نگاه ایران/ گروه فرهنگی: کیومرث صابری فومنی (گل آقا) ادیب و طنزپرداز معاصر، هفتم شهریور ۱۳۲۰ در یکی از شهرهای استان گیلان به دنیا آمد. پدرش کارمند وزارت دارایی بود و با یک ساله شدن مرحوم صابری، فوت کرد. خانواده او بسیار فقیر بودند. صابری تحصیلات دبستانی خود را در شهر فومن گذراند، اما به علت مشکلات مالی خانواده اش ادامه تحصیل برای او دشوار شد. او پس از پایان تحصیلات ابتدایی، به شاگردی در یک مغازه خیاطی پرداخت ولی در اواخر مهرماه همان سال، به اصرار مادر و دوستانش، تحصیل در دبیرستان را آغاز کرد. در شانزده سالگی در امتحان ورودی دانشسرای کشاورزی ساری، قبول شد و در هجده سالگی به عنوان معلم یک دبستان روستایی، شروع به کار کرد. در بیست سالگی در رشته ادبی دیپلم گرفت و همان سال، در کنکور رشته سیاسی دانشکده حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد و توانست کارشناسی حقوق سیاسی خود را از دانشکده مذکور، دریافت کند. از سرودن شعر تا مشاور فرهنگی رئیس جمهور شدن صابری اولین شعرش را در چهارده سالگی، هنگامی که کلاس هشتم دبیرستان بود، برای درج در روزنامه دیواری مدرسه شان سرود که یک غزل هشت بیتی بود. اولین نوشته صابری، 1336 در مجله امید ایران چاپ شد. سپس شعری به طنز و سیاسی سرود و با امضای «گردن شکسته فومنی» برای هفته نامه توفیق ارسال کرد. پس از چاپ این شعر در چند شماره بعد توفیق، صابری به طنزنویسی گرایش یافت. وی بعدها در هنرستان صنعتی کارآموز تهران، با شهید محمدعلی رجایی که بعد از انقلاب اسلامی به نخست وزیری و ریاست جمهوری رسید، آشنا شد. این آشنایی به دوستی صمیمانه این دو انجامید و تا زمان شهادت محمدعلی رجایی ادامه یافت. پس از انقلاب در زمان نخست وزیری شهید رجایی مشاور فرهنگی و مطبوعاتی نخست وزیر شد و تا زمان شهادت رجایی در این سمت باقی بود و با ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای هم در این سمت ابقاء شد. از دو کلمه حرف حساب تا گل آقا او مدت ها طرح ایجاد یک ستون طنز سیاسی را در ذهن داشت و از میان چند عنوان، نام «دو کلمه حرف حساب» را برگزید و همچنین با نظر داشتن به یکی از اسامی مستعار خود در توفیق (میرزاگل) اسم مستعار «گل آقا» را برای خود انتخاب کرد. اولین دو کلمه حرف حساب گل آقا، بیست و سوم دی ماه 1363 در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید. با گذشت مدت زمانی کوتاه از آغاز انتشار «دو کلمه حرف حساب» صابری، محبوبیت این ستون به طرز شگفت انگیزی زیاد شد. قدرت قلم و جسارت صابری در بیان واقعیت های سیاسی و اجتماعی، موجب شده بود که او را سوپاپ اطمینان قلمداد کنند، ولی صابری بدون توجه به نظرات دلسردکننده ای که برخی عنوان می کردند، به کار خود ادامه داد و ظرف مدت کوتاهی، توانست توجه بسیاری را به خود جلب کند. پس از گذشت نزدیک به شش سال از انتشار اولین دو کلمه حرف حساب، صابری که پیش از آن تقاضای انتشار یک هفته نامه جدی به نام «فصل جدید» کرده و امتیازش را نیز گرفته بود، به دلایلی از انتشار آن منصرف شد و برای هفته نامه ای طنز با نام «گل آقا» تقاضای امتیاز کرد و توانست در آبان ماه 1369 اولین شماره هفته نامه گل آقا را منتشر کند؛ استقبال مردم از این مجله، غیرقابل تصور بود. از توقف انتشار گل آقا تا فوت او آشنایی علمی و توأم کیومرث صابری با سیاست و ادبیات، موجب شد نوشته های او، هم از حیث قالب و هم از حیث محتوا، غنی و در خور تامل باشد. شیوه نگارش صابری، سهل و ممتنع و غیرقابل تقلید بود. با این حال صابری در آبان ماه 1381 و همزمان با آغاز سیزدهمین سال انتشار هفته نامه گل آقا، انتشار آن را متوقف ساخت. وی که دلیل این توقف ناگهانی را شخصی ذکر کرد تا آخرین لحظه روزه سکوت خود را در این باره نگشود. گل آقای ملت ایران سرانجام در صبح روز جