اختصاصی/ نگاه ایران:بهرنگ تاجبخش    اپیزود اول: خبر بد زود می پیچد عصر شنبه بود و شلوغی اول هفته ام؛ خبرنگار سرویس اجتماعی تماس گرفت و از مرگ ناگهانی دخترک نوجوانی گفت که ظاهرا در اتاق عمل دچار ایست قلبی شده و دیگر به زندگی بازنگشته است. برگشتم تحریریه و ماجرا را شخصاً دنبال کردم. فردای آن روز ابعاد تازه ای از خبر روشن شد: «نیلوفر میرترابی» در بیمارستان خصوصی گلسار رشت تحت عمل جراحی سینویس قرار می گیرد و پس از بروز مشکلات تنفسی و بی نتیجه ماندن عمل احیاء فوت می کند.

 

اپیزود دوم: فضای طوفان زده مجازی پیراسته فر: خدارا شکر از اینکه پزشکان محترم مطلع بودند که قلب این مرحومه درسمت دیگراست ولی مرگش هیچ ربطی به پزشک وبیمارستان نداشته! «نظر خوانندگان/ 11 مرداد 94 / پایگاه خبری خزرآنلاین» ....: من نیلوفر عزیز رو میشناختم دختر خیلی خوبی بود. خدا روحش رو قرین رحمت کنه امید وارم باعث و بانی مرگش به حقش برسه. « نظر خوانندگان/ ۱2 مرداد ۱۳۹۴ / ایسنا» پریسا: بیمارستان بسیار بدی هست و پزشکان و پرستاران بی مسئولیتی داره ، حتی اگه بیمار یه لیوان آب بخواد سه ساعت طول می کشه تا یه داد آدم برسن . خیلی از پزشکان متعهد و مسئول از کنار این بیمارستان رد هم نمیشن چه برسه به اینکه بخوان در این بیمارستان مشغول باشند. «نظر خوانندگان/ ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ / پایگاه خبری دیار میرزا» حیدری: این اتفاق تو زنجان هم برای یک سرباز افتاد بعد از عمل سینوس جانشو از دست داد. خدا برخی از این به اصطلاح پزشک ها رو به سزای عملشون برسونه. «نظر خوانندگان/ ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ / ایسنا» و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل..   اپیزود سوم: دختری که غمگنانه رفت نیلوفر، دختر نوجوانی که از مشکل سینوس رنج می برد به پیشنهاد پزشک معالج اش زیر تیغ جراحی می رود تا شاید درد کهنه را چاره کند. آزمایش های تکمیلی و بررسی های قبل از عمل انجام شده و آن طور که پیداست «دخترک» مشکلی برای تحمل عمل جراحی ندارد. تیم پزشکی وارد اتاق می شود. همه چیز آماده است و حالا باید نیلوفرِ ما بخوابد. یک، دو، سه... دخترک در راه اتاق ریکاوری است و چیزی این میان درست نیست. نفس اش گرفته و بالا نمی آید. همه چیز در ثانیه ای بهم ریخته و درست کردن اش به زمان بیشتری نیاز دارد. چرا نفس هایش به شماره افتاده؟ نیلوفر؟ پزشکان دورش را گرفته اند. از دستگاهِ شوک الکتریکی و لوله های احیاء کاری بر نمی آید و ... صفیرِ آن بوقِ ممتدِ لعنتی... مثل فیلم ها؛ پایانِ تلخِ فیلم ها.   اپیزود چهارم: بستری شدن نیلوفر برای جراحی سینوس ضرورت داشت؟ بعضی ها معتقد اند که انجام این عمل جراحی بدون نیاز به بستری و بیهوشی عمومی هم ممکن بود. طبق تحقیقات تیم خبری ما، انجام چنین عملی بدون بیهوشی عمومی و بستری شدن غیر ممکن است. دکتر «کمال جمالی» متخصص بیهوشی در این مورد به نگاه ایران می گوید: «جراحی آندوسکوپی سینوس در اتاق عمل و زیر بیهوشی عمومی انجام می پذیرد.  در جراحی آندوسکوپیک بینی وسینوس، درد و خون ریزی محتمل است و بیمار حتما باید در اتاق عمل بستری شود».   