نگاه ایران:زن و مرد جوان، جدا از هم روی صندلی شعبه 276 دادگاه خانواده نشسته بودند تا جلسه رسیدگی به دادخواست آن ها آغاز شود. باهم حرف نمی زدند و در سکوت سنگین اتاق هرکدام به دیوارهای یک سوی اتاق نگاه می کردند. این دومین بار بود که طی دو سال زندگی مشترک برای طلاق اقدام کرده بودند. «ستاره» 27 ساله، تحصیل کرده رشته طراحی و شغلش مرتبط با عکاسی هنری بود. اما «مسعود» 35 ساله، با تحصیلات دانشگاهی یک فروشگاه چاپ کارت عروسی را اداره می کرد. هر دو عضو یک گروه تلگرامی بودند که پس از رابطه مجازی کوتاهی در همان فروشگاه قرار گذاشته بودند تا یکدیگر را ببینند. بهانه نخستین ملاقات هم چاپ یک کارت عروسی متفاوت برای دوستی مشترک بود. استمرار رابطه مجازی در جهان اینترنتی باعث شده بود که به هم دل بسته شده و رابطه شان را در دنیای حقیقی ادامه دهند. بنابراین مدتی بعد از آشنایی تصمیم به ازدواج گرفتند. قاضی «حسن عموزادی» پس از مطالعه اوراق پرونده همان سؤال همیشگی را از زن و شوهر جوان پرسید و جلسه رسیدگی آغاز شد. او ابتدا از مرد درباره علت درخواست طلاقشان سؤال کرد. «مسعود» قدری تأمل کرد و گفت:«آقای قاضی؛ ازدواج ما از همان ابتدا هم اشتباه بود. خیلی عجله کردیم و بدون شناخت کافی از هم وارد زندگی مشترک شدیم.» قاضی سپس رو به زن جوان سؤال خود را تکرار کرد. «ستاره» سرش را طوری تکان داد که یعنی همسرش مسأله را درست بیان نکرده و بعد گفت:«اوایل مشکلات زیادی نداشتیم و فکر می کردیم بهترین انتخاب را داشته ایم. اما به مرور مشکلاتمان زیاد شد تا جایی که حالا بر سر هر موضوعی باهم اختلاف پیدا می کنیم.» قاضی متوجه شده بود که آن ها به جای طرح مشکلات اساسی درد دل می کنند، از آن ها خواست درباره مهم ترین مشکلاتشان حرف بزنند. این بار هم مرد زودتر حرف زد و گفت:«ما مشکلات اساسی زیادی باهم داریم. مثلاً من به خاطر جشن عروسی باشکوهی که برگزار کردیم میلیون ها تومان بدهی دارم و تا دیروقت مشغول کار در مغازه هستم، اما همسرم انتظار دارد هرروز به میهمانی های مختلف برویم. از طرف دیگر همسرم بسیار پرخاشگر است و به محض اینکه مشکلی پیش می آید خیلی زود از کوره در می رود و سروصدا راه می اندازد. وقتی هم اعتراض می کنم تهدید می کند که به کمک مادر و برادرش که در خارج زندگی می کنند، مهاجرت می کند و...» ستاره که انگار از حرف مسعود عصبانی شده بود حرف شوهرش را قطع کرد و با صدای بلندتری گفت:«آقای قاضی دروغ می گوید... الان گفت که بدهی دارد اما هرماه فقط یک میلیون تومان هزینه قلیان و قهوه خانه اش می شود. هر وقت هم خانه باشد روی کاناپه دراز می کشد یا فوتبال تماشا می کند یا کلش بازی می کند یا قلیان می کشد...» این بار مسعود حرف همسرش را قطع کرد و گفت:«فعلاً که یک هفته است قلیان نمی کشم. اما خودت هم دائم سرت به گوشت گرم است و داری با دوستان بیوه ات چت می کنی. خوب می دانی همان ها باعث بی توجهی تو به زندگی خانوادگی ات شده اند. این هم شد کار که از صبح تا شب این وآن را لایک کنی؟...» قاضی عموزادی همان طور که شاهد جروبحث آن دو بود، از زوج جوان خواست نسبت به هم گذشت داشته باشند و به جای وقت گذرانی در شبکه های مجازی و بازی با گوشی بیشتر باهم وقت بگذرانند. اما در ادامه مسعود ماجرای دخالت مادرزنش در زندگی شان و تلاش او برای دریافت اقامت همسرش را پیش کشید و از نوع لباس پوشیدن همسرش نیز ایراد گرفت. ستاره هم ساکت ننشست و از مانتو و روسری ساده ای که بر تن داشت دفاع کرد و از بداخلاقی همسرش گفت. مرد این بار از بردن جهیزیه بدون اطلاع قبلی حرف زد و زن هم مسأله دیگری را پیش کشید. این بحث و مشاجره دقایقی ادامه داشت، اما درنهایت هیچ یک از آن ها حاضر نشدند از خواسته شان برای طلاق صرف نظر کنند. بر اساس دادخواست مطرح شده، زن و مرد درباره بخشیدن مهریه 368 سکه ای زن توافق کرده بودند. جهیزیه ای در کار نبود و برای مرد هم جز ودیعه آپارتمانی در شمال تهران - که با عقب افتادگی چندماهه اجاره همراه بود- چیزی باقی نمانده بود. درعین حال او باید چند ده میلیون تومان بدهی و هزینه مراسم مجلل عروسی را هم پرداخت می کرد، بی آنکه حتی چند ماه با خوشی زیر یک سقف باهم زندگی کرده باشند. بااین حال قاضی عموزادی آن ها را به واحد مشاوره فرستاد تا هفته بعد با نتیجه آن بازگردند.