| جمعه، 07 اردیبهشت 1403
وقتی کاسپین وحشی می‌شود و جان می‌ستاند
       کد خبر: 52781
نگاه ایران: مادر چون درختی تبر خورده در آستانه دریا نشسته و مویه کنان شن های ساحل را بر سر و روی خود می ریزد، فرزند ۱۶ ساله اش که به شوق شنا در آب های کاسپین دل به دریا زده، اسیر دست امواج شده و پس از ساعت ها اثری از او نیست. دل به دریا زدنی که بازگشت ندارد دریانوردان که با رفتار کاسپین  آشنا هستند آن را دریای وحشی نامیده و می دانند این دریاچه زیبا و به ظاهر آرام می تواند از بسیاری دریا ها خطرناک تر باشد. آن ها که بی محابا به دل این دریای خروشان می زنند همیشه جان سالم به در نمی برند، تنها در روزهای پایانی خردادماه جاری چهار نفر در آب های ساحلی محدوده شهرستان انزلی غرق شدند. گیلان با حدود ۳۰۰ کیلومتر نوار ساحلی از مناطق محبوب مردم برای گذران تعطیلات است. امکان تفریح ایمن و بهره مندی مناسب مردم از کاسپین نیازمند شناگاه های کافی و استاندارد و گشایش بموقع آن است؛ امری که سال هاست صاحب نظران برای تامین سلامت و نشاط مردم کشور بر آن تاکید دارند ولی هنوز به گونه بایسته مورد توجه قرار نگرفته است. *۴۰ طرح سالمسازی در گیلان از اوایل خردادماه امسال صد ها هزار گردشگر دوستدار ساحل و دریا از جای جای ایران وارد گیلان می شوند اما نه تنها اغلب طرح های سالمسازی دریا رغبتی را برای شنا بر نمی انگیزند بلکه عموما پس از زمان ورود گردشگران گشایش می یابند. دبیر ستاد ساماندهی سواحل استان گیلان در پایان اردیبهشت امسال از گشایش زودهنگام طرح های سالمسازی دریا خبر داده بود. یونس رنجکش اظهار کرد: تعداد ۴۰ طرح سالم سازی دریا در قالب ۸۰ شناگاه ویژه بانوان و آقایان از اول خرداد ماه در شهرستان های ساحلی استان گیلان به منظور خدمات رسانی به گردشگران آغاز به کار خواهد کرد. وی به گردشگران توصیه کرده بود از طرح های سالمسازی دریا با بهره مندی از ناجیان غریق استفاده نمایند تا خطری آن ها را تهدید نکند. این در حالیست که با پایان یافتن خرداد از شش طرح سالمسازی عمومی شهرستان انزلی از مهم ترین مراکز گردشگری دریایی شمال کشور، تنها دو طرح فعال شده که آن هم با مواج شدن دریا تعطیل می شود. اما مسافری را که صد ها کیلومتر راه را به شوق دریا و آب تنی پیموده و عموما هم فرصت کمی برای ماندن دارد، نمی توان از شنا در دریا باز داشت. *طرح های سالمسازی باید ملی نگریسته شود معاون سیاسی - اجتماعی فرماندار انزلی هزینه بر بودن طرح ها را از علل عدم تمایل صاحبان طرح ها برای گشایش آن قبل از تابستان عنوان کرد. حسن صفری تعداد شناگاه های عمومی شهرستان را شش طرح عنوان و تصریح کرد: طبق بخشنامه وزارت کشور به تناسب جمعیت ورودی دو شناگاه عمومی را از دهم خرداد باز کردیم. وی خاطرنشان کرد: بعد از ماه مبارک رمضان تمام طرح ها گشایش می یابند. وی با اشاره به ورود صد ها هزار گردشگر از نقاط مختلف کشور تاکید کرد: خزر متعلق به همه مردم ایران است و ایجاد شناگاه های مناسب و خدمات رسانی به مسافران، باید به عنوان یک طرح ملی نگریسته شود. صفری با بیان اینکه انزلی دارای ۲۷ کیلومتر ساحل است، متذکر شد: پوشش تمامی این منطقه کار بسیار مشکلی است. معاون فرماندار انزلی با اشاره به اینکه دریای خزر با استخر بسیار متفاوت و دارای موج های کششی و رانش است، بر لزوم آگاهی رسانی و هشدار در خصوص خطرات از طریق رسانه های ارتباط جمعی تاکید کرد. *ناجیان را چه کسی نجات می دهد امسال قرار است ۱۲۰ ناجی در ۵۴ نقطه خطرآفرین شهرستان مستقر شوند این در حالیست که ۱۸۸ نفر از ناجیانی که پارسال در نقاط خطرافرین فعالیت کرده و جان ۳۸۰ نفر را از مرگ نجات داده بودند، تاکنون فقط یک سوم حقوقشان را دریافت کرده اند و به همین دلیل امسال هنوز هیچ کس حاضر به کار نشده است. معاون سیاسی - اجتماعی فرماندار انزلی در خصوص عدم پرداخت معوقه ناجیان غریق از سال گذشته گفت: ظرف ۱۰ روز آینده حقوق آن ها پرداخت می شود. به گفته صفری، قرار شده است امسال حقوق ناجیان مناطق خطرآفرین از محل درامد تملک دارایی شهرستان پرداخت شود. وی با بیان اینکه امسال حدود ۱۲۰ ناجی در ۵۴ نقطه خطرافرین شهرستان مستقر می شوند، اعتبار مورد نیاز برای پرداخت حقوق آنان را حدود چهار میلیارد ریال عنوان کرد. به گفته صفری، حقوق ناجیان غریق و پلیس های همیار داخل طرح ها توسط خود مدیران طرح پرداخت می شود. *لزوم بهداشت شناگاه