اپیزود پنجم: ناظران می گویند در مواردی که خطر جریحه دار شدن عواطف عمومی وجود دارد، هرگونه اظهار نظری می تواند حسابی دردسرساز شود. شاید برای همین – غیر از چند نفر- خیلی ها فاصله شان را با خبرنگاران حفظ کردند تا خبری بیرون درز نکند. آن ها هم که چند کلمه سخن گفتند، توپ را به زمین پزشکی قانونی انداختند تا همه چیز «مبهم» باقی بماند. هنوز مشخص نیست چرا مساله ای که با شفاف سازی و اطلاع رسانی درست به اذهان عمومی قابل مدیریت بود انقدر مسکوت ماند تا بازار شایعات همچنان مشتری داشته باشد؛ تا آنجا که معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در پاسخ به همین شایعات وارد عمل شد و اعلام کرد که «پزشکان می دانستند قلب نیلوفر در سمت راست قرار دارد». برای پیگیری بیشتر موضوع با دکتر «احمد مرادی» مدیر درمان دانشگاه علوم پزشکی گیلان تماس گرفتم: «مطمئن باشید دانشگاه علوم پزشکی با جدیت این قضیه را پیگیری می کند. ما کارگروه ویژه ای برای بررسی این ماجرا تشکیل دادیم و شک نکنید که در صورت اثبات سهل انگاری پزشک یا بیمارستان، با مقصران بدون رحم و بسیار شدید برخورد می کنیم». دکتر مرادی ادامه می دهد: «تا اعلام نظر پزشکی قانونی بهتر است عجله نکنیم تا تمام جوانب بررسی شود. باز هم اطمینان می دهم که دانشگاه علوم پزشکی با جدیت و تا زمان روشن شدن تمام ابعاد این پرونده پیگیر ماجراست و اجازه نمی دهد حقی از طرفین ضایع شود». اپیزود ششم: به خاطر خواهرم «از مسوولین بیمارستان به شدت ناراحتیم. آن ها بعد از این اتفاق هیچ جوابی به ما ندادند، فقط گفتند آرام باشید و فردا بیایید! حتی اجازه ندادند روی تخت بیمارستان نیلوفر را ببینیم و سریع به سردخانه منتقلش کردند. ما هم تصمیم گرفتیم پیگیری کنیم تا علت دقیق فوت مشخص شود». صبا میرترابی که خواهرش را در این ماجرا از دست داده، این طور ادامه می دهد: «باید بفهمیم نیلوفر چرا فوت کرده است. بدنش طاقت نیاورده؟ داروی بیهوشی مشکل داشته؟ تیم پزشکی کم کاری کرده یا... برای یافتن پاسخ درست، منتظر رای دادگاه می مانیم». از صبا درباره شرایط جسمی خواهرش قبل از عمل پرسیدم. «تمام آزمایشات و تست های قبل از عمل سالم بود. فقط اینکه قلب خواهرم قسمت راست بدن اش قرار داشت و طبق نظر پزشکان این قضیه هیچ مشکلی برای او درست نمی کرد. جایی خواندم که کادر پزشکی را به بی اطلاعی از این موضوع متهم کرده اند. من با معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی موافقم؛ مگر می شود کسی که یازده سال پزشک خواهرم بود از این قضیه بی اطلاع باشد؟ ما این را قبول نداریم». «نیلوفر دختر کنجکاوی بود و درباره هر مساله ای سوال می پرسید. حالا نوبت من است! باید بفهمم واقعا چه اتفاقی افتاده است. به خاطر خواهرم باید بفهمم و اجازه ندهم حقی از او پایمال شود».   اپیزود آخر: در شهر خبری نیست، هست ماجرای مرگ تلخ نیلوفر با تمام حاشیه هایش در ذهنِ مردم فراموش می شود و این شاید تلخ ترین خاصیتِ اذهانِ عمومی باشد. ما فراموش می کنیم، خیلی زود. وقتی تب و تاب ماجرا خوابید، دیگر دنبال مقصر نمی چرخیم و این هم مانند تمامِ موج های فضای مجازی فروکش می کند؛ نیلوفر می شود مثل تمامِ آدم هایی که زود رفتند و «دل ما را شکستند». این میان، دلخوشیم به وجدان کاری سازمان نظام پزشکی که با این پرونده چطور برخورد کند. شناسایی خاطیان احتمالی، اطلاع رسانی درست، دلحویی از خانواده داغدیده و ... مسایلی است که می تواند فرصت خوبی برای زدودن غبار از چهره جامعه پزشکی باشد؛ اگر مانند خیلی چیزهای دیگر، به تهدید تبدیل اش نکنند. شما چه فکر می کنید؟ با ما مکاتبه کنید.