نگاه ایران/ مهدیه عطایی: امروز دوشنبه نهم اسفندماه، پژوهشکده گیلان شناسی دانشگاه گیلان، میزبان جمعی از کنشگران حوزه ادب و فرهنگ گیلان جهت بزرگداشت ادیب فرهیخته گیلانی محمد بشرا (درویش گیلانی) بود. بشرا از پایه گذاران «هسا شعر» است، هسا شعر،سبکی مدرن از شعر گیلکی و شعر زمان حال است. از بشرا چندین کتاب مانند «ایله جار»، «هرا» «جشن ها و آیین های مردم گیلان» و «افسانه ها و باورداشت های مردم گیلان» و همچنین چندین مقاله در زمینه گیلان شناسی و مردم نگاری به چاپ رسیده است. بشرا، مرد فولکلور گیلان سید هاشم موسوی، رئیس پژوهشکده گیلان شناسی دانشگاه گیلان در این مراسم گفت: سواد بومی خود را مدیون استاد بشرا هستیم. او ادامه داد: مردم نگاری ریشه در فرهنگ ایرانی دار و مردم شناسی با ادیبان آمیخته است او افزود:  در استان گیلان استاد بشرا از پیشگامانی بودند که  از ادبیات به عنوان روشی برای بازنمایی فرهنگ خود استفاده کرده اند. او با اشاره به برخی شاخصه های عصر پست مدرن مانند تکثر و تمرکز زدایی؛ تمرکز روی «مطالعات بر خود» را برجسته کرد که وجه تمایزی با علم مردم شناسی قدیمی می باشد. رئیس پژوهشکده گیلان شناسی دانشگاه گیلان ادامه داد: نوع روایت بشرا امیخته به مفهوم درست مردم شناسی از تحقیق میدانی است. موسوی بشرا را «مرد فولکلور گیلان» می نامد. او همچنین گفت: خلاقیت و شم هنری در اثار و شخصیت ویژه او آیینگی میکند. موسوی افزود: توجه بشرا به تصویر و دقت در این مسئله که پیش از عصر بازنمایی تصویری از همه عناصر، به آن پرداخته است. هساشعر، هساشعر است فیروز فاضلی، مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان گیلان در این نشست گفت: استاد بشرا از نظر روشمندی و نوآوری الگوی ما هستند. او با تاکید بر تخصص محوری اشاره کرد که بشرا مدتی در تئاتر، سینما و شعر کلاسیک حضور داشت و سپس راه خود را در شعر نیمایی پیدا کرد. او اضافه کرد: سیال بودن شعر بشرا، او را به هسا شعر رساند. فاضلی با تعریف مجزای هایکو  و هساشعر و بیان تفاوت های آنها گفت: مشابهت بین انها بدون تاثیرپذیری از یکدیگر است و هساشعر، هساشعر است. فاضلی ادامه داد: طبیعت و مردم جامعه در شعر استاد بشرا حضور دارند ؛ او افزود: خوب دیدن زمینه ساز مشابهت شاعری و مردم شناسی استاد بشرا است. سالمندان، کتب زنده فرهنگ مردم گیلان محمد بشرا در پایان این مراسم با اشاره به سابقه معلمی خود گفت: کمترین خدمت را به گیلان کرده ام. او گفت هنوز کتابهای زیادی که به انتشار نرسیده است در دست دارد. او همچنین با اشاره به سابقه خود در بخش مطبوعات گفت: چه زمانی که معلم بودم و چه زمانی که تحقیقات میدانی انجام میدادم سعی داشتم در روستاها با پیرمردها و پیرزن ها صحبت کنم. بشرا سالمندان را کتاب های زنده فرهنگ مردم میداند که باید در خانواده از این فرهنگ استفاده کرد. و با نوشتن آن در به یادگار گذاشتن این میراث کوشید. او زبان گیلکی را زبانی با گنجایش فراوان خواند و ابراز امیدواری کرد که گنجینه ای از فرهنگ مردم در قالب صدا، تصویر و تحقیق جمع آوری کرده است در زمینه شناخت فرهنگ خود به انتشار برساند. زهرا علیزاده همسر محمد بشرا ، پرفسور گارنیک آساطوریان،رئیس هئیت علمی ایرانی شناسی دانشگاه دولتی ایروان؛ علی اکبر مرادیان گروسی ، طاهر طاهری، محمدرضا خیرخواه و فرامرز انصاری از دیگر سخنوران این مراسم بودند که به تفضیل از ابعاد شخصیتی و آثار محمد بشرا سخن گفتند.