نگاه ایران/طا ها عبداللهی: ویسادار از زیبا ترین آبشارهای ایران، نامی شناخته شده در ذهن گردشگران و موسسات تورگردانی در استان گیلان است. استانی با مناظر طبیعی و بی نظیر در ایران. این استان جایی است که با داشتن آبشارهای متعدد و مشهورش بینندگان را از آن سوی جهان برای گشت و گذار به ایران می کشاند. سایه درخت بید ویسادار، در زبان تالشی به معنی سایه درخت بید است که گونه های محلی آن به تعداد اندک در کناره های آبشار موجود است.   تقسیمات کشوری این جاذبه طبیعت گردی در نزدیکی روستای اووییار از توابع دهستان ییلاقی ارده بخش پره سر از شهرستان رضوانشهر گیلان قرار دارد.   موقعیت جغرافیایی ویسادار در یک منطقه جنگلی و بر روی رودخانه لمیر در E۴۸۵۴۴۲ – N۳۷۳۵۲۶ واقع شده است. این رودخانه آبشار دیگری را در پایین تر از همین پدیده به نام اووییار ایجاد می کند. این رودخانه که از کوه های تالش (گردنه الماس) سرچشمه می گیرد با عبور از منطقه پره سر، به دریای کاسپین می ریزد.   مسیرهای دسترسی شهر پره سر در ۱۰۰ کیلومتری رشت و ۹۰ کیلومتری آستارا واقع شده و با شهرهای رضوانشهر و تالش (هشتبر) ۱۷ و ۳۰ کیلومتر فاصله دارد. دسترسی به ویسادار از راه های مختلفی امکان پذیراست. این آبشار تا شهر پره سر ۱۵ کیلومتر فاصله دارد که برخی منابع آن را ۱۶ کیلومتر نیز ذکر کرده اند. برای تردد برای رسیدن به آن باید از میدان ویسادار در درون شهر پره سر به سمت غرب رهسپار شوید که با عبوراز سه راه احمدآباد، روستاهای سکره (صیقلسرا) و اووییار به چند متری آن خواهید رسید. تمام مسیر آسفالت است که از درون جنگلی زیبا عبور می کند. مسیرهای مالروی محبوب طبیعت گردان نیز در اطراف وجود دارد که امتداد معروف ترین مسیر آن به گردنه الماس می رسد و از حاشیه رودخانه می گذرد.   ویژگی های ویسادار ویسادار یکی از زیبا ترین آبشارهای ایران است که از صخره ای سنگی نیم دایره ای شکل به ارتفاع ۱۵ متر به پایین می ریزد. این آبشار از معدود جاذبه هایی ایست که با قرار گرفتن بر روی پل فلزی فراز آن می توان زیباییش را به نظاره نشست. بزرگی آن زمانی درک می شود که از پایین به آن نگاه شود. قرار داشتن در سایه درختان موجب شده تا همیشه خنک باشد.   امکانات منطقه جاده اصلی ترین عامل برای انتقال بازدیدکنندگان است که به صورت آسفالت شده ولی کم عرض وجود دارد. تعدادی کلبه سنتی و یک سفره خانه سنتی با یک محوطه باز در چند صد متری آن قرار دارد که تنها مکان مناسب برای پذیرایی از وارد شوندگان است. غرفه های صنایع دستی به صورت باز در کنار جاده و عرضه خدمات به صورت سیار در اطراف آن صورت می گیرد. پرورش زنبورعسل و تولید این محصول یکی از جذابیت هایی ایست که ترددکنندگان را برای خرید متوقف می کند. جاده جنگلی آن از جمله ویژگی هایی ایست که بسیاری علاقه دارند با تردد در چنین مسیری لذت رانندگی را در زیر سایه درختان که در سراسر مسیر وجود دارند تجربه کنند. مشکلات ویسادار آقای نگهبان که به اتفاق برادران خود یک سفره خانه سنتی را در نزدیکی آبشار با مجوز منابع طبیعی راه اندازی کرده در گفتگو با فرهیختگان می گوید: «از آخرین روستا تا آبشار