نگاه ایران/مریم صابری: ظهر امروز(سه شنبه 14دی) فرانک پیشگر رئیس کمیسیون بهداشت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر رشت و افشین پورعلی مدیرعامل پسماند استان گیلان همراه اعضای کارگروه خبرنگاران بهداشت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر رشت و کارشناسان سازمان مدیریت پسماند شهرداری رشت از لندفیل سراوان بازدید کردند. فرانک پیشگر در حاشیه این بازدید به خبرنگاران گفت: با اجرای هر روشی برای مدیریت پسماند، به محل دفن زباله نیاز است. او افزود: اما با تولید کمتر زباله و انجام تفکیک زباله از مبدا می توانیم حجم تولید زباله را کاهش و مساحت کمتری برای محل دفن نیاز داشته باشیم. رئیس کمیسیون بهداشت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر رشت همچنین با اشاره به اهمیت احداث تصفیه خانه در سراوان گفت: برای اینکار دو مجوز واگذاری زمین و مجوز قطع اشجار نیاز است که در حال حاضر مجوز هیچ کدام داده نشده است و شهرداری همچنان منتظر تصمیم سازمان جنگل ها در این موضوع است. پیشگر با بیان اینکه ۲۵۰ تن از ۷۰۰ تن زباله تولیدی رشت به کارخانه کود آلی می رود گفت: علاوه بر فرهنگ سازی برای تفکیک زباله که نباید هیچ وقت قطع شود باید به کارخانه کودآلی توجه کنیم. او افزود: افزایش ظرفیت کارخانه کودآلی باعث می شود تا مدت زمان استفاده از مکان دفن نیز افزایش پیدا کند. رئیس کمیسیون بهداشت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر رشت توسعه کارخانه کودآلی و تصفیه خانه شیرابه سراوان را دو اولویت مهم برای کمیسیون بهداشت و محیط زیست عنوان کرد و گفت:از شهرداری خواستیم که اسناد مناقصه را برای بعد از واگذاری زمین آماده کند همچنین لایحه توسعه کارخانه نیز به زودی به شورا ارائه می شود. کودهایی که به خاطر ذرات شیشه بدون استفاده می شوند پیشگر در ادامه به کمک شهروندان برای بهبود نتیجه کارخانه کودآلی اشاره کرد و گفت: شهروندان می توانند در بحث تفکیک به ما کمک کنند چون کیفیت کود کارخانه خوب است اما به دلیل اینکه ذرات شیشه در این کود وجود دارد قابلیت استفاده در همه جا را ندارد. او افزود: شهروندان با جدا کردن شیشه از زباله ی تَر می توانند بهترین کمک را به کارخانه کودآلی داشته باشند. پیشگر همچنین خواستار دفن زباله ویژه در بخش مشخصی از مکان دفن شد و گفت: ابتدا شهروندان باید پسماند ویژه را بشناسند و آن را از دیگر پسماند ها جدا کنند و همچنین حتما در محل دفن نیز جایگاه مشخص برای دفن مواد ویژه در نظر گرفته شود. افشین پورعلی نیز هزینه ساخت تصفیه خانه را حدود ۳۰ میلیارد تومان برآورد کرد و گفت: ما منتظر موافقت سازمان جنگل ها هستیم بخشی از اعتبارات دولتی و بخش دیگر از اعتبارات خصوصی خواهد بود. او همچنین افزود: برای تصفیه به یک هکتار زمین نیاز داریم و برای برنامه دراز مدت ایجاد لندفیل کاملا بهداشتی در منطقه جنگلی به ۱۲ هکتار نیاز داریم. توسعه کارخانه کودآلی نیاز اصلی مدیریت پسماند پورعلی با بیان اینکه با درایت شوری شهر رشت اکنون محیط زیست اولویت اول شورا است اظهار کرد: فردا دیر است و امروز باید به فکر درمان باشیم و باید حساسیت بیشتری روی اجرا داشته باشیم. او همچنین توسعه کارخانه کودآلی را نیاز و اولویت اصلی حال حاضر مدیریت پسماند عنوان کرد و گفت: زباله قبل از اینکه در سراوان بیاید در آنجا جدا سازی شود تا حجم زباله ورودی به سراوان را بسیار کاهش دهیم. او افزود: وجود سیستم های پردازش میانی مانند کمپکتور (دستگاه فشرده سازی) در این جریان خیلی کمک می کند و هرچقدر بیشتر سرمایه گذاری کنیم بیشتر نتیجه می گیرم. پورعلی در ادامه به بحث آلودگی رودخانه های رشت اشاره کرد و گفت: بحث آلودگی رودخانه ها رشت فقط به سراوان مربوط نیست و بخشی از آن به پساب های صنعتی، فاضلاب انسانی و بیمارستانی مربوط است. ابراز رضایت از عملکرد بیمارستان ها او همچنین کارهای انجام شده در حوزه محیط زیست را خوب ارزیابی کرد و گفت:در سه سال اخیر مشکلات محیط زیست دیده شده و اکنون در حال نتیجه دادن است و وضعیت بیمارستان های ما بسیار خوب شده است و زباله ها اتوکلاو (بی خطر) می شود. مدیرعامل سازمان پسماند استان گیلان همچنین شیرابه های خانگی به دلیل وجود منابع ازت را برای ۶ مزارع پایین دست رودخانه های رشت خطرناک دانست و گفت: در آن بخش نیز باید اقداماتی توسط ادارات مربوطه انجام شود. پورعلی با ذکر این نکته که همه ادارات باید به شکل گیری یک فرایند مثبت کمک کنند گفت: به عنوان مثال در فرهنگ سازی علاوه بر شهرداری، اداره آموزش و پرورش و صدا و سیما هم باید ورود کنند. این مدیر حوزه پسماند افزود: شهرک صنعتی رشت از روز اول آغاز به کار تصفیه خانه نداشت و از محل سفر رئیس جمهور به گیلان اعتباری در نظر گرفته شد که اکنون ساخت این تصفیه خانه ها در حال انجام است. او هم وجود شیشه در زباله ی تر را یکی از مشکلات کارخانه کودآلی عنوان کرد و گفت: وقتی شیشه با زباله ی تر وارد کارخانه می شود از دست کارگر تا دستگاه ها همه دچار آسیب می شوند و در نهایت نیز کودی که بدست می آید فاقد ارزش اقتصادی است. پورعلی افزود: شهروندان با همکاری بیشتر می توانند سبب جدا سازی زباله های خشک و تر و شیشه شوند.