نگاه ایران: با نزدیک شدن به نوروز، بساط سبزه فروشی کنار خیابان ها پهن می شود، اما برخی مردم همچنان تمایل دارند خودشان به اصطلاح سبزه بکارند، به همین دلیل گندم، جو، ماش یا عدس را در خانه سبز می کنند. یکی از زیباترین و جذاب ترین رسم های نوروز که از روزگاران دور تاکنون در همه خانه ها مرسوم بوده، کاشتن سبزه عید است. گذشتگان، هرسال قبل از نوروز چند نوع سبزه می کاشتند و معتقد بودند این رسم شگون دارد، چون اول سال با سبزی و سرسبزی آغاز می شود. جواد انصافی - بازیگر و کارگردان تئاتر - با پژوهشی که در این زمینه انجام داده، دلیل علمی این را که چرا گذشتگان سبزه سبز می کردند، بررسی کرده و در کتابی با عنوان «نوید بهار» به این موضوع پرداخته است. این پژوهشگر درباره سبزه سبز کردن، آورده است: در یک کتاب قدیمی خواندم در دوران ساسانیان هنگامی که مردم برای دیدن پادشاه می رفتند و هدیه می گرفتند همه به محوطه باز کاخ می رفتند تا از دروازه ستون گلی که به نماد دوازده ماه سال برپا و روی هر ستون از غلات و حبوبات کاشته شده بود دیدن کنند. این پرسش برای من مطرح شد تا علت این کار را بیابم. به همین دلیل سراغ کتاب های دیگر رفتم، اما دلیل علمی آن را نیافتم. ازاین رو در کتاب های هواشناسی و آفات در کشاورزی به جست وجو پرداختم. اولین موضوعی را که دراین باره راهگشایم شد در کتاب هواشناسی پیدا کردم که در آن نوشته بود، کلیه کاشتنی ها و نشاءها با آب وهوای همان سال نسبت مستقیم دارد. پس دریافتم مردم به این دلیل از ستون ها دیدن می کردند تا متناسب با رشد بهتر هر ستون آن را بکارند. شخصاً از این موضوع نتیجه گرفتم به دلیل این که همه مردم در پایتخت زندگی نمی کردند و ازآنجاکه ایران دارای آب وهوای بسیار متنوع و متفاوت است پس هریک از مادران ما در هر شهر و دیار خود یک آزمایشگاه کوچک داشتند و انواع سبزه ها را می کاشتند تا با آب وهوای شهر و منطقه خود می سنجیدن که کدام یک بهتر رشد کرده درنتیجه همان را بکارند. مثلاً کسانی که در تبریز زندگی می کردند، چون آن سال جو و لپه بهتر رشد می کرد، آن را می کاشتند یا در بندرعباس ماش و عدس بهتر پرورش می یافت. برای تائید این مطالب به سراغ فردی که دکتری آفات و کشاورزی دارد رفتم. ایشان بسیار خوب از ما استقبال کردند. در محوطه باز دانشگاه ظرف های کوچکی حدود ۳۰ در ۳۰ وجود داشت که در هرکدام یک نوع گیاه کاشته بودند، بعضی از آن ها را می شناختم. از آقای دکتر سؤال کردم این سبزه ها چیست؟ فرمودند: این ها نمونه کشت هایی است که با آب وهوای امسال مشخص می شود تا کدام بهتر رشد کرده و کدام آفت دارد. گفتم ما این را از سه هزار سال پیش داشتیم یعنی مادرانمان انواع و اقسام سبزه ها را می کاشتند. هرکدام بهتر سبز می شد آن را در همان سال می کاشتند مثلاً امسال کاشت عدس کچل شده پس نکاریم. دکتر لبخندی زد و گفت: عجب به این فکر نکرده بودم. واقعاً فرهنگ غنی ای داریم. آن ها درگذشته ی دور متوجه می شدند که مثلاً امسال عدس آفت دارد و به قول شما کچل شده و نمی کاشتند و ما در این زمان توصیه می کنیم که عدس آفت دارد و نکارید. اگر هم می کارید این سم ضد آفت را بزنید؛ بنابراین من تائید پژوهشم را گرفتم. در سفرهایی که برای تحقیقات رفته بود موضوع جالبی که در شهرهای استان لرستان یافتم این که گاودانه می کاشتند. بعد از پژوهش های زیاد متوجه شدم برای این سبز می کنند تا بدانند امسال خوراک دام دارند یا خیر. در غیر این صورت، گیاه دیگری را بکارند.