| سه شنبه، 04 اردیبهشت 1403
گفتگوی صمیمانه سجاد افشاریان در جشن امضای کتاب شعرش در رشت:
       کد خبر: 124952
نگاه ایران/ مهدیه عطایی:«اسکارلت دهه شصت» عنوان کتاب شعر سجاد افشاریان است که جشن امضای آن بهانه دورهم نشینی این نویسنده با اهالی رشت در یک عصر تابستانی در مجتمع فرهنگی ماه نو بود. این کتاب توسط نشر چشمه به چاپِ دوم رسیده است. افشاریان که خود را مشغول نوشتن، کار کردن روی یک تئاتر و نمایش عروسکی معرفیمی کند می گوید: نوشتن کتاب فصل متفاوتی از زندگی هر آرتیستی است. افشاریان از نوجوانی می گوید و اولین جرقه های نوشتن. از تأثیرات محیط تا حال و هوایآن دوران که شعرهای مریم حیدر زاده بود و آهنگ های مریم دی جی. تا پیش دانشگاهی ریاضی خواند و در همان دوران شروع به فیلم ساختن هم کرد. می گویدخیلی زود راهش را پیدا کرده است و به سمت تئاتر و ادبیات کشیده شده است. به شوخی می گوید پدرم تا پارسال که زنگ می زد می گفت « ایشالا یه شغل مناسب پیدامی کنی.» افشاریان معتقد است هر رشته ای که فرد به آن علاقه دارد و در مسیر رویاهایش باشد، یک اتفاق خوب را رقم می زند. او اضافه می کند از دوره دانشگاه از محیط و امکان دانشجو بودنش استفاده کرده است چراکه به عقیده او دانشگاه در رشته های هنری اساساً کار عجیبی نمی کند. از همان دوران بود که این دانشجوی ادبیات در نوشتن نمایشنامه و داستان جدی تر شد. این نویسنده درباره شعر گفتن و «اسکارلت دهه شصت» می گوید: همه ما توانایی نوشتن داریم چرا که درون خودمان سرشار از شعریم. افشاریان ادامه می دهد باید شعر درون خود را پیدا کنیم. او شعر گفتن را به نهادن باری بر زمین تشبیه می کند و فارغ از سبک ها و مکتب ها نوشتن را آزادی می داند که از روح سرچشمه می گیرد. او می گوید شعر درونی که روی کاغذ بیاید هم خودمان رهاترمی شویم و هم جهان را زیباتر می کنیم. از نویسنده سابق برنامه «خندوانه» درباره حضور دوباره اش به عنوان کمدین در این برنامه می پرسند و او صراحتاً می گوید که ن. او با وجودی که کمدی نوشتن را دوست دارد و آن را موجب باز شدن گارد آدم ها می داند می گوید فعلاً دغدغه ی اجرای استندآپ دوباره را ندارد. افشاریانمی گوید هنوز فیدبک های اجرای دومش را در خندوانه می بیند. این نویسنده اشاره می کند شهرستانی بودن مصائب ندارد و بحث دغدغه ی آدم هاست. او ادامه می دهد آدم باید تکلیفش را باد خودش روشن کند با ایده آل ها، رویاها و آرزوها و اگر سنگ هایش را با جهان وابکند راهش را پیدا خواهد کرد. او اضافه می کند درشهرستان ها امکانات کم است و اصطحکاک بروکراتیک بسیار بیشتر است اما همیشه باید برای خواسته ها و رویاها تلاش کرد هرچند سقف یک جاهایی کوتاه باشد. او از رویاهای خودش به حاضرین می گوید از روی ای نوبل تا گرفتن اسکار و می گوید: «کارهای زیادی با جهان دارم»

به اشتراک بگذارید:

نگاه شما:

security code