نگاه ایران/گروه سیاسی: دقایق پایانی مهلت ثبت نام از داوطلبان شورای شهر در سراسر کشور بود. ناگهان کارمندان فرمانداری رشت با حضور چند چهره سرشناس در محل ثبت نام مواجه شدند. (اینجا بخوانید) البته تمام این چهره های نام آشنای سیاسی،اقتصادی و فرهنگی در آخرین دقایق ششم فرودین ماه برای نام نویسی پنجمین دوره انتخابات شوراها راهی فرمانداری نشده بودند. آن ها همراهان احمد رمضانپور نماینده رشت در مجلس پنجم، ششم و رئیس بنیاد باران در گیلان و عبدالرضا بی آزار فرماندار و معاون استاندار در دولت اصلاحات بودند. دو چهره ی سرشناس جریان اصلاحات در گیلان که بسیاری از معادلات اولیه را برهم زدند و رقبا را وارد فاز جدیدی از مبارزات انتخاباتی برای کسب 11 کرسی پارلمان شهری رشت کردند. با ورود دیرهنگام این چهره ها در همان ساعات اولیه گمانه های چگونگی بسته شدن لیست اصلاح طلبان رشت آغاز شد. چه آنکه با اعلام کاندیداتوری رمضانپور و بی آزار اصلاح طلبان به بستن لیستی حزبی تر و سیاسی تر ترغیب شدند و به خودی خود اسم بسیاری از کاندیداهای مستقل که شانس ورود به این لیست را داشتند در اذهان خط خورد. اکنون و البته با لحاظ این نکته که کار بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات شوراها تقریبا به سرانجام رسیده و بر اساس شنیده ها از میان حدود 40 نفر که با امضای درخواست به شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان، خواستار ورود به لیست اصلاح طلبان شده اند، باید نام چند شخصیت را در لیست اصلاح طلبان با اطمینان نسبی حتمی خواند؛ احمد رمضانپور، عبدالرضا بی آزار و اسماعیل عبدالهی فرماندار پیشین انزلی و دبیر سابق هیات نظارت بر انتخابات شوراهای گیلان در همین انتخابات. رویای جوانان اصلاح طلب برای ورود به لیست تا اینجای کار از بین جوانان به نظر می رسد سه تن شانس ورود به این لیست را دارند. عبدالرضا ابراهیمی دبیر حزب اتحاد در گیلان، فرهام زاهد عضو حزب ندا و منتخب علی البدل شورای سوم رشت که از حمایت فیاض زاهد ، برادرش و فعال سیاسی سرشناس گیلانی برخوردار است، بهراد ذاکری نایب رئیس انجمن اسلامی پزشکان که حمایت دو عضو شورای اصلاح طلبان را احساس می کند. در مرتبه بعدی مهرداد ورزرلدوست رئیس هیات پرورش اندام رشت که به واسطه سالها کار در تیم غلامعلی جعفرزاده و حضور در لایه های ورزشکاران و جوانان از سبد رای قابل توجهی برخوردار است و مجتبی میرزایی مشاور مدیرکل جهاد کشاورزی و عضو حزب ندا و فاطمه شعاع شرق که البته برای کسب تایید صلاحیت به مشکلاتی برخورده است انتظار دارند راهی به لیست نهایی اصلاح طلبان داشته باشند. همچنین نفراتی مثل عماد ولی زاده و رضا عاطفی، ژیلا طبسی و بهنیا ثابت رفتار هم مدعی ورود به لیست اصلاح طلبان هستند که با توجه به معیارهای اعلام شده از سوی شورای عالی اصلاح طلبان برای انتخاب افراد بر اساس پارامترهای خاص شاید این نفرات شانسی برای قرار گرفتن در لیست اصلاح طلبان پارلمان مرکز استان گیلان را پیدا نکنند.  اتفاق تاریخی در رشت؛ تعداد زنان شورا افزایش می یابد؟ از میان زنان ثبت نام کننده نزدیک به این جریان فکری سکینه خاتمی و سهیلا مدارایی شانس برابری برای حضور در لیست اصلاح طلبان دارند. از دیگر کاندیدای مدعی این جریان می توان به نام خدیجه گلین مقدم رئیس دانشگاه فرهنگیان گیلان اشاره کرد. هر سه فعال حزبی اصلاح طلب هستند. سابقه سیاسی خاتمی و مدارایی بر سایر خانم های داوطلب می چربد و همچنین بررسی ها نشان می دهد که گلین مقدم هم به عنوان یک چهره ی فرهنگی و سیاسی که سابقه ی عضویت در حزب کارگزاران را هم در کارنامه دارد این شانس را به زنان رشت می دهد که تعداد نمایندگان زن در پارلمان این بار بیشتر از سال های گذشته باشد؛ هرچند که او اصالتا گیلانی نیست و شاید همین مساله شاید برای طیفی از رای دهندگان دافعه داشته باشد. امیدواری دیگر در این ارتباط اعلام فراخوان شورای اصلاح طلبان برای ارسال رزومه داوطلبان شورای شهر است که قطعا تعداد زیادی از این داوطلبان را زنانی تشکیل می دهند که علی رغم داشتن کارنامه مناسب اما عضو احزاب اصلاح طلب نبوده اند. اگر رزومه این افراد تصمیم گیرندگان را مجاب کند که یک چهره شناسنامه دار با ویژگی های مناسب را در