همه چیز با یک اتفاق ساده شروع شد. فستیوال گروه های موسیقی تلفیقی تهران دو سال پیش بود که گروه «پالت» توانست دایره مخاطبان اش را بهتر بشناسد و با کنسرتی کوچک ولی پر هیجان، خودش را به دنیای موسیقی معرفی کند. اواسط آن کنسرت برق سالن رفت تا همین اتفاق به بزرگترین شانس آنها برای برگزاری و اداره برنامه شان در آن وضعیت وخیم تبدیل شود. اعضای گروه در آن شرایط بد خیلی راحت وسط سن نشستند و خیلی صمیمی و پر انرژی با حاضرین در سالن گپ زدند. با آنها شوخی کردند و همه با هم کلی خندیدند. حاضرین سالن که از این نوع رفتار به شدت به هیجان آمده بودند تا لحظه ای که در سالن بودند دوست داشتند برق وصل نشود تا این لحظات تداوم بیشتری داشته باشد. همان اتفاق باعث شد «پالت» خودی نشان دهد. آلبوم «آقای بنفش» منتشر شد و آنها دیگر تبدیل به «موج» جدید بازار موسیقی در کشور شده بودند. کنسرت ها و اجراهای زنده شان به شدت مورد توجه قرار گرفت و حتی کاربه تور بزرگ شهرستان ها و اروپا کشید. آنها پله های موفقیت را یکی پس از دیگری طی کردند اما چند وقتی ست در سکوتی مرموز و سوال بر انگیز گرفتار شده اند و خبری از آنها نیست. سراغشان رفتیم تا درباره این سالهای خوب و اتفاقات بکر و البته برنامه هایشان برای آینده با آنها گپ بزنیم. «امید» و «روزبه» (که در کنسرت هایشان هم همیشه همدیگر را با نام کوچک معرفی می کنند)، جواب های جالبی به سوال های ما دادند. گپی که ناخواسته به جاهایی کشید که ... خودتان بخوانید، متوجه می شوید.   چند سال از انتشار آلبوم «آقای بنفش» گذشته. ارزیابی تان از آلبوم چطور بود؟ الان زمان مناسبی برای قضاوت درباره نخستین آلبوم تان است. روزبه :  به نظرم برای آلبوم اول فید بک های خیلی خوبی گرفتیم.در موقیعتی قرار گرفتیم که احساس کردیم آلبوم از خودمان جلو زده و مدت خیلی زیادی تلاش می کردیم که به آلبوم برسیم. اتفاق دیگر اینکه یک سری تجربیاتی که انتظار داشتیم جند سال بعد به دست بیاوریم، خیلی زود و بعد از انتشار آلبوم به آنها رسیدیم که  این مسئله باعت شد خیلی چیزها در گروه تغییر کند. در حال حاضر آلبوم جدید در چه مرحله ای قرار دارد ؟ روزبه: 70 در صد ضبط انجام شده  و فقط 3 قطعه باقی مانده که هنوز ضبط نشده که بعد از ضبط این قطعات به میکس و مستر و گرفتن مجوزهای لازم برای انتشار آلبوم می رسیم. فضای کلی آلبوم چطور است ؟ مانند آلبوم «آقای بنفش» یا باید  منتظر تغییرات اساسی در آلبوم جدید باشیم ؟ امید:  کلا فضای آلبوم دو بخش است. یک بخش که تقربیا شبیه آلبوم «آقای بنقش» است و بخش دیگر حاصل تجربیات جدیدی ست که گروه در این مدت به دست آورده است. شعر های آلبوم بر چه اساسی انتخاب شده است؟ امید: بیین شاید واقعی ترین معیاری که وجود دارد چیزی است که داریم با آن زندگی می کینم. یعنی اگر موضوعی دغدغه ما باشد حتما از آن استفاده می کنیم . در هر حال ما دغدغه ها و سیلقه هایی داریم که میتواند شخصی یا اجتماعی یا هر چیز دیگری باشد . هر شعری که دغدغه ما باشد انتخاب می کنیم و روی آن کار می کنیم. مثلا همین کتاب شعر «تصور کن» از یغما گلرویی که الان جلوی من است اگر بخوانیم و بینیم شعری از آن شبیه ماست قطعا دوست داریم که استفاده کنیم. ولی بعضی وقت ها هم شده که شعری را خیلی دوست داشتیم ولی نتوانستیم روی آن ملودی سوار کنیم و مجبور شدیم کنار اش بگذاریم. تقسیم وظایف اعضای گروه «پالت» در زمان تولید یک آلبوم یا یک ترانه به چه شکلی است ؟ امید: تقسیم وظایف در گروه به شکلی است که حقیقتش هیچکدام از بجه ها وظیفه ای به طور اختصاصی  ندارند. بگذار برایت توضیح بدهم. در ساختن موسیقی همه شریک هستند. مثلا یکی ایده ای می آورد وسط که حالا هر کدام از بچه ها میتواند باشد. بعد همه میریزیم سر ایده  که هر کسی به سهم خودش به ایده اضافه کند و مرحله بعد شروع می کنیم به پرورش ایده. نهایتا دو حالت بیشتر ندارد. یا  نتیجه می دهد یا نتیجه نمی دهد ! بعضی وقت ها شاید یک ایده اولش به نظر خیلی خوب باشد ولی وقتی قرار است در قالب «پالت» به آن پرداخته شود، ممکن است به سمت بدی برود. چون به آن ایده اولیه سلیقه  پنج ، شش  نفر آدم اضافه میشود که امکان دارد به نتیجه نهایی نرسد و یک وقتهایی هم کاملا برعکسش اتفاق می افتد. از  یک ایده ای که اولش اصل فکر نمی کنیم که خیلی اتفاق درخشانی باشد، به یک باره قطعه ای تولید می شود  که همه از آن ذوق زده  میشویم و هیجان کار خودمان را هم تحت تاثیر قرار می دهد. اسم نهایی آلبوم انتخاب شد؟ روزبه: این موضوع را اجازه بدهید فعلا به آن نپردازیم. سورپرایز ماست. (می خندند) زمان دقیق  انتشار آلبوم مشخص شده است  ؟ امید: انشاالله برای اسفند ماه باید منتظرش باشیم . عنوان بعضی از قطعه های آلبوم که تا به این لحظه قطعی شده، چیست ؟ امید: فعلا قطعه «عمارت مسعودیه» که در فیستوال تهران اجرا شد حضورش در آلبوم قطعی شده است. چه کسانی به جز اعضای اصلی گروه در روند تهیه و تولید آلبوم حضور دارند ؟ امید: هنوز تمام قطعات آلبوم رکورد نشده است و حتی این 70 درصد که گفتیم تا این لحظه تکمیل نشده. از اردیبهشت امسال تا کنون هنوز ضبط نداشتیم تا به یک صدای نهایی برسیم. برای همین لیست مشخص و دقیقی نداریم ولی این را میدانیم که تا این لحظه سردار سرمست «نوازنده اکاردئون»، امین طاهری «نوازنده درامز» و ابراهیم علوی «نوازنده عود» در این آلبوم حضور دارند. گروه پالت جزء محدود گروه های مجاز داخلی است که هم تورهای خارج از کشور وهم داخل کشور را تجربه کرده است. نوع واکنش هواداران خارج از کشور پالت با داخلی چقدر با هم فرق دارد؟ امید:  به هر حال ما شاید جزء اولین کسانی بودیم که خواستیم به این شکل برنامه های خودمان را برگزار کنیم. یعنی اول برای آلبوم «آقای بنفش» رونمایی گرفتیم بعد کنسرت تهران و بعدش هم تور کنسرت های شهرستان ها را برگزار کردیم. حداقل توی ژانری که الان داریم کار می کنیم سعی کردیم مرتب بتوانیم برنامه هایمان را یکی یکی انجام بدهیم. ولی واقعیت ای است که چون بی تجربه بودیم و این موسیقی هم ،موسیقی با سابقه ای در داخل ایران نیست، در خیلی شهر ها که اجرا داشتیم موسیقی ما برای ادمها عجیب به نظر می رسید.  ولی به هر صورت سعی کردیم این اتقاق ها به خوبی انجام شود.  در جواب به سوال اصلی باید بگویم واقعا یکی از مهم ترین اهداف پالت اجرا در شهرستان ها بود. چون ما فکر می کنیم  بسیار استعداد های خوبی توی موزیک شهرستان ها وجود دارد که اگر به آنها توجه شود واقعا آینده درخشانی پیش روی موسیقی داخل ایران خواهد بود. از نظربچه های پالت با تمام سختی ها و داستان های که کنسرت های شهرستان دارد (مثل مشکلات تجهیزات صدا ،گرفتن مجوز سالن ها و...)، شاید خیلی سخت تر از کنسرت های خارج کشور باشد ولی ما خیلی دوستش داریم. یعنی حتی انرژی که از کنسرت شهرستان ها میگیریم خیلی هیجان انگیز تر از کنسرت خارج کشور است. کمی برگردیم کمی به عقب. چند سال پیش جشنواره ای در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد که در این فیستیوال گروه هایی مثل پالت و کامنت از آن زمان پا گرفتند و توانستند سلیقه جدیدی را وارد موسیقی مجاز کنند. سال گذشته هم شاهد ظهور گروه چارتار بودیم که توانست موج عجیبی از  مخاطبان را به خود جذب کند. به نظر شما ترویج این سبک های جدید می تواند باعث تغییر ذائقه مخاطبان موسیقی در کشور شود؟ روزبه: بازار درچند سال آینده دست این گروه ها خواهد بود. یعنی بازار خودش هم این مسئله را نشان داده. مثلا  وقتی تهیه کننده ها به ما زنگ می زنند مشخص است که کاملا این موضوع را حس کرده اند که دیگر گوش مخاطب عام وخاص و همه، خسته شده از این اتفاقات تکراری و در مقابل این موج جدید کم کم دارد به سلیقه عموم مردم تبدیل می شود. امید: حتی الان هم موفقیت های این سبک قابل مشاهده است . وقتی همایون شجریان یک آلبومی کار میکند مثل «نه فرشته ام نه شیطان» من فکر میکنم موفقیتش چندین برابر آلبوم های قبلیش بوده است. روزبه: چاره دیگری هم نیست. این موسیقی، موسیقی پاپ جدید ایران این گونه های جدید است. حالا اسمش میخواهد تلفیقی باشد یا هر چیز دیگری. شما در واقع مدعی این هستید که سلیقه عموم مردم درگیر این نوع موسیقی ها شده است؟ امید : بله! در واقع تلاشی بود که ما از روز اول چه در پخش آلبوم، چه در کنسرت ها سعی کردیم این کار را انجام بدهیم که این موسیقی تلفیقی از دایره مخاطبان خاص وارد موسیقی عام شود. امکانش وجود داشت که خیلی بهتر از این عمل کنیم ولی به دلیل بی تجربگی بین موزیسین ها ،خود مارکت، مخاطب ها ، تهیه کنندگان و این بی تجربگی که در بین همه این عوامل این جریان وجود داشت، باعث شد خیلی کارها سخت پیش برود و ما چند برابر موزیسین های پاپ جنگیدیم. برای این که بتوانیم این سبک را جا بیندازیم. ولی الان داریم می بینیم رسیدن به اهداف و ایده هایمان این روزها  چه برای خودمان، چه برای دوستانی که بعدا آمدند یا قبل ما بودند، راحت شده است.  روند برگزاری کنسرت در ایران دیگر آرام آرام در حال پوست انداختن است. بازی های بصری و ورود پرفورمنس به اجراهای زنده آرام آرام در حال پا گرفتن است و همین باعث شده مخاطبان نسل جدید دیگر توقعاتشان از یک کنسرت بالا برود. شما برای این نو آوری ها چه برنامه هایی دارید؟ روزبه: ما  این اتقاق ها را ما در تور اول کنسرت های تهران و شهرستان ها داشتیم. ما کارگردان، طراح نور، طراح صحنه، طراح لباس ، صدابردار، تجهیزات نور وصدا را با خودمان به محل اجرای کنسرت می بردیم. یعنی از الف تا ی هر آن چیزی که یک اجرای خوب «پرفورمنس» نیاز داشت ، استفاده می کردیم و نهایتا اتفاقی که افتاد این بود که نه تنها که بازخورد مالی نداشتیم بلکه دیدیم در حال ضرر کردن هستیم. بیین یک چنین مسائلی می تواند کاملا جدی به بعد اقصادی گروه ضربه بزند. مثلا وقتی ما با سالنی مواجهه هستیم که کلا باند ندارد چگونه می خواهیم پرفورمنس داشته باشیم؟ یعنی اولین شرایط برگزاری یک کنسرت ااین است که بتوانیم صدا را به مخاطب برسانیم. وقتی در این سالن ها این اتفاق ها به خوبی انجام نمی شود دیگر در این رابطه نمی شود چیزی گفت. امید: اصولا این مسئله به خیلی چیزها بستگی دارد. ایده ای که ما از روز اول داشتیم دقیقا این بود که این ضعف را جبران کنیم. به هرحال من فکر می کنم در مارکت داخلی  همان قدر که در ساختار  موسیقایی ضعف داریم درقسمت اجرای کنسرت ها (پرفورمنس)عموما چیزی نمی بینیم . حتی زمانی که کنسرتی از موزیسین هایی که خیلی قدیمی تر هستند می رویم، می بینم هیچ حرفی با مخاطب زده نمی شود و اصلا این ارتباط بین هنرمند و مخاطب برقرار نمی شود. انگار آلبوم آن موزسین را play کرده اند و فقط فرقش این است که در سالنی بزرگ همه با هم آنرا گوش می کنند. روزبه : یک سری از هنرمندان احساس می کنند که وقتی هیچ حرفی با مخاطب نمی زنند خودش یک نوع پرفورمنس است. ولی ما هدف خودمان را این قرار دادیم که زمانی که حس کنیم مخاطب در کنسرت با ما ارتباط برقرار کرده است، آن لحظه است که میتوانیم بگوییم اره... موفق شدیم. بعد از انتشار آلبوم جدید باز هم برنامه برای تور های خارج از کشور دارید ؟ روزبه: بله قطعا! امیدواریم که خیلی منظم تر از قبل این تور را برگزار کنیم. چون واقیعتش این است که شاید در تورهایی که بعد از آلبوم «آقای بنفش» داشتیم خیلی بی تجربه و نا منظم عمل کردیم. حرفی مانده؟ ما در شرایط کنونی نسبت به قبل خیلی امیدواریم و آرزو داریم وضعیت سالن های کنسرت خیلی بهتر شود و کلا امکانات بیشتری در اختیار موزیسین های جوان قرار داده شود تا بتوانیم مارکت موسیقی درخشان تری در آینده داشته باشیم.