| سه شنبه، 04 اردیبهشت 1403
تقدیم به آنها که در مدارس ایرانی در داخل و خارج از کشور مهربانی را پخش خواهندکرد؛
       کد خبر: 143783
نگاه ایران/ خدیجه عیسی پور هفتخوانی مشاور و سرگروه مطالعات اجتماعی استان گیلان فضای اتاق خوابم هرروز صبح با عطرهای مختلفی که همراه نسیم صبح راهی اتاقم می شود معطر می گردد؛ امروز آخرین جمعه شهریور 1396 با عطر سبزی های تازه از خواب بیدار می شوم؛ یادم آمد که مادرم گفته بود: "صبح را با روزمرگی آغاز نکنم"؛ به سمت حیاط رفتم تا چند ضربه به کیسه بوکس بنوارم و بعد آماده خوردن صبحانه شوم؛ سر پله ها مادرم را هندزفری در گوش و دستکش به دست مشغول کار در باغچه می بینم؛ چند دسته سبزی های مختلف، که معمولاً اسم آن ها را اشتباه می گویم، داخل سبد سفید کنار باغچه قرار دارد؛ حیاط جان تازه ای گرفته است؛ دیگر خبری از علف های هرز نیست؛ برگ سبزی های باغچه برق می زند؛ ضمن گفتن خسته نباشید به مامان به سمت گلدان ها می روم؛ مادرم با دقت فراوان در حال جدا کردن برگ های زرد آن هاست؛ چشمم به گلدان قرمز خودم می افتد که در تعطیلات نوروز با انتخاب خودم آن را خریدم و حتی گل شمعدانی قرمزش را نیز خودم از گلدان دیگری قلمه زدم و در آن کاشتم، به سفارش یکی از معلمان از فرایند رشد آن هرروز عکس می انداختم؛ حالا به گلدانی پژمرده و رنگ پریده تبدیل شده است؛ درحالی که حال بقیه گلدان های گل بسیار خوب است؛ با تعجب و ناراحتی گفتم:" وای گلدان گل زیبای من چه بلایی به سرت اومده، مگه کسی به تو آب نداده؟" مادرم می گوید: یادته اون روز این گل رو کاشتی کلی سفارش کردی خوب رشد کنه، هرروز از اون عکس می گرفتی، و کلی هم تحویلش می گرفتی؟! وقتی آخرین عکس رو ازش گرفتیم و تو پروفایلم گذاشتم، دیگه کاری باهاش نداشتم و مثل بقیه گل ها بهش آب دادم؛ تا اینکه تو هفته اول شهریور دیدم با بقیه ی گل ها فرق داره نه تنها برگهاش حتی ساقه هاش هم زرد و بی جون شده بودن اون روز بهش گفتم: گلدون گل قرمزی ما بهت قول می دم که هرروز مثل روزی اول باهات حرف بزنم و نذارم دلت تنگ بشه؛ تو هم قول بده تلاش کنی دوباره جون بگیری و قوی بشی و خیلی ملایم تهدیدش کردم که فعلاً برگ ها و ساقه های خشکیدتو جدا نمی کنم تا به قولمان عمل کنیم؛ از اون موقع تا حالا هرروز علاوه بر آب دادنش باهاش حرف هم می زنم؛ بهت نگفتم تا ناراحت نشی؛ حالا می بینم با تلاش فراوانش ساقه هاش سبزتر شده و حتی سه تا از غنچه هاش هم وا شده؛ منم الآن ساقه و برگ های خشک شدش رو جدا می کنم؛ دوستی ما و گلدون گل قرمزی هم ادامه پیدا میکنه و اونم به رشد خودش ادامه می ده. منم خوشحال می روم به سمت کیسه ی بوکس. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.  

به اشتراک بگذارید:

نگاه شما:

security code