کنار دیگر بانوان منتخب قرار دهند قطعا می تواند در رشت رقم زننده رویدادی تاریخی باشد چه آن که حضور زنان گیلانی درمناصب اجرایی، 10 دوره مجلس شورای اسلامی و چهار دوره پارلمان شهری بسیار کم رنگ بوده است. دیگرانی که شانس ورود به لیست اصلاح طلبان را دارند ممکن است تا زمان نهایی اعلام داوطلبان، اصلاح طلبان نتوانند تمام 11 عضو لیست را از بین همفکران حزبی خود انتخاب کنند. به همین دلیل رقابت بین چند کاندیدای حزبی و چند کاندیدای غیر حزبی شکل می گیرد. اگرچه اسامی متعددی از نامزدهای سرشناس و کمترشناخته شده که خواستار ورود به لبست اصلاح طلبان هستند شنیده می شود. از فرانک پیشگر و حامد عبداللهی،حسین میربلوک، مهدی رشاد، ابراهیم محبی، مهدی نوری هریس تا حمید آخشته، احمد ملک فرنود و میثاق عباس زاده، بیژن بیژن نساز و فرشاد عرب اما شاید بتوان در نهایت جدی ترین گزینه ها را چنین برشمرد: مختار جباری مشاورعالی شهردار رشت و مدیر سابق موسسه پژوهشی عرفان که بیشتر به عنوان چهره ای تئوریک محسوب می شود، اگرچه بیشتر به دلیل نزدیکی برادرش (اکبر جباری) به دولت محمود احمدی نژاد مورد نقد قرار می گیرد اما گمانه هایی مبنی بر حضورش در لیست اصلاح طلبان وجود دارد. مازیار صیادی دبیر مجمع مهندسین گیلان، محمد کهنسال عضو انجمن اسلامی مهندسان گیلان، حسن رجیون رئیس اتحادیه پیشکسوتان کارگری و غلامرضا مقدسی دبیر حزب اراده ملت گیلان که در انتخابات مجلس بعد از قرار نگرفتن در لیست سه نفره شهرستان رشت، از قرارگرفتن مقابل لیست امید انصراف داد هم در یک سوی بازی قرار دارند که به عنوان نیروهای فعال در تشکل های نزدیک به اصلاح طلبان قرار دارند. رضا رسولی عضو فعلی شورای شهر رشت که در شورای مرکزی حزب کارگزاران گیلان هم حضورداشته و در طول فعالیت خود در شورای چهارم توانسته پایگاه اجتماعی قوی برای خود ایجاد کند ازجمله کسانی که است که اگر مخالفت برخی چهره های اصلاح طلب بگذارد می تواند شانس ورود به لیست اصلاح طلبان را داشته باشد، اتفاقی که هم برای او و هم برای لیست جهت استفاده از سبد رای هایشان موثر خواهد بود. اسماعیل حاجی پور معاون اسبق فرماندار رشت و عضو فعلی شورای شهر رشت هم از دیگر گزینه هایی است که علی رغم حزبی نبودن، پشتوانه مردمی و سبد رای گسترده و قوی دارد که گذشتن از آن برای اصلاح طلبان کار آسانی نیست. همین مساله در خصوص چهره هایی نظیر مهدی مایه نائب رئیس اتاق اصناف گیلان، جلال الدین محمد شکریه رئیس اتاق اصناف گیلان، مرتضی شگفت شهردار اسبق رشت، مهدی الطافی عضو شورای شهر اول رشت و مدیرعامل باشگاه داماش گیلان صدق می کند که همگی به میزان متفاوت از سبد رای قابل توجهی برخوردار هستند. در این میان شاید شانس مهدی مایه بیشتر از دیگران باشد، مایه از بازاریان خوشنام رشت و از نزدیکان محمدباقر نوبخت است؛ فردی که حمایت بسیاری از بازاریان را پشت سرخود احساس می کند و کمتر امتیاز منفی می توان به او اختصاص داد. بااین حال به نظر می رسد لیست ائتلاف اصلاح طلبان در این دوره از انتخابات شوراها برعکس دو دوره ی قبلی پر از کاندیداهای اسم ورسم دار با شناسنامه ی کاری روشن باشد. لیستی که می تواند بیشترین شانس را برای تصاحب اکثریت کرسی های پارلمان شهری داشته باشد. پارلمانی که در چهارمین دوره اش با افرادی مواجه بود که گاه تجربه حضور یک روز کار حزبی و شورایی را در کارنامه نداشتند به همین دلیل شاهد همگرایی اندکی در بین آن ها بودیم. اما شاید جدی ترین تهدید این لیست نگاه صرفا «حزبی» در تدوین آن باشد؛ تقید به یک حزب به واسطه آنچه عاملی برای کنترل عملکرد منتخبین در شورا دانسته می شود اگرچه در یک فضای سیاسی پیشرفته قابل قبول است اما احتمالاً نمی تواند همیشه عاملی مطمئن و معیاری درست تلقی شود. آنجا که تحلیل نادرست از تأثیرگذاری لیست سیاسی در انتخابات شورای شهر رشت با گستردگی قومیتی و اقشار اجتماعی موجب شود که اصلاح طلبان یازده منتخب خود را صرفاً با معیارهای سیاسی و حزبی بودن انتخاب کنند و تهدید بعدی هم زمانی رخ می دهد که معتقدین به این نگاه بعد از راه نیافتن به لیست، رقابت انتخاباتی را ادامه دهند و با خرد کردن آرا، به قواعد از قبل تفاهم شده ائتلافی پایبند نمانند و به لیست نهایی آسیب وارد کنند.