به گزارش نگاه ایران :سید محمد صادق خرازی یک سالی است که حرف و حدیث ها پشت سرش بالا گرفته، از همان مرداد سال گذشته و از همان روزی که اراده کرد تا جوانان اصلاح طلب را زیر سقف حزب ندا جمع کند، شاید خودش هم گمان نمی کرد قصه «ندا» اینقدر موافق و مخالف داشته باشد. موافقان حزب سازی او، برایش کف زدند ومخالفانش بر او تاختند. صادق خرازی اما در هیاهوی این «له و علیه»ها نه تنها دلسرد نشد و پا پس نکشید که مصمم تر شد. هر چقدر پیشتر رفت و مخالفت ها عیان تر شد، صراحت کلامش اوج گرفت. در طول این یک سال جدای از نقد دوران دولت احمدی نژاد راهی استان های مختلف شد تا دفاتر استانی حزب ندا را تاسیس کند. گویی «ندا» را فرزند جدید خود می داند که نمی خواهد ریزه سنگی به پایش رود. همین است که کمتر حرفی را درباره ندا تحمل می کند. برای قد کشیدن «ندا»که او، آن را حزبی سوسیال دموکرات اعلام کرده، برنامه دارد. خرازی در کنار توسعه فعالیت های سیاسی «ندا» اما حرف های گفتنی بسیاری درباره اصلاحات دارد؛ حرف هایی که البته به مذاق برخی خوش نیامده. او که بارها اعلام کرده اصلاح طلبی تحت زعامت رییس دولت اصلاحات را قبول دارد در برخی سخنرانی ها و گفت وگوهایش تیغ تیزی بر باورهای چپ گرایی در اصلاحات کشیده. معتقد است باورهای چپ گرایی هزینه های بسیاری را بر پیکره اصلاحات وارد کرده. او همین حرف ها را اخیرا در گفت وگویی با مجله مثلث تکرار کرده است؛ تکراری که پس از ١٠ روز بازهم باعث شد تا حرف و حدیث هایی را برایش به دنبال داشته باشد. او در این گفت وگو گفته بود: «کسانی را یادم هست که در دورانی که سفیر بودم با خارجی ها مذاکره می کردند و به دشمن گرا می دادند، من آنها را به عنوان اصلاح طلب قبول ندارم، لیست شان را هم دارم و اگر قرار باشد، روزی به مردم ارایه خواهم داد.» همین جملات کافی بود تا یک روزنامه وابسته به نهاد نظامی مجاب شود که تیتر یک خود را به صادق خرازی اختصاص دهد و پس از ١٠ روز دوباره آن را بازنشر کند. این اما آغاز ماجرا بود چرا که در کنار نقدهای تند و تیز برخی چهره های اصلاح طلب، رسانه های اصولگرا را برآن داشت تا پروژه جدیدی را برای اختلاف افکنی در اردوگاه اصلاحات کلید بزنند. همین اتفاقات کافی بود تا برای گفت وگو با سید محمد صادق خرازی، پدر معنوی حزب ندای ایرانیان با او تماس بگیرم و بپرسم چه گفته و چرا رسانه های اصولگرا از این حرف های او استقبال کرده اند. خرازی در این مصاحبه کوتاه اعلام کرد که رسانه های اصولگرا شانتاژ رسانه ای کرده اند. می گفت علیه او ترور شخصیت می کنند. اعلام کرد؛ «از جمله مصاحبه ام با مثلث نه نسبتی به اصلاح طلبان بر می آید و نه اتهامی درباره آنان مطرح شده است.» «گلایه داشت»«چرا برخی دوستان اصلاح طلب پس از ١٠ روز بازنشر تقطیع شده با تیتر تحریف شده ام در مصاحبه با جوان، فریاد وااصلاحا سردادند؟ چرا طی این ١٠ روز به این کشف و شهود نرسیده بودند که هدف من خیانتکار نشان دادن اصلاح طلبان بود؟!» تاکید داشت که رسانه های اصولگرا به دنبال تفرقه میان اصلاح طلبان می گردند. می گفت بار اول شان نیست و بار آخرشان هم نخواهد بود.مصاحبه اخیر جنابعالی با هفته نامه مثلث و بیان اینکه: «من کسانی را که به دشمن گرا می دادند لیست شان را دارم و آنها را اصلاح طلب نمی دانم» از یک طرف با استقبال اصولگرایان و رسانه های وابسته به این جریان مواجه شده و از طرف دیگر با واکنش انتقادی برخی چهر های اصلاح طلب همراه شده است. به واقع چرا ترجیح دادید این مسائل را با رسانه وابسته به جریان سیاسی رقیب مطرح کنید؟