فردین علیخواه استاد جامعه شناسی دانشگاه گیلان در ایران عکاس عروس و داماد بود. کسب وکارش رونق زیادی داشت. با سختی ها و دشواری های فراوان توانست به آمریکا برود. می خواست در آنجا هم همین بیزنس را راه اندازی کند. محل کوچکی اجاره کرد. هرروز صبح مقوای پشتِ درِ مغازه را از حالت close به سمت open برمی گرداند و منتظر می نشست. مشاهدات عکاس ایرانی از عروسی های ساده در آمریکا چند ماه گذشت. باوجود تحمل آن همه دشواری برای رفتن به آمریکا، قیدِ ماندن در آنجا را زد. آتلیه را تحویل داد و با یک نتیجه گیری ساده به ایران برگشت: عموم آمریکایی ها چه برای عروسی و چه برای فیلم و عکس عروسی، اصلاً مانند ایرانی ها خرج نمی کنند. به کلیسایی می روند، در یک رستوران کوچک عصرانه یا شام ساده ای می خورند، می نوشند و می رقصند و در این حین چند عکس می گیرند؛ آن هم با گوشی تلفن همراه! بسیاری از مهمانان با گوشی خودشان با عروس و داماد سلفی می گیرند و خاطره آن روز را ثبت می کنند و خداحافظ! راه اندازی صفحات ارائه خدماتِ « صنعت عروسی» در شبکه های اجتماعی این روزها صفحه های زیادی در شبکه های اجتماعی و به خصوص اینستاگرام در خصوص ارائه خدماتِ « صنعت عروسی» راه اندازی شده است. ِست جواهرات شیک، لباس عروس و داماد، عطر و اودکلن، عکاسی و ساخت کلیپ، گل عروسی، تزئین ماشین عروسی، باغ و عمارت برای عکس عروسی، فینگرفود برای عروسی، تزئین سفره عقد، اجاره هلیکوپتر برای جشن عروسی، کارت عروسی خاص، برگزاری عروسی رؤیایی در شهرهای ترکیه، و هزاران تبلیغ دیگر که هرروز بر سرمان آوار می شوند. معجزه اینستاگرام برای « مخ زنی» چند سال قبل، ارائه دهندگان این خدمات، خودشان با دوربین های معمولی از نمونه کارهایشان عکس می گرفتند و از طریق اینستاگرام منتشر می کردند. ولی به تدریج به معجزه اینستاگرام برای « مخ زنی» پی بردند. عکاسان حرفه ای استخدام کردند تا حساب شده تر بتوانند نگرش دیگران را تغییر دهند. اتفاقی عجیب در ایران برخلاف روند جهانی تحولات جوامع در دهه های گذشته کم و بیش مهم ترین واحد اجتماعی در بیشتر جوامع صنعتی، خانواده بوده است. ولی در طول تاریخ همیشه این چنین نبوده است. خانواده، به تدریج از شکل گسترده ( زندگی چند نسل در یک خانه) به شکل هسته ای (زندگی والدین و فرزند/ فرزندان مجرد در یک خانه) درآمد. واحد اجتماعی در برخی از دوره های تاریخی قبیله و طایفه بود. خانواده در قبیله و طایفه حل می شد و هویت مستقلی نداشت. ظهور خانواده هسته ای به معنای کوچک شدن بُعد یا تعداد اعضای خانواده بود. اگر جشن عروسی را مبنا قرار دهیم هر چه به سمت قدیم می رویم عروسی ها؛ هم ازنظر زمان و هم ازنظر وسعت گسترده می شوند. عروسی ممکن بود یک یا دو هفته طول بکشد و تمام اعضای یک طایفه یا قبیله هم به عروسی دعوت شوند. هنوز هم در بعضی از مناطق کوچک وضعیت همین طور است. با تغییر خانواده به نوع هسته ای، عروسی ها کوچک تر شد. با کاهش روابط خویشاوندی، در کشورهای صنعتی امروز، مراسم عروسی دیگر آن وسعت قدیم را ندارد. ثبت روزی خاطره انگیز؛ سهیم کردن شادی ها با خانواده و دوستان، و با امکانات در دسترس و در حد توان، مد نظر است. نمایشِ شکوه عروسی و به رخ کشیدن آن روزبه روز جدی تر می شود آنچه در کشور ما در حال اتفاق است برخلاف روند جهانی تحولات جوامع است. نخست آنکه بعد یا تعداد اعضای خانواده در ایران به سمت کوچک تر شدن می رود و وسعت روابط خویشاوندی نیز روزبه روز محدودتر؛ ولی در مقابل؛ شکوه و عظمت عروسی ها روزبه روز مبسوط تر می شوند! دوم آنکه در جامعه جدید معمولاً « رضایت فرد» و نه « قضاوت دیگران» اهمیت می یابد. ولی در کشور ما رضایت فردِ (ظاهراً) مدرن با تکیه بر قضاوت دیگران تأمین می شود! نما و نمایشِ شکوه عروسی و به رخ کشیدن آن روزبه روز جدی تر می شود و گویی مسابقه ای نامرئی در این خصوص شکل گرفته است. در طول فرآیند مراسم عروسی هم کسی از شاد بودن و خوشحالی عروس و داماد سوال نمی کند. سوالها اغلب درباره آورده ها و برده هاست. همه ما در این بازی مقصریم. از تهدید به خودکشی انتشار فیلم در رسانه ها تا به رخ کشیدن شکوهِ عروسی از طریق شبکه های اجتماعی داشتن عروسی باشکوه یک طرف، نمایش آن از طریق شبکه های اجتماعی معضل دیگر این روزهای ماست. قبلاً اگر فیلم عروسی کسی در رسانه ها منتشر می شد تهدید به  خودکشی می کرد ولی امروزه برای به رخ کشیدن شکوهِ عروسی از طریق شبکه های اجتماعی، آدم ها از همدیگر سبقت می گیرند! متأسفانه تصور والدین نیز آن است که با برگزاری یک عروسی پرجلال و شکوه، وظیفه پدر-مادر بودنشان تکمیل می شود. درنهایت یک واقعیت تلخ دیگر هم وجود دارد: با توجه به رشد بیش ازپیش طلاق، برگزاری چنین عروسی هایی چندان برایم قابل فهم نیست. مراقب شگردهای بازاریابان برای تشویق به مصرف تظاهرآمیز باشیم باید مراقب شگردهای مختلف بازاریابان برای تشویق و ترغیب ما به مصرف تظاهرآمیز و تفاخر آمیز بود. آنان دارند موجی می سازند که اگر آگاه نباشیم گرفتارش خواهیم شد. عروسی های آن چنانی در سایر کشورها هم وجود دارد ولی صرفاً برای اقلیتی محدود که تلاش می کنند از طریق به رخ کشیدن بریزوبپاش ها و ثروتشان، توجه خبرنگاران را جلب کنند و تبدیل به سلبریتی شوند. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تائید محتوای آن نیست و صرفاً جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.