نگاه ایران/فرشته رضایی روزنامه نگار انتخابات در ایران مانند هر کشور دیگری هر 4 سال یک بار برگزار می شود. این دومین بار است که انتخابات ریاست جمهوری با شورای شهر هم زمان برگزار خواهد شد. اهمیت حضور مردم و جذب آرای خاموش یکی از اهداف انتخابات است. در چند سال اخیر جهان تغییر و تحولات زیادی به خود دیده است. انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده به نگرانی ها از روند حکمرانی وی دامن زده است. اغلب شهروندان آمریکایی نسبت به رویه های تندروانه وی نگرانی هایی دارند. اما این فقط مردم آمریکا یا اروپا نیستند که چنین دغدغه هایی دارند. جهان تغییر کرده است و حتی مردم دورترین کشورهای خاورمیانه هم خواهان صلح و آرامش اند. ازاین رو انتخابات در کشوری چون ایران که از درصد رشد اجتماعی بالاتری برخوردار است هم مهم است. از این نظر که تندروها میانه دار میدان نباشند و بتوان با گفتمان منطقی تری به حقوق ایران عزیز خود دست یابیم. تجربه چهارساله دولت روحانی پیش چشم شهروندان ایرانی است؛ آن ها که پیش ازاین، تجربه از دست رفتن میلیاردها دلار سرمایه ایرانی را دیده بودند. تجربه ای که به جزیی ترین مسائل زندگی شان هم ورود پیدا کرد و جزیی ترین اقلام آنان را تحت تاثیر تورم قرار داد. قطعاً بازسازی آثار ویران اقتصاد ایران در دوره ای چهار یا حتی 8 ساله هم امکان پذیر نیست. اما قطعاً شهروندان ایرانی نیک فهمیده اند که می توان ضمن گفتمان عقلانی با جهان، به حقوق ازدست رفته خود دست پیدا کرد. می توان با افتتاح پالایشگاه های نفت و گاز دوباره عزت ایرانی را احیاء و ایجاد اشتغال کرد. می توان با رویکردی منصفانه به خواسته ها و گلایه ها و اعتراضات صنفی گوش سپرد. پرواضح است رای دهندگان به گفتمان تدبیر و امید از راهی که رفته اند بازنمی گردند. حتی ممکن است مسائلی چون فوت ناگهانی آیت الله هاشمی، خطر برخی تندروی ها در منطقه و جهان و دور کردن سایه شوم جنگ از کشور گرایش به گفتمان اعتدال را هم بیشتر کرده باشد. اما آرای خاموش چه؟ آنان که به هر دلیلی معتقدند آرای آنان تأثیری در تغییر رویه ها ندارد. آنان که به هر دلیل ممکن از تداوم راه اصلاحات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و... ناامیدند. به نظر می رسد همین که جریان تندرو در دیپلماسی به «نه تسلیم و نه جنگ» بسنده کرده یعنی تفکر اصلاح طلبی در دیپلماسی موفق بوده است. اگرچه انتظارها از برجام به حق است و باید گشایش بیشتری در مناسبات اقتصادی ایرانی ها رخ دهد بااین حال تا ترمیم و بازسازی کامل اقتصادی نیاز به صبر و همراهی بیشتری داریم. اینکه قبول کنیم هر رای ما چقدر در سرنوشت تک تک فرزندان این آب وخاک که صبورانه دوران جنگ و تحریم را پشت سر گذاشتند مؤثر است. سرنوشت کسانی که در حوزه سلامت و پزشکی آسیب های بسیاری دیدند، آنان که فضای کسب وکارشان دچار بحران شد، و نرخ تورم به شیب 45 درصدی رسید. ایامی که تحریم ها کاغذ پاره قلمداد شد اما هم زمان آرامش زندگی شهروندان ایرانی پاره و مجروح شد. ازاین رو لازم است برای جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته و خطر وجود برخی تندروی ها در انتخابات پیش رو شرکت کنیم. یادمان نرود این ما بودیم که با دوری گزیدن از هرگونه پیش فرض ها و ناامیدی ها از حضور مؤثر خود، در انتخابات شرکت کردیم تا بتوانیم سایه بی ثباتی و ناامنی را از کشور دور کنیم. رای ما بود که خطر پوپولیسم و فروپاشی اجتماعی را کنار زد. باور کنیم جامعه آرمانی نه یک شبه که با تلاش و مسئولیت پذیری تک تک ما ایجاد می شود و چه بهتر با مشارکت در انتخابات و رای به عقلانیت و اعتدال، زمینه را برای اصلاح ساختارهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و... فراهم کنیم. راهی که نزدیک ترین گزینه برای دستیابی به مطالباتمان است. قطعاً با رای ندادن بزرگ ترین لطف را به جریانی خواهیم کرد که نمی خواهند مشارکت و خواست ما را در برنامه های اجتماعی، اقتصادی و دیپلماسی ببینند. حکمرانی خوب درگرو شهروند مسئولیت پذیر داشتن است. شهروندی که با همه انتقادها، وعده های نیمه تمام، و خواسته های اجرانشده، دوباره پای صندوق های رای می آید تا به راه و اندیشه ای رای دهد که به خواست وی نزدیک تر است.