و اینکه چرا یک روزنامه وابسته به نهاد نظامی پس از گذشت دو هفته از این مصاحبه اقدام به بازنشر و بزرگنمایی آن کرد؟ بگذارید سوال شما را با سوال پاسخ دهم. عین عبارت من در گفت وگو با مثلث این است: «کسانی را یادم است که در دورانی که سفیر بودم با خارجی ها مذاکره می کردند و به دشمن گرا می دادند؛ من آنها را به عنوان اصلاح طلب قبول ندارم.» از این جمله صریح نه نسبتی به اصلاح طلبان بر می آید و نه اتهامی درباره آنان مطرح شده است. حال می پرسم چطور برخی اصل مصاحبه را نخوانده، تیتری تحریف شده را بزرگنمایی کردند و از این گفته صریح برداشت دیگری کردند؟ سوال من این است که چرا برخی دوستان اصلاح طلب پس از بازنشر تقطیع شده با تیتر تحریف شده مصاحبه ام با روزنامه جوان، فریاد وااصلاحاتا سر دادند؟ چرا طی این ١٠ روز به این کشف و شهود نرسیده بودند که هدف من خیانتکار نشان دادن اصلاح طلبان بود؟! و چرا صبر کردند تا جوان این طور تیتر بزند و آنها تازه فهمیدند که منظور من چه بوده است؟ من ممنونم از سوال شما من خیلی صراحت لهجه دارم وهمه بزرگان و عزیزان بزرگ تر ما با روحیات و شخصیت من آشنا هستند، اگر روزنامه یا مجله ای برای بهره برداری یا شیطنت کار خاصی انجام می دهد نه به من مربوط است و نه به حزب و بچه های عزیز و مظلوم ندا، اگرچه من مسوولیت همه حرف ها و نظرات خودم را می پذیرم. اینها دیدگاه های شخصی و باور من نسبت به اصلاحات است تبیین گذشته و حال و آینده امر مهمی در فرآیند آینده اصلاحات است و این دیدگاه ها مربوط به ندا و حزب نیست و حتی به رییس دولت اصلاحات و بزرگان دیگر هم نیست. به زعم من نباید در برابر پرسش ها و سوالات فراوان در اذهان و افکار عمومی بی تفاوت بود یا نگران نسبت به شفاف سازی دیدگاه ها و نظرات. به زعم من باید از صراحت و حتی اعتراف در اشتباه یا برخی نااهلی ها با کمال جسارت و شجاعت سخن گفت. اصلاحات عطف خاص و درخشندگی ها وفضیلت های خاص خودش را دارد. در مسیر راه دچار برخی نارسایی ها و برداشت های انتزاعی شد و نتیجه اش مشخص شد و آیا نبایست شکست ما در سال ١٣٨٤ آسیب شناسی شود باید از هنجارها و ناهنجاری ها، باید از فضیلت ها و موفقیت ها و ناکامی ها و اشتباهات سخن گفت؛ اگر نگوییم دیگران سفسطه و توطئه می کنند زشت و زیبا خوب و بد را به افکار عمومی حقنه می کنند. در همه جای دنیا احزاب از موفقیت ها و ناکامی ها و قدرت و ضعف در سیاست آسیب شناسی می کنند اما با ذکر حقایق به آسیب شناسی باید بپردازیم و مسلم بدانید اصلاحات آن هنگام ماندگار می شود و اصلاحاتی ماندگار است که بیانگر حقیقت ها و واقعیت ها باشد. من اتفاقا امروز با کمال افتخار عرض می کنم جناب خاتمی عزیز بعد از ریاست جمهوری جلسات مهمی با بسیاری از صاحب نظران و متفکران گذاشتند و نسبت به اصلاحات دو گام بزرگ برداشتند؛ آسیب شناسی و بعد منشور اصلاحات و یادم هست ایشان طی چند جلسه به عنوان مواضع و منشور اصلاح طلبی رابطه آن با عدالت و آزادی دموکراسی توسعه و اصالت ها وارزش های دینی و ملی بیان داشت. ما هویت اصلاح طلبی را می خواهیم بگوییم که بزرگان حوزه و دانشگاه منادی واقعی آن بودند. برخی اختلاف سلیقه ها و برخی روش ها مانع شد که واقعیت دیدگاه اصلاح طلبی بیان شود. هوشیاری و دقت ما و دیگران است که حتی توطئه ها را خنثی می کند. ببینید من حرف دل خیلی از بزرگان اصلاحات را زدم. بروید سراع تک تک بزرگان مان از آنها سوال کنید آیا با روش ها و ادبیات آن ایام موافق هستند یا مخالف. حتی به زعم من ادبیات دوستان در احزاب امروز با ادبیات آن روز خیلی متفاوت شده است و دستخوش تحول محتوایی شده است. به نظر جنابعالی چرا اصولگرایان و رسانه های وابسته به این جریان از این اظهارات شما استقبال کردند؟نیت جنابعالی از طرح این مسائل آسیب شناسی اصلاحات بود؟ اصولگرایان و رسانه های شان در زیر سایه اظهارات شما به دنبال چه چیزی هستند؟ من به جای اینکه اسم این کار را استقبال بگذارم، شانتاژ رسانه ای می دانم که برخی رسانه های اصولگرا مدتی است درصدد اعمال آن هستند تا در جبهه اصلاحات رخنه بیفکنند. بار اول شان نیست و بار آخرشان هم نخواهد بود. فقط هم من سیبل نبودم. جالب است که این استقبال به قول شما را در دیگر مواضعم خصوصا درباره دولت قبل نمی بینیم. هدف آنها کاملا مشخص است؛ نتیجه اش را می بینید. توپ را داخل زمین اصلاح طلبان بیندازند و شاهد بازی آبروبری و اختلاف افکنی بین آنها باشند. آنها بازی را می اندازند و برخی دوستان ما بازی را ادامه می دهند. اما نه من و نه دیگر اعضای ندا دنبال توپی که رسانه های رقیب به زمین می اندازند، نمی دویم، چون عینا هدف آنها همین است. طبیعی است آنها استراتژی و هدف خودشان را دارند، به دنبال فرار به جلو هستند. می خواهند از پاسخگویی دوران خود طفره بروند و همه مسائل را به گردن دیگران بیندازند. این ما و همه نحله های اصلاح طلبی هستند که باید هوشیار باشند و باشیم. یکی از ویژگی های هوشمندی آسیب شناسی دوران خودمان است. چرا سید محمد صادق خرازی از بدو اعلام فعالیت سیاسی با حزب ندا تلاش کرده تا به نقادی اصلاحات و آسیب شناسی از درون این جریان سیاسی بپردازد؟ آنچه شما نقادی اصلاحات می نامید من اسمش را می گذارم دفاع جانانه از اصلاحات. اینکه اصلاحات آن چیزی نیست که برخی تندروها در حال تعریفش هستند. اصلاحات دارای چارچوب و مانیفستی است که سال ها قبل از سوی رییس دولت اصلاحات تدوین شده. البته طبیعی است که برداشت برخی اصلاح طلبان با ما همسان نباشد؛ حتی رفتار آنها هم با ما مغایر باشد. ما آنها را غیراصلاح طلب نمی دانیم. با آبروی آنها هم کاری نداریم. برخلاف برخی هم برای شان پرونده سازی نمی کنیم و در رسانه ها و محافل خصوصی بهتان نمی زنیم. بهتر است نگاهی کنید به استقبالی که همین رسانه های رقیب از تهمت های برخی اصلاح طلبان نسبت به بنده کرده اند. من هم از اصلاحات دفاع کرده و می کنم و هم مدعی اصلاحات هستم. معتقدم بسیاری از اصلاح طلبان مظلومند. به بسیاری از دوستان مان ظلم شده است. هم خودی ها با رفتار خودشان و هم رقیبان با انواع و اقسام حیله ها در جهت تفرقه و با تفتین های خود در پی ضربه زدن به اصلاحات هستند. من باورم را عرض می کنم، اصلاح طلبان واقعی ترین مروجان و مبشران راستین انقلاب و جمهوری اسلامی بودند. مبنای اصلاح طلبی دفاع از مشروعیت جمهوریت و اسلامیت نظام است. رییس اصلاحات همواره گفته اند آرمان حقیقی اصلاحات آزادی و عدالت و توسعه و پیشرفت است. گفتمان اصلاحات حذف ناشدنی است. گفتمان غالب امروز نظام است. اگر چه برخی شاید بر نتابند. ما نه با قانون اساسی مشکل داریم نه با ولایت و امام و رهبری. همه آنها را جزو اساسی ترین مسلمات نظام می دانیم. اینها اندیشه سید اصلاحات است. اما عده ای که هیچ نقشی در پدیده دوم خرداد نداشتند و حتی با مبانی فکری و اصولی اصلاح طلبان اصیل