نگاه ایران/آدینه صالح نژاد: کرم ابریشم در ایام نه چندان دور، یکی از راههای درآمد خانوارده های کشاورز در شمال کشور بود.  ولی به مرور زمان و به دلایل متعدد بی مهری ها به کشاورزان بیشتر و از رغبت آن ها برای پرورش کرم ابریشم کاسته شد. نوغانداری یا پرورش کرم ابریشم و تولید فرآورده های ابریشمی ازجمله فعالیت های جانبی است که در کنار فعالیت های اصلی کشاورزان هر منطقه می تواند طی یک دوره کوتاه مدت (حدود ۴۰ روز) ضمن ایجاد انگیزه اقتصادی و به کارگیری بخشی از نیروی کار روستا، درآمد نسبتاً مناسبی را برای روستانشینان فراهم کند. در واقع زودبازده بودن فعالیت در نوغانداری یکی از مزیت های این صنعت برای کشاورزان است. در دهه های گذشته تخم های نوغان چینی و ژاپنی و ایرانی بین کشاورزان و به دلخواه توزیع می شد که رغبت کشاورزان برای دریافت تخم های خارجی بیشتر از ایرانی بود. یکی از دلایل آن برداشت بیش از ۴۰ کیلوگرم پیله از هر جعبه بود ولی برداشت از هر جعبه ایرانی کمتر از میزان جعبه های خارجی بود. درهرصورت در دهه اخیر توزیع تخم های خارجی قطع و فقط تخم نوغان ایرانی بین کشاورزان توزیع می شود که هنوز هم نتوانسته رضایت کامل کشاورزان را به خود جلب کند. حسین پوراسماعیل یکی از جوانان روستای فتیده است که کار کشاورزی را برای امرار معاش زندگی خود انتخاب کرده است. پور اسماعیل با اشاره به بی توجهی و فرمایشی بودن صحبت های مسئولین در پرورش کرم ابریشم به نگاه ایران گفت: لنگرود یکی از شهرستان های پیشتاز در شمال کشور در پرورش کرم ابریشم است اما به دلایل متعدد هرروز از میزان پرورش کم می شود. این کشاورز جوان بابیان اینکه ادامه روند فعلی قیمت گذاری پیله، انگیزه جوانان و کشاورزان جهت توسعه این صنعت را کم می کند، گفت: بعد از گذشت چندین دهه از عمر این صنعت، به جای حمایت بیشتر و روزافزون از کشاورزان، اقدامات فرمایشی انجام می شود که فقط در حد حرف می ماند و هرساله کشاورزان دغدغه تعیین قیمت مناسب از سوی متولیان این صنعت رادارند. وی اضافه کرد: پرورش کرم ابریشم در بازه زمانی انجام می شود که کشاورزان کمتر دغدغه شالیزارهای خود رادارند و در این زمان می توانند به پرورش کرم ابریشم برسند، با این کار هم کشاورز مجدد مشغول می شد و هم در کنار فعالیت برای تولید ابریشم در داخل کشور در راستای اقتصاد مقاومتی، مجدد مشغول به فعالیت اقتصادی می شود. پور اسماعیل با تأکید بر اینکه صنعت پرورش کرم ابریشم یکی از میراث چندین صدساله نیاکان ماست، افزود: پرورش کرم ابریشم یک نوع بنگاه اقتصادی کوچک و زودبازده و قدمی در جهت تعالی و بالندگی اقتصاد مقاومتی و شکوفایی صنایع محلی و سنتی است. از دیگر محسنات این گونه صنایع، همکاری همه اعضای خانواده در کار است که در روز آخر جمع آوری پیله ها، با جمع شدن همسایه ها و آشنایان، یادآور سنت ها و آیین های قدیمی اهالی روستا هم می شود. این صنعت از کمبود ریسندگی هم رنج می برد. در استان گیلان نیز تنها یک شرکت ریسندگی فعال است که آن هم در شهرستان لنگرود دایر است. طبق آخرین بررسی های مرکز پژوهش های مجلس میزان تولید پیله تر ابریشم از حدود ۵۵۰۰ تن در دهه ۷۰ به حدود ۵۳۵ تن در سال ۱۳۸۹ و میزان تولید نخ ابریشمی نیز از حدود ۸۵۰ تن به حدود ۸۵ تن رسیده است که به دنبال این کاهش تولید، بسیاری از کارخانه های ابریشم کشی و صنایع پایین دستی مربوطه ورشکست شده اند و هزاران فرصت شغلی نیز ازدست رفته است. از مهم ترین دلایل افت این تولید می توان به کاهش نرخ تعرفه و افزایش واردات بدون نیازسنجی، ثبات نرخ ارز، عدم همخوانی قیمت تضمینی باقیمت تمام شده برمبنای نرخ تورم سالانه و افزایش ارزش افزوده زمین اشاره کرد که در نهایت افزایش هزینه های تولید و به صرفه نبودن تولید ابریشم را به دنبال داشته است. (۱) آخرین آمار جمع آوری شده تا سال ۱۳۸۹ موجود است. گزارش تصویری برداشت پیله از کرم ابریشم را در لنگرود مشاهده می کنید.