برق و گاز وجود ندارد. به طبع نبود برق، از روشنایی مسیر هم خبری نیست». وی می افزاید: «مسیر کم عرض آسفالت شده هم موارد خاص خود را دارد که نبود گارد ریل در کنار جاده و پل باریک از جمله آنهاست. ولی مشکل به همین جا ختم نمی شود. پل باریک مسیر یکی از معضلات آن است که موجب شده ترافیک سنگین خودرو ها جریان داشته باشد». او که موبایل بدون آنتن خود را نشان می دهد می گوید: «نبود خطوط تلفن ثابت و پوشش همراه یک مورد باور نکردنی ایست که بسیار آزار دهنده است. به خصوص برای جایی که محل تردد بسیاری از بازدیدکنندگان است. برای تماس با نزدیک ترین نقطه دارای پوشش تلفن سریع ترین وسیله کبوتر نامه رسان است». وی در پایان اظهار می کند: «عدم استقرار تیم های امدادی هم مورد دیگری ایست که جا دارد برای آن چاره اندیشی شود». یکی از رانندگان آژانس مسافر کشی که از طریق دادن کارت و رد وبدل کردن آن با پیک های موتوری از افرادی که درخواست خودرو دارند مطلع می شود با گلایه و در حالی که دوست ندارد عکسی از او گرفته شود زبان به گلایه می گشاید و اظهار می دارد: سوانح جاده ای رخ داده در مسیر ویسادار هر ساله قربانی می گیرد که موتور سواران از جمله آن ها هستند. سقوط خودرو ها در رودخانه به سبب سرعت زیاد به ویژه در ساعات شب، نبود تابلو و گاردریل هم از جمله مواردی ایست که تاکنون جان بسیاری را گرفته است و مرگ چند عضو یک خانواده یک نمونه از این وقایع است که چندی پیش رخ داد در حالی که تا ۲۴ ساعت کسی از این واقعه اطلاعی نداشت». تخریب جنگل نیز در مناطق بالا دستی به بهانه جاده کشی همچنان جریان دارد. زباله از جمله مهم ترین مسایل حل نشده آن است که حتی در کنار آبشار قابل مشاهده است. همین مسئله موجب شده تا عده ای از دستفروش های محل اقدام به راه اندازی جمع آوری هر کیسه زباله در ازای یک بلال رایگان کنند. پرده های نصب شده توسط بسیاری از فروشندگان با پیام های اجتماعی و محیط زیستی به چشم می خورد. مهم ترین مشکل اینجاذبه بی نظیر طبیعت گردی نبود متولی برای آن است. هر چند نام شهرداری پره سر بر روی تابلویی نقش بسته است ولی اثری از خدماتش مشخص نیست. آقای موسوی از هموطنان اصفهانی است که قریب به ۳ سال به منطقه رفت وآمد می کند، این بار با اعضای خانواده و دوستان خود راهی ویسادار شده، وضعیت محیط زیست منطقه را اسف بار می خواند. وی از این همه بی توجهی شگفت زده است. موسوی نبود حتی یک سطل آشغال و ریختن زباله در هر نقطه ای را فاجعه بار می داند. وی که فردی شوخ طبع است با خنده های زیرکانه اش خواستار ورود یک مسوول اصفهانی برای اداره این منطقه بوده و معتقد است اگر این منطقه جزو استان اصفهان بود چنین وضعیتی در آن وجود نداشت.   خطری که در تصاویر به وضوح قابل مشاهده است بحث استقرار بازدیدکنندگان در صخره خطرناک کنار آبشار برای تماشا و عکس یادگاری است که بنا به گفته یکی از فروشندگان، سقوط و زخمی شدن از عواقب این اقدام است که تاکنون چندین مورد اتفاق افتاده است. نصب چادر در کنار رودخانه و مکان های نامناسب از جمله خطرات پیش روی کسانی است که قصد دارند شبی را در دامان طبیعت ویسادار سپری کنند.