را با کفشش گِلی می کند می گوید کلاس هفتم است. او توضیح می دهد که ناپدری اهورا به او تجاوز کرده و بعد او را کشته تا کسی نفهمد.این دختر دانش آموز می گوید می دانم که «چه جوری دختراها رو «اذیت» می کنند مثل آتنا اصلانی، اما نمی دونم چه جوری به پسرا تجاوز می کنند.» عسل همکلاسی سپیده اما می خندد و می گوید من می دونم. و به سپیده می گوید فردا در مدرسه به نازنین می گوید که از موبایلش یک عکس «خفن» در همین ارتباط به سپیده نشان دهد. پدر اهورا؛می خواهم تا صبح با پسرم بازی کنم ساعت از 14:30 روز سه شنبه گذشته و جسد بی جان اهورا در میان فریادهای بی صدا شده ی مادربزرگ و پدرش و حاضران به خاک سپرده شده است و جمعیت کم کم پراکنده می شوند. تعدادی از نزدیکان پدر اهورا هم قبرستان را ترک کرده بودند که زنی سالمند که بازوهایش را دو زن دیگر گرفته بودند با خیال این که اوضاع آرام تر شده نزدیک دم در مسجد شد اما ناگهان یکی از اقوام پدری اهورا او را شناخت و فریاد زد که مادرِ،دختری که قاتل اهورا شده را ازاینجا ببرید. ثانیه هایی بعد زن داغدار در میان فحاشی های بعضی از حاضران عصبانی و دچار تالم روحی، محوطه را ترک کرد. پدر اهورا اما از مزار کودکش فاصله نمی گیرد. او در مقابل اصرار اطرافیان برای رفتن به خانه تاکید می کند که زنش طی دو ماه گذشته اجازه ی دیدن اهورا را از او سلب کرده بود و او می خواهد تا صبح با پسرش بازی کند!آن ها عدم اجازه دیدار با پدر را نشانه ای دیگر بر سابقه کودک آزاری اهورا می دانند و تاکید  دارند که چون پدرخوانده اهورا چند جای بدنش را با سیگار سوزانده بود و بدنش کبود بود مادرش از ترس فاش شدن ماجرا اجازه دیدار را از پدرش سلب کرده بود. موضوعی که عزیزی وکیل میلاد قاسمی پدر اهورا هم تائید می کند و می گوید میلاد و المیرا چندی پیش درباره باز پس گرفتن حضانت اهورا از مادر صحبت کرده بودند و قرار بود او کارهای قانونی این موضوع را به دلیل عدم صلاحیت مادر در نگهداری از کودک بر عهده بگیرد.اما حادثه رخ داده مانع اقدامات قانونی شد. پدر اهورا به دفعات تاکید می کند که در حال حاضر بیشتر از آن که از «مجتبی» خشمگین باشد از همسر سابقش که از او با الفاظ نامناسب یاد می کند کینه به دل دارد و تمام تلاشش را برای محاکمه شدن او به کار می گیرد. چراکه به گفته ی او همسرش علی رغم تائید پزشکان مبنی بر وقوع کودک آزاری همچنان از همسر صیغه ای خود دفاع کرده و او را بی گناه می دانست. میلاد با چشمانی اشک بار می گوید که دستگاه قضایی باید بداند که «کل گیلان» خواستار محاکمه ی این «به اصطلاح مادر» است. برای خون ریخته شده ی نوه ات مبارزه کن تعدادی از زنان به رسم معمول بعد از خارج شدن از قبرستان به سمت منزل صاحب عزا می روند. خانه مادربزرگ اهورا که با صدایی گرفته فریاد می زد، در حال ساخت و نیمه تمام میزبان مهمانان است.  دختری جوان اهل خمام تلاش می کند با صدایی بلند حاضران را دعوت به تجمع مقابل دادگاه این شهر برای رساندن فریاد ناامنی های ایجادشده به گوش تصمیم گیران کند. این دختر از حال ناخوش شده اش بعد از شنیدن خبر می گوید و به مادر میلاد که از هوش رفته و به کمک زنان به هوش آمده می گوید«غش نکن، پاشو برای خون ریخته شده ی نوه ات مبارزه کن.» مادربزرگ اهورا اشک ریزان می گوید نان حلال درآورده بوده و بیست وچند سال با مستخدمی در مدرسه روستا تلاش کرده پسری خوب تربیت کند و حدود دو سال وقتی عروسش در کنار پسرش کار می کرد از اهورا مراقبت می کرد و بعد از طلاق هم حاضر به نگهداری از او بوده. او هم مانند بسیاری از حاضران می گوید که المیرا زندگی ما را تباه کرد و اهورا را از خودش و ما گرفت. دختری آرام می گوید؛اهورا «زنده» هم می ماند «زندگی» خوبی نداشت چون یا پدر نداشت یا مادر.