اگر عدد ۴ هزار نفر را برای کودکان زباله گرد مبنا قرار دهیم، باید بپرسیم که برای چه تعداد از آنها، ابلاغیه شهردار تهران و تماس های احتمالی مردمی با ۱۳۷ می تواند مانع زباله گردی و خطر کردن شود؟ آیا اگر ابلاغیه شهردار تهران در روزهای پایانی خردادماه چاره ساز و موثر بود، باید در نیمه مردادماه هنوز شاهد کودکانی باشیم که در خیابانها مشغول زباله گردی هستند؟!