نگاه ایران/ روناک روشن: روزی بشریت به نمایش هنر خود و خلق آثار و بناهای شکوهمند می پرداخت. بی پروا کوه ها و دشت ها را می تاخت و در آن هنگام شکرگزار طبیعت و خالق آن بود و گاهی هم  خود را مسئول پاسداشت آن در سطح کلان می دانست. اما امروزه با تغییر خواستگاه آن و مصرف گرایی بی اندازه، تیشه را گونه ای به سمت خویش گرفته که بی شک نادانسته شاید هم آگاهانه به هم نسل های خود و آینده نه چندان دور خصمانه فرو کرده تا بجای آنکه زیستگاه خود را محلی  برای آمال و آرزوهای گذشتگان و وامدار آنها باشد که بتواند آرمان شهر انسانی را طرح ریزی کند، بخشی از آن را زباله دان و بخش دیگر آن را از ساخته های ماشینی پر کرده است  . زمین در خطر است. چه بخواهیم از آن برای مصلحت هایی چشم پوشی کنیم و دل خوش به چند گیاه و رود یا فلان منطقه باشیم، چه سکوتی سنگین و راهی جز صبر از نوع میانه روی ها را گزینه انتخاب خود بدانیم، دیگر برای چند نسل خود جایی به عنوان زیست نخواهیم گذاشت. استان گیلان به عنوان یکی از استان های با آسیب پذیری بالا در تمام بخش ها (زبان، فرهنگ، معماری و..) محیط زیست آن صد چندان در شرف نابودی است. که اگر حتی 5 سال پیش همت گماشته و اقدام برای حفظ آن بودیم، کمی دیر گشته است و جای نگرانی دارد. تغییر اکوسیستم و آسیب های ناشی از آن، خطری بزرگ برای بشریت در نسل کنونی و هم آینده نه چندان دور است و ما به وفور بی واسطه آن را مشاهده می کنیم. از وضعیت تالاب ها گرفته تا آلودگی آلوده ترین رودخانه «جهان» در شاه رگ کلان شهر رشت، از قطع درختان (چه بی رویه و چه با مصلحت و تدبیر) تا استفاده سموم و کودهایی که استفاده از آن جا دارد بیشتر از قبل برای نیازمندی آن بررسی شود گزنیه های کلان برای نابودی زیستگاه است. تولید زباله در تمام بخش ها نیازمند بررسی و راهکارهای منسجم تری برای مدیریت و کنترل این پدیده است و صرفاً به مسئولین و تنها به بخش مدیریتی شهری مربوط نمی شود. یکی از این راهکارهای تاثیر گذار بی شک مقوله آموزش و فرهنگ سازی است. در این راستا طی اقدامی شایسته از طرف دانشکده سما لاهیجان اولین مسابقه طراحی با مواد دور ریختنی با عنوان «جایی برای زیستن» روز یکشنبه 26 اردیبهشت 1395 راهی روشن را برای نشان دادن این پدیده آغاز کرد. هدف از این مسابقه و سلسله برنامه های دانشجویی تلاش برای نحوه برخورد با این پدیده است تا امکان فرهنگ سازی در این مقوله ایجاد شود. بهبود وضعیت پسماند شهری، فضا سازی و زیبا سازی می تواند در اقدام اول تلنگری برای مخاطب عام و حتی خاص باشد. که با تلاش مسئولین و اساتید این دانشکده و فعالیت دانشجویان آن روند رضایت بخشی را به همراه داشته است. در گفتگو با مهندس مهدیه دلشاد مدیر گروه معماری و ساختمان این دانشکده هدف برگزاری این مسابقه کاهش تولید زباله و آموزش و ترویج استفاده دوباره از لوازم دور ریختنی در راستای توجه به محیط زیست و همچنین شکوفایی خلاقیت ها و استعدادهای دانشجویان در طراحی موضوعی و استفاده از یک متریال دور ریختنی عنوان شد. این برنامه مصادف با روز معمار و روز زمین پاک شروع و با استقبال خوبی هم  از جانب دانشجویان و مدیران شهری مواجه شد و بعد از گروه بندی شرکت کنندگان در قالب تیم های چهارنفره با آموزش مبانی طراحی از طریق چند استاد همچنین تشریح آیین نامه مسابقه، از دانشجویان خواسته شد که با رعایت فرایند طراحی معماری، فضایی موضوعی و یا المانی مفهومی و یا وسیله ای کاربردی با مواد بازیافتی طراحی کرده و بسازند. در پایان نیز از آثار برگزیده تقدیر به عمل آمد و تاکید کردند که این چنین برنامه ها و کارگاه هایی در دستور کار قرار گرفته و ادامه دار باشد. باید دانست که مقوله آموزش و فرهنگ سازی این قبیل رخدادها و نمایش در سطح گسترده نیاز به تداوم، همکاری جهادی و گاهی با کمی فاصله گرفتن از بروکراسی اداری باید رخ دهد تا بتوان در یک سلسله برنامه مدون راهی درست و طولانی را پیش گرفت تا به عنوان سمپاد های حامی محیط زیست تاثیری در این مقوله داشته باشیم.