| شنبه، 01 اردیبهشت 1403
یادداشتی پیرامون ثبت‌نام در انتخابات ریاست جمهوری؛
       کد خبر: 106376
نگاه ایران/صادق پنجه ای 1 در روزهای اخیر شاهد حضور بسیاری از آحاد جامعه (بیش از 1600 نفر)  در محل ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری بودیم. این که چه افرادی صلاحیت کسب صندلی ریاست جمهوری را دارند، فعلا انگیزه ی بحث نیست؛ درواقع آنچه مهم و تاسف بار است و به نظر باید از سوی جامعه شناسان و نمایندگان مجلس موردتوجه قرار گیرد، ضعف قانون و سوءاستفاده از دموکراسی است. طبق اصل یک صد و پانزدهم قانون اساسی رئیس جمهور باید از میان‏ رجال‏ مذهبی‏ و سیاسی‏ که‏ واجد شرایط زیر باشند، انتخاب‏ شود: ایرانی الاصل، تابع ایران‏، مدیر و مدبر، دارای‏ حسن‏ سابقه‏ و امانت‏ و تقوی‏، مؤمن‏ و معتقد به‏ مبانی‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ و مذهب‏ رسمی‏ کشور. همان گونه که در سطور فوق ملاحظه شد، شرایط کاندیداتوری ریاست جمهوری به صورت بسیار کلی بیان شده است. هرچند که تشخیص دارا بودن صلاحیت قبل‏ از انتخابات‏ باید به تأیید شورای‏ نگهبان‏ و نیز در دوره‏ اول‏ به‏ تأیید رهبری‏ برسد، اما این که هر کس با هر میزان سطح سواد، سن  و تجربه بتواند خود را کاندیدای ریاست جمهوری کند، بیشتر از آن که نشان از متمدن بودن ما داشته باشد، بیانگر مشکلات فرهنگی و ... ماست. چراکه نتوانسته ایم به جامعه تفهیم کنیم انتخابات ریاست جمهوری به عنوان مهم ترین رکن اجرایی و مدیریتی کشور امری شوخی بردار نیست. همان گونه که در اخبار خوانده اید از بس تعداد مراجعان به محل ثبت نام زیاد بوده، منجر شده تا مسئولین از خیل مشتاقان خدمت بخواهند تا چنانچه حائز شرایط نیستند، مراجعه نکنند یا به عبارتی وقت متولیان امر را نگیرند. البته وقتی به برخی از صحبت های متقاضیان ثبت نام که بعضا با چاشنی طنز نظرات خود را بیان می دارند دقت کنید، می بینیم  آن ها از  دغدغه ها و آرزوهایی حرف می زنند که در پاره ای اوقات توسط مسئولین به آن ها توجه نشده است. 2 در اینجا باید برای روشنگری به طرح چند پرسش  پرداخت، آیا اگر قانون اساسی را در این بخش (شرایط ثبت نام) تغییر دهیم، به این معنی است که خواسته ایم یکی از مفاد حقوق شهروندی و اصل دموکراسی را نقض کنیم؟ آیا در سایر کشورهای متمدن که توجه بسیاری نیز به دموکراسی و رعایت قوانین دارند، شرایط ثبت نام برای کسب صندلی ریاست جمهوری تا به این حد آزاد و سهل است؟ بیایم نگاهی به نحوه انتخاب رییس جمهور ازنظر قانون اساسی روسیه بی اندازیم، رئیس جمهور این کشور از بین شهروندان روس بالای ۳۵ سال انتخاب می شود که حداقل ۱۰ سال متمادی در این کشور زندگی کرده باشد. رئیس جمهور روسیه به مدت ۶ سال توسط شهروندان روسیه بر پایه ی حقوق رای گیری برابر و مساوی طی رای-گیری مخفیانه (شهروندان رای های خود را آشکار نمی کنند) انتخاب می شود .یک فرد نمی تواند برای بیش از دو دوره ی پیاپی رئیس جمهور روسیه شود. شرط اول ثبت نام برای نامزدهای غیر حزبی این است که بر اساس قوانین روسیه باید دو میلیون امضای معتبر و غیر مخدوش از شهروندان روس بالای ۱۸ سال داشته باشند. ۲۰ درصد این امضاها با توجه به اطلاعات ارائه شده و عدم اشتراک امضایی در فهرست افراد دیگر، بررسی می شوند و در صورت مخدوش بودن یا وجود امضاهای نامعتبر باطل اعلام می شود و فرد متقاضی حق شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را ندارد. 3 همان گونه که در اخبار و رسانه های کشور بازتاب داده شد، در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو که البته با استقبال بسیار زیاد مردم به منظور ثبت نام انجام شد، می دیدیم که از کودک خردسال تا افرادی که از اختلالات روانی و شخصیتی رنج می بردند، به محل ثبت نام مراجعه کرده بودند. خب بیایید محاسبه کنید در چند روز تعیین شده برای ثبت نام، چند نیروی کارمند درگیر ثبت نام بودند و چه میزان هزینه و اعتبار صرف این ثبت نام ها شد. آیا این نحوه ی اجرا و برخورد با مقوله مهمی چون انتخابات نشان گر وجود دموکراسی در ایران به جهانیان خواهد بود، یا این که آن ها پیش خود می گویند چرا بسیاری از ایرانیان موضوع ثبت نام  ریاست جمهوری را به سخره می گیرند و به آن جنبه ی سرگرمی می دهند و البته رسانه ی ملی و ... نیز باآب وتاب آن را به تصویر می کشد! در پایان باید گفت، برای برون شد از این اسراف وقت و هزینه و جدیت بخشیدن به یک انتخاب مناسب، در ابتدا نیازمند اصلاح و به روسازی قانون اساسی پیرامون شرایط متقاضیان انتخابات ریاست جمهوری و در مرتبه ی بعد فرهنگ سازی  باشیم. اصلاحی که شاید بتواند منجر به اجرای دقیق تر دموکراسی در کشور و بازتاب بهتر آن در نظر جهانیان شود. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.
به اشتراک بگذارید:

نگاه شما:

security code