نگاه ایران/مازیار صیادی دبیر کل مجمع مهندسین گیلان اصلاح طلبان به چه کسی باختند و اساساً اصلاح طلبان از چه زمانی بازی را واگذار کردند و آیا باخت اصلاح طلبان قابل پیش بینی بود؟ شکست اصلاح طلبان و یا بهتر بگویم رویکرد پیروزیِ اصلاح طلبانه ی مردم ثابت نموده است که ما اصلاح طلبان باید ابتدا خودمان را مورد نقد قرار داده، به اصلاح ساختار مبادرت نماییم و آنگاه از اسب تازی خیال فرود آمده و آهسته و هوشیارانه همگام با مردم باشیم. باخت اصلاح طلبان زمانی آغاز می شود که صرفاً با یک سخنرانی سمبلیک، بی محابا هورا سر داده می شود و آن سخنران نیز تنها اصلاح طلب زمانه و رادمرد میدان اصلاحات قلمداد می گردد! در حالی که تناقض در گفتار و رفتار او کامل معلوم و آشکار است و چنین فردی در بزنگاهِ سهم خواهی از گریدور اصلاح طلبان سر می رسد و در حساس ترین و نفس گیرترین لحظات، شخصاً دست به اسلحه ی پیامک می شود و مستقیماً پیشانی اصلاح طلبان را نشانه می گیرد! صدالبته عده ای از دخمه نشینان که در تمام ایام سرد و تنهاییِ اصلاح طلبان اثری از آنان نیست، در چنین ایامی که چرب زبانی و سخنرانی های آتشین رواج دارد، سکان دار میدان می شوند! آن ها که در لحظات حساس، اصلاح طلبان را نشانه گرفتند، دلال وار به میدان می آیند و این گونه خوش رقصی می کنند که: «ما بهتر و مهم تر از فلانی نداریم»! شکست اصلاح طلبان زمانی رخ می دهد که ما به حریف، پاس گل دهیم و خود به دروازه مان گل بزنیم! ما را چنان به کوچه پس کوچه های رؤیای وهم انگیز می برند تا مجال برنامه ریزی از ما گرفته شود و آنگاه در دقیقه ی پایانی، شرایطی را بر اصلاح طلبان تحمیل می کنند تا خسته و مانده و رانده از همه جا، باورمان شود که الان فرصت استثنایی برای پیدا کردن قهرمان اصلاحات در لاتاری لبو لپو است و ما ناگزیریم به خواسته های فرموله شان گردن نهیم تا اینکه چندی مشخص شود که ارتفاع پرواز سیاسی شان با رأی برگزیدگانشان چقدر بوده است! با این اوصاف به نظر می رسد که در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی نیز ما خودمان شرایطی را بر یکدیگر تحمیل خواهیم کرد تا باورمان شود که همه ی یاران اصلاح طلب پیشاپیش ردصلاحیت شده اند و ما ناچاریم که دست به عملیات انتحاری بزنیم! نمی دانم این بار قرعه به نام کدام خوشبختِ خلق الساعه می افتد و او را بر صدارت اصلاح طلبان می نشاند و ما همچنان باید در پایان قصه ای تلخ، مترصد لحظه ای باشیم که عنان اصلاحات به دستش نهیم تا او بر ما تکلیف روا دارد و با مرزبندی او، خط سیر ستم خواهی وی را حفظ کنیم! آخرالامر نمی دانم که آیا بدهی ما اصلاح طلبان به چنین فرهیختگان خلق الساعه و عین الواقعه به پایان می رسد یا خیر؟ کسی هست که به ما بگوید تا چند سال دیگر بدهی ما به این حضرات دوآتشه و پدیده های نوبنیاد اصلاح طلبانِ دوگانه سوز به پایان می رسد؟! نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.