ها بهداشت شناگاه ها اعم از محدوده آبی و خشکی از دیگر موارد مهمی است که باید به منظور حفظ سلامت مردم اعم از شناگران و استفاده کنندگان از ساحل به آن توجه شود. مدیرکل دفتر آلودگی های دریایی معاونت محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در جمع اصحاب رسانه گفته بود: در فصل ۹۴ از ۴۵ شناگاه شناسایی شده در استان مازندران، ۱۶ شناگاه آلوده و از ۲۱ شناگاه استان گیلان، ۱۰ شناگاه آلوده و در استان گلستان از سه شناگاه، دو شناگاه آلوده بودند. ضیاء الدین الماسی اظهار کرد: وزارت کشور از طریق فرمانداری و شهرداری این مناطق را اعلام کرده و این ارگان ها باید برای بهبود وضعیت شناگاه ها اقداماتی انجام دهند و در میان مدت باید نسبت به جانمایی مجدد شناگاه ها اقدام شود. وی با اشاره به اینکه آلودگی شناگاه ها معلول ورود پساب های شهری از طریق رودخانه ها و انباشت زباله ها بدون رعایت اصول مهندسی مدیریت پسماند و پساب شهرهای ساحلی است، گفت: از وزارت نیرو انتظار می رود که برنامه های خود را طوری تنظیم کند که پساب ها مدیریت بهتری داشته باشند. معاون محیط زیست گیلان نیز آلودگی شناگاه های استان را وابسته به عواملی نظیر انواع فاضلاب های خانگی، صنعتی، کشاورزی، روان آب های سطحی، انواع پسماند و شیرابه زباله عنوان کرد. منصور سربازی اظهار کرد: از ۱۶ شهرستان استان گیلان، ۹ شهرستان ساحلی هستند و بیشتر تمرکز جمعیت در این شهرستان ها قرار دارد و در نتیجه تاثیرات زیست محیطی فراوانی روی اکوسیستم دریای خزر وارد می آورند. وی خاطرنشان کرد: البته سایر شهرستان ها نیز جزو حوزه آبریز دریای خزر بوده و از این قاعده مستثنی نیستند. سربازی تصریح کرد: بیشترین تاثیر بر آلودگی شناگاه ها مربوط به فاضلاب های خانگی است که به صورت مستقیم از طریق اگوهای شهری یا از طریق رودخانه های ورودی در سواحل تخلیه می شوند که این امر علاوه بر آلودگی فیزیکی و شیمیایی، بار میکروبی زیادی در بر دارد که می تواند مسبب انواع بیماری های گوارشی و پوستی شود. معاون فنی اداره کل محیط زیست گیلان متذکر شد: عدم مدیریت پسماند، فاضلاب خود شناگاه ها، تردد حیوانات اهلی و تردد شناور ها نیز از عوامل آلودگی است. *چه باید کرد کار شناسان با اشاره به نامناسب بودن برخی نقاط به دلیل خطرناک بودن به لحاظ بستر دریا و وجود چاه، نزدیکی به تاسیسات و سازه ها یا منابع آلاینده دریا، سالهاست که بر لزوم مکان یابی برای ایجاد طرح های سالمسازی مناسب تاکید می کنند. جانمایی شناگاه ها به لحاظ ایمنی دریایی و همچنین دوری از منابع آلاینده و بیماری زا، به کارگیری ناجیان غریق توانمند، دلسوز و با تجربه، تامین تجهیزات لازم و نظارت صحیح و دقیق بر آن ها از ضروریات ایجاد طرح های موسوم به سالمسازی دریاست. معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان متذکر شد: باید از استقرار طرح های سالمسازی در مجاورت مصب رودخانه ها، نواحی تخلیه زباله فاضلاب های شهری، صنعتی و کشاورزی جلوگیری شود. وی افزود: ترجیحا محل شناگاه ها باید از دیگر تفریحات آبی نظیر قایقرانی و غیره جدا باشد و سرویس های بهداشتی مناسب به همراه سیستم های تصفیه مناسب در شناگاه ها مستقر شود. سربازی متذکر شد: از تخلیه هر نوع فاضلاب در سطح و یا عمق ماسه های ساحلی، انباشت زباله در محل شناگاه ها، ورود و نگهداری حیوانات اهلی و احشام و استقرار رستوران های آبی در شناگاه ها خودداری شود. تخصیص اعتبار ملی بمنظور ایجاد شناگاه های استاندارد برای استفاده هم میهنان، تعیین متولی مناسب برای ساماندهی این بخش، نظارت دقیق بر چگونگی هزینه کرد اعتبارات، بکارگیری متخصصان برای مکان یابی مناسب شناگاه ها و سرمایه گذاری برای ایجاد شناگاه های استاندارد، ساماندهی ناجیان غریق و تخصیص اعتبار و امکانات لازم برای این امر ضروری به نظر می رسد. گیلان از چابکسر در شرق تا آستارا در غرب استان، حدود ۳۰۰ کیلومتر نوار ساحلی دارد که هر ساله میزبان میلیون ها گردشگر از نقاط مختلف کشور است. بدیهی است تا زمانی که متولیان این بخش مهم یعنی گردشگری ساحلی و دریایی برای افزایش شناگاه های کافی و استاندارد و برنامه ریزی صحیح برای بهره مندی مردم، اطلاع رسانی در خصوص مکان شناگاه ها و آگاهی رساندن در زمینه خطرات شنا در خارج از طرح ها اقدام جدی انجام ندهند، خطر همچنان در کمین شناگران است.
به اشتراک بگذارید:

نگاه شما:

security code