فاصله داشتند، می خواستند مبانی اصلاحات را به تفکرات غیربومی پیوند بزنند که از نظر بسیاری قابل قبول نبوده و نیست. این فقط حرف من نیست، حرف بسیاری از دوستان، بزرگان و یاران و حلقه اول اصلاحات است. چند سال روی آسیب شناسی و منشور اصلاحات کار شد، فکر شد و نتیجه آن مشخص است. بزرگان اصلاحات از جمله رییس دولت اصلاحات از اینگونه نقادی و آسیب شناسی ای که جنابعالی در این چند ماهه دنبال کرده اید، رضایت دارند یا همان گونه که در فضای مجازی مطرح شده رییس دولت اصلاحالت به شما تذکر داده اند که از بیان دوباره این مسائل پرهیز کنید؟ من هم مانند شما از فضای مجازی از برخی گفت وگوهای خودم با رییس دولت اصلاحات باخبر می شوم! برخی شایعات را که می بینیم خنده آور است؛ هدف ما جز این نیست که همه را به چارچوب تدوین شده چیستی اصلاحات توسط رییس دولت اصلاحات ارجاع دهیم و خود نیز طبق آن حرکت کنیم. رابطه من با رییس دولت اصلاحات عمری دراز دارد. ایشان هم با مختصات فکری بنده آشنا هستند. من هم هدفم در حال حاضر نقادی اصلاح طلبان نیست، زمانش نیست؛ چرا که رییس دولت اصلاحات دو سال قبل گفت: «بیان اشتباه و جبران آن فضای باز و گفت وگو می خواهد. اگر این فضا باز شود مسلما اولین فرد، من و شما خواهیم بود که اشتباهات را می گوییم و آسیب شناسی می کنیم. اما یک طرفه این طرف متهم می شود؛ هرکاری کرده خیانت و جاسوسی و براندازی بوده و حتی حق دفاع هم ندارد.» من منتقد برخی رفتارها به نام اصلاح طلبی هستم. بین این دو فرق بسیار است که شما کل یک جریان را نقد کنید یا برخی انتسابات نادرست به آن را رد کنید. چقدر برای سید محمد صادق خرازی مهم است تا جریان سیاسی رقیب نتوانند از مواضع، اظهارات و بیان برخی نقدهای درون خانوادگی اصلاحات برای خودشان بهره برداری سیاسی کنند؟ این را باید از دوستانی پرسید که منتظرند تا جریان رقیب تصوری درباره ما القا کند و آنها هم پی اش را بگیرند. این را باید به دوستانی گفت که ما را برآمده از جریان رقیب می دانند! ندا را دستپخت نهادهای خاص می خوانند و هر روز واژگانی نو برای بهره برداری رقیب خلق می کنند. یک روز می گویند اصلاح طلب بدلی، یک روز می گویند اصلاح طلبان قدرت طلب و... بهتر است ببینید که نقد آنها علیه ما چطور اخبار ویژه کیهان را پر می کند؟ یک روز به خاطر رای مجلس چنان اهانت هایی به رییس اصلاحات کردند. یک روز نیز به همین آقای عارف اهانت کردند و گفتند او اصلاح طلب بدلی است، خب اینها بادهای بی رمق موسمی سیاست ورزان بی ادب و بی منطق است. اصلاحات حساب و کتاب و اصالت دارد مختصات و مشخصات اصلاح طلبی صادق خرازی چقدر مشابه مختصات و مشخصات اصلاح طلبی رییس دولت اصلاحات است؟ تفاوت و تنافری بین آن نمی بینم. ایشان را دلسوز نظام و رهبری و آینده مملکت می دانم و بارها هم گفته ام. البته خب به صلاح برخی دوستان ما نبوده این مواضع را ببینند و حرف ها را بشنوند. بارها هم گفته ایم که از نظر ما اصلاح طلبی طبق چارچوبی است که ایشان تدوین کرده اند و ما قایل به زعامت ایشان هستیم. متاسفانه هم رقبا به ایشان بد کرده اند و سیاه نمایی کرده اند و هم رفقا عاقلانه برخورد نکردند. من می دانم ایشان چه احساسی نسبت به انقلاب و رهبری دارند. من می دانم ایشان چقدر با حس و عاطفه نسبت به رهبری دل مشغول هستند. من حتی یک نکته منفی از ایشان نسبت به انقلاب و امام و آقا سراغ ندارم. برخی سوءتفاهمات پایدار نیست و به زودی حل می شود. از بدو اعلام موجودیت حزب ندا شاهد واکنش های متفاوتی از سوی جریان ها و گروه های سیاسی نسبت به جنابعالی این حزب بوده ایم. برخی اصلاح طلبان با وجود صمیمیت و رفاقت دیرینه شما با سید محمد خاتمی، جنابعالی را یک اصلاح طلب بدلی معرفی می کنند و تلاش دارند تا بگویند خرازی به دنبال اهداف شخصی سیاسی برای خود است تا جایی که می گویند سید محمد صادق خرازی به دنبال ریاست مجلس است. این شبهه آفرینی ها در حالی است که اصولگرایان و رسانه های شان و به ویژه روزنامه کیهان در مواردی با حمایت از جنابعالی و حزب ندا باعث شد تا این شایبه به وجود آید که صادق خرازی به دنبال آن است اصلاحات را دوشقه کند. به واقع اتحاد و ائتلاف اصلاحات تا چه میزان برای شما اهمیت دارد؟ سید محمدصادق خرازی با چه کسانی در اردوگاه اصلاح طلبی حاضر نیست کار کند و اینکه برای سیادت اصلاحات حاضر است تا کجا هزینه دهد؟ پاسخ به این سوال مصاحبه ای مجزا و مفصل می طلبد. اجمالا عرض کنم که مگر برخی دوستان بر شکل گیری و تقویت احزاب تاکید نمی کنند؟ پس چرا علیه یک حزب جدید چنین هجمه ای وارد می کنند؟ من حتی شنیدم که گفته اند فلانی (خرازی) حزب زده که رییس جمهور شود؟ حالا من از آنها می پرسم به فرض که هدف ما این باشد. مگر هدف از تشکیل حزب کسب قدرت برای اعمال برنامه ها و تفکر سیاسی و اقتصادی نیست؟ حزب تشکیل ندادیم شب شعر برگزار کنیم. مگر دموکراسی غیر از این است که افراد با تشکیل حزب و اعلام آرا و نظرات شان و جذب اعضا و جلب نظر مردم، بتوانند آمال شان را در کشور پیاده کنند؟ اگر برخی آنقدر از قدرت بیزارند، پس چرا دست رد به آن نزدند؟ اما عرض می کنم من اگر سودای کسب قدرت داشتم که راهش این نبود. کمی فرمان سیاست را به آن سمتی که منتقدان آرزویش را دارند، می چرخاندم آن وقت به راحتی چندین پست می گرفتم. من عامل شکاف در اصلاح طلبان نیستم؛ آنهایی عامل شکاف هستند که هر روز برای اصلاح طلبی نامطلوب خود برچسب تولید می کنند. آنهایی که دم از جبهه اصلاح طلب می زنند اما قایل به یک جمع محدودند که حتی در آن هم خودی و غیرخودی می کنند. چطور تا قبل از تشکیل حزب ندا و وقتی در دوران خانه نشینی اصلاح طلبان همیشه همراه رییس دولت اصلاحات در سفرهای خارجی و نشست های داخلی بودم و سمت مشاور ایشان را داشته و دارم، این دوستان کشف نکردند که من اصلاح طلب بدلی هستم! مساله آنها این بود که چرا فلانی رفته با بدنه جوان اصلاح طلبان خصوصا در شهرستان ها حزب تشکیل داده است. ما با همه آنهایی که حاضرند زیر چتر رییس دولت اصلاحات بیایند کار می کنیم، اصلاح طلبی مد نظر ایشان را قبول داریم. کسی را هم با برچسب اصلاح طلب بدلی یا قدرت طلب یا دست ساز یا... از جبهه اصلاحات نمی رانیم. اعضای ندا همه جوانان اصلاح طلب هستند اما ببینید چون حاضر نشدند زیر پرچم یک تشکل بروند چه تهمت هایی به آنها می زنند و توصیه می کنند به اصل خود برگردند. چه کسی اصیل و بدلی تعیین می کند؟ مگر اعضای ندا جزو جوانان اصلاح طلب نبودند؛ مگر اینها فرزندان همین جناح نیستند، پس چرا حالا که می خواهند بروند سر خانه خود، آنها را از اسم و ارث محروم می کنند. اینها همه رسوبات تفکر چپ در اردوگاه اصلاح طلبی است. سعی ما در این است که همین فرهنگ حذف بازمانده از باورهای چپ گرایی را کنار بگذاریم. هر چند راه پرسنگلاخ است، فعلا من سیبل هستم و علیه من ترور شخصیت می کنند. صدای شان سر ما بلند شده است؛ درحالی که درد جای دیگر و درمان چیز دیگر است.