نگاه ایران/مریم صابری: اولین چیزی که با نزدیک شدن به در خانه اش توجه ما را جلب می کند لاستیک های رنگ آمیزی شده و کاشت گل و درختچه بر دیوار است. خانه ای که دروازه ی ورودی اش هم با نارنجی خوش رنگی تزیین شده تا در بدو ورود طراوت و شادابی به مهمانان هدیه شود. همراه با جمعیت زنان مبارز با آلودگی محیط زیست گیلان مهمان خانه ی فاطمه پورعاشوری در خیابان شهید شعبانی پیربازار رشت هستیم. پیربازار یکی از دهستان های بزرگ شهر رشت است که به دلیل قرار داشتن در مسیر رودخانه های رشت اهمیت دوچندان دارد.علاوه بر ریخته شدن انواع فاضلاب انسانی، صنعتی و شیرابه های زباله های سراوان با زباله های جامد هم روبرو است بخشی از آن ها پلاستیک هایی است که چهره زشتی به رودخانه ها و درختان اطرافش داده است. تهمینه شمشادی مدیرعامل  جمعیت زنان حافظ محیط زیست دراین باره به نگاه ایران می گوید: جمعیت ما با همکاری استانداری گیلان در سه روستا پیربازار، کشل ورزل ، عزیزکیان به آموزش تفکیک زباله از مبدا پرداخته است. شمشادی می گوید: برای اثربخشی این طرح تصمیم گرفتیم تا با مشارکت بانوان محله، به ایجاد سه محله پاک به عنوان محلات الگویی در پیربازار اقدام کنیم. در خانه خانم پورعاشوری 30 خانم از پیربازار جمع شده اند. خانه ای که ورودی خانه اش با نزدیک 50 گلدان گل و درختچه های مختلف تزیین شده است. اینجا یکی از سه مرکز برای آموزش های تکمیلی تفکیک زباله از مبدا و تلاش برای ایجاد محله پاک در پیربازار است. تلاش برای داشتن محله پاک خانم های پیربازاری مشتاق به نظر می آیند برای آنکه بتوانند محله خودشان را به یک محله پاک تبدیل کنند. ابتدا خانم شمشادی با آن ها صحبت می کند. با زبان گیلکی به لحن ساده نکات مهمی را برایشان تکرار می کند. مدیرعامل  جمعیت زنان حافظ محیط زیست از آن ها می خواهد که در  مدیریت پسماند مشارکت جدی داشته باشند . درواقع به طور مشخص از آن ها می خواهد که به فکر کاهش حجم زباله های شهر و روستای خودشان باشند. برای آن ها بازهم ملموس تر صحبت می کند که اگر هرکدام بتوانیم نیم کیلو از زباله خودمان را کاهش بدهیم به محیط زیست  کمک زیادی کرده ایم. شمشادی ادامه می دهد:  باید در هنگام خرید دقت کنیم که چه وسیله ای با چه بسته بندی برداریم که کمترین حجم زباله را برجای داشته باشد. باید کمک کنیم تا آب وخاک سالم داشته باشیم. کثیف کردن رودخانه گناه نابخشودنی مدیرعامل  جمعیت زنان حافظ محیط زیست با ذکر این نکته که روستای شما در کنار رودخانه است و باید بدانیم که کثیف کردن رودخانه گناه نابخشودنی است برایشان از روستای محل زندگی پدربزرگش مثال می زند و پاکی آب آن که پدربزرگش با آب آن وضو می گرفت.او ادامه داد:  این کوچه می تواند نشان دهنده مرام و پاکی اهالی آن باشد. جمعیت زنان بعد از کلاس های آموزش تفکیک زباله و ورمی کمپوست در پیربازار تصمیم گرفت که عملیاتی تر وارد شود. آن ها خانه خانم پورعاشوری که «فاطی خانم» صدایش می کنند و به خاطر تمیزی و مهربانی با گلدان هایش معروف است را خانه پایلوت خودشان قرار داده اند. کرم هایی که نشانه ی زنده بودن خاک هستند خانم پارسی یکی دیگر از اعضای جمعیت زنان  حافظ محیط زیست نیز با صحبت در مورد نوع کود شیمیایی از خانم های حاضر می پرسد. بیشترشان از کود سفید در باغ های خودشان استفاده می کنند چون  کود سفید باعث می شود که محصولات رشد بیشتری داشته باشند. پارسی به آن ها می گوید که کود سفید زمین را سخت می کند و زمین سال بعد مقدار بیشتری کود می خواهد. اما کودی که با کرم و  زباله های تر خانه خودتان به دست می آید تأثیر بدی بر روی زمین ندارد. زمین مثل انسان است و غذا می خواهد. وجود کرم در زمین نشاند دهنده زنده بودن خاک است. او توضیح داد: از کودی که درست می کنید می توانید در خزانه برنج استفاده کنید تا از انواع آفت های آن جلوگیری کند. خانم پارسی سعی می کند برای آن ها که کمی مسن تر هستند طعم سبزی های قدیمی را یادآوری می کند. او می گوید: سبزی های حاصل از کود ورمی همان طعم واقعی سبزی های سال های قبل را می دهد و برای گل های شما هم بسیار مفید باشد. حال کرم های کمپوست را هم از آن ها می پرسد و بعضی ها مانند صغری خانم از زاد و ولد و رشد کرم ها خوشحال هستند. صغری خانم بسیار به باغچه خانه اش وابسته است به همین خاطر هیچ مرغ و خروسی در خانه ندارد که احیانا هوس رفتن به وسط باغچه سرسبزش را داشته باشند. خانم های جمعیت زنان به آن ها یادآوری می کنند که ما هر هفته به کودهای شما سر می زنیم و خودتان باید سعی کنید که محله پاک داشته باشید. شما الگویی می شوید برای تمام منطقه برای تمام خانم هایی که می گویند «وِلا کن...» معضلی به نام شیشه های شکسته اما بیشتر خانم های جمع دغدغه شیشه دارند. می گویند پلاستیک هایی را که جمع می کنند به قیمت هرچند ناچیز از آن ها می خرند اما شیشه نه خریداری دارد و نه ارگانی برای جمع آوری آن وجود دارد و آن ها  نمی دانند که باید با شیشه چه کنند. خانم های جمعیت زنان به آن ها قول می دهند که  موضوع شیشه را به همراه زباله های خطرناک دیگری مانند لامپ های سوخته و باتری را پیگیری کنند. پاک سازی روستا از پشته ی بزرگ زباله با کمک خانم های پیربازاری خانم پورعاشوری هم در حیاط پشت منزلش زمینی را به ورمی کمپوست اختصاص داده است. او می گوید که چون رابطه خوب و دوستانه ای با خانم های محله دارد خانه او محلی برای جمع شدن اهالی محله شده است. او به نگاه ایران توضیح داد: همه همسایه ها مثل خانواده من هستند و ما باهم هستیم. او علاوه بر کارهای فردی تهیه پشته برای ورمی کمپوست، دست به کار جمعی پاک سازی نیز زده است. خانم پورعاشوری می گوید: با خانم های محله جمع شدند و پشته زباله ای انباشته شده که شاید به سال ها قبل برمی گشت را جمع کردیم . یکی دیگر از خانم های جمع می گوید:  ما ادامه می دهیم آن قدر که دیگرکسی زباله ای در آنجا  انبار نکند. اما برخی از آن ها برخی دیگر نیز گله دارند که در روستای آن ها خودروی مکانیزه  به تازگی تهیه شده است اما سطل مکانیزه وجود ندارد که به راحتی زباله ها در آن خالی شود. تبدیل زمینی به فضای سبز در روستا خانم پارسی به آن ها پیشنهاد می دهد که به انتخاب خودشان زمینی در روستا پیدا کنند و با یکدیگر آنجا را به فضای سبز تبدیل کنند. جمعیت زنان به آن ها قول داد که برایشان نهال گردو و بلوط تهیه کند. بعد از صحبت و تاکید دوباره بر هدف هایی که قرار بود پیگیری شود نوبت به سر زدن به ورمی کمپوست هایی رسید که خانم های محله برای تائید وضعیتشان به حیاط خانم پورعاشوری آورده شده بودند. بانوان فعال محیط زیستی جمعیت زنان با بانوان پیربازاری خداحافظی می کنند و از آن ها می خواهند که مراقب زیبایی و سلامتی محله خودشان باشند. چون به زودی نامشان در گیلان و ایران مطرح می شود.