یونس رنجکش* مهر که از راه می رسد بوی مدرسه به مشام می آید و یکی از جلوه های زیبای این ماه حرکت دسته دسته آدم هایی ست که پشت سر هم می روند تا طعم آموختن بچشند و معطر به دانش شوند. در کنار این همه شور و نشاط و گرفتن رنگ و بویی دیگر در فضا جامعه ایران خاطره ای دیگر از این روز ها و  مهر دوستی ها  دارد و آن یادآوری روزهای سختی ست که با  افتادن اولین بمب های خشونت در آخرین روز شهریورماه 59 بر  پهنه این سرزمین پر گهر از سوی نامردمان بر آمده از گهواره بد ذاتی رقم خورد  که هرچند ویرانی های بسیاری به مردمان این سرزمین تحمیل کرد اما بیانگر جلوه ای دیگر از مکتب عشق و دلبستگی و بهره مندی از مدرسه معرفت الهی بود و آن دفاع جانانه ای که پیر و جوان و زن و مرد از خود به یادگار گذاشتند و حاصل آن همه جانفشانی حفظ کیان این سرزمین و نظام آن تا  به امروز بوده است. حالا این روزها پس از آن  8 سال پر افتخار هرجا که زنگ مهر به صدا در می آید زنگ یادآوری آن دفاع نیز شنیده می شود و طعم مهر و دفاع با درآمیختگی زیبایی می آموزانند به آنان که می خواهند بیاموزند درس عشق و زندگی را و بیافرینند صحنه های ماندگاری را بر صفحه تاریخ این روزگاران این سرزمین مهر و دوستی. و اینک چه زیباست که در این میانه در پرسش مهر، زنگ نفی خشونت  در جامعه بشری و بازشناسی این واژه نامهربان از زبان رئیس جمهور با تدبیر شنیده می شود تا بیابند دانش آموزان از دل مهرودوستی دلیل این کج سلیقگی  بشریت را در میان خود و بجویند امید را برای آینده ای بهتر چون سرمایه های اجتماعی از دل مهر و محبت و درستی و در کنار هم بودن حاصل میشود و برای جهانی عاری از خشونت باید بنیان آن را از همین نیمکت های مدرسه جستجو کرد.  * مدیرکل فرهنگی و اجتماعی استانداری گیلان