نگاه ایران/مزدک پنجه ای یک مطبوعات از دوران مشروطه تاکنون نقش موثری در روشنگری و شناخت مردم نسبت به حقوق و مطالبات قانونی خود داشته اند، هر چند در پاره ای اوقات برخی از مطبوعات به واسطه ی عدم حرفه ای گری و شناخت جایگاه رسانه به جای آن که در جامعه ی مدنی به روشن گری بپردازند، بعضا جامعه را با اخبار، موضع گیری ها و تحلیل های نابخردانه دچار تشنج و بی ثباتی می کنند. گیلان ازجمله استان هایی است که از دیرباز تاکنون کانون روشنفکری و روشنگری بوده است و هنوز نیز برخی از اهالی مطبوعات سعی آن دارند تا این خصلت مهم را حفظ کنند.در سال های گذشته با توجه به وضعیت نابسامان اقتصادی مطبوعات و تعدد نشریات محلی موجب شده است، بسیاری از نشریات و رسانه های تحلیلی – خبری سمت وسوی اقتصادی (رپورتاژ آگهی)  به خود بگیرند یا اگر هم نشریاتی که درگذشته بسیار مخاطب داشته به واسطه ی مشکلات معیشتی، از رونق افتاده و به شکلی باسیلی صورت خود را سرخ کنند. در این میان کمک های حمایتی معاونت مطبوعات نیز بسیار قطره چکانی است. از طرفی ایجاد خانه ی مطبوعات نیز در طول این سال ها نتوانسته مرهمی بر زخم های قدیمی مطبوعات و اهالی آن باشد. به گونه ای که دغدغه ی اقتصادی بر سایر امور ازجمله روشنگری، مطالبه گری و ایجاد گفتمان فرهنگی سایه انداخته است. بنابراین مشاهده می شود در سال های اخیر الگوها تغییر کرده و بر همین اساس جامعه بسیار کمتر از گذشته منزلتی برای روزنامه نگار قائل است. در شرایط فعلی بسیاری از نشریات و رسانه ها نقش روابط عمومی ادارات را برعهده گرفته اند و صرفا نمایشگر برنامه های تبلیغاتی آن ها هستند. خواستن ، مطالبه کردن و به عبارتی پرسش گری جای خود را به حمایت کورکورانه داده است. آنچه به نظر راهکار برون شد از این وضعیت می تواند باشد، تلاش برای ارائه ی تعریفی جدید از روزنامه نگار، خبرنگار، رپورتاژ بگیر و تعریف دقیقی از نقش یک رسانه برای تعالی و تحقق رفاه و امنیت جامعه است. به نظر پس از بیان این تعاریف می توان جامعه را متوجه کرد که کار مطبوعات صرفا ارائه خبر و موضع گیری های جانب دارانه نیست، بلکه تحلیل درست و مشخص از شرایط جامعه و تحقیق مسئولان نسبت به تصمیمات و پیشامدهای آتی است.از این نظر، معتقدم مراجعه به نخبگان در تحلیل و تفسیر تحولات اجتماعی کمک خواهد کرد تا مردم به نقش و جایگاه خود در جامعه و نیز حقوقی که مطابق قانون می توانند از آن بهره مند شوند،آگاهی یابند. درواقع با گام نهادن در چنین مسیری مطالبه گری مردم و روشنگری مطبوعات، مسئولین احساس خواهند کرد که هر رسانه چشم میلیون ها مردمی است که رفتار و تصمیمات آنان را نظاره گر هستند. به نظر در چنین فضایی است که مسئولان ملزم خواهند شد، برای تسری و نهادینه کردن موضوعاتی که مرتبط با حقوق شهروندی است،از رسانه هایی که سیاقی حرفه ای و متعهدانه دارند، بهره مند شوند. به عبارتی رفتار حرفه ای یک رسانه موجب ثبات و اطمینان جامعه از درستی و صداقت قلم نویسندگانش خواهد شد. دو در جامعه ی امروز رسانه های ارتباط جمعی به کمک بسیاری از مردم و مسئولان آمده است. نقش و اهمیت پدیده ی مذکور غیرقابل انکار است به گونه ای که یکی از اقوام تعریف می کرد در تلگرام گروهی است تحت عنوان اخبار فومن که اعضای بسیار دارد و در این گروه مسئولین و مردم عادی عضو هستند، راوی می گوید مردم از مشکلات شهر می نویسند و تصویر می گذارند و جالب این که پس از چندی خبر رفع آن مشکل مجددا در آن گروه بازتاب داده می شود. یادم است مدیر اسبق روابط عمومی منطقه یک شهرداری رشت نیز درحرکتی خلاقانه اقدام به ایجاد گروهی با حضور برخی از خبرنگاران و کارمندان شهرداری آن منطقه کرده بود و شهردار منطقه در همان گروه دستور رفع مشکلات را می داده و رفع سریع آن را خواستار می شده است. بنابراین اگر روابط عمومی ها و مسئولان واقف به نقش و ارزش نشریات و رسانه های جمعی باشند و نشریات نیز رفتاری حرفه ای از خود بروز دهند و نقد، مطالبه گری منطقی و قانونی داشته باشند، موجبات سلامت و امنیت روانی جامعه در سایه توسعه ی حقوق شهروندی فراهم خواهد شد. نگاه ایران: انتشار اخبار و یادداشت های دریافتی به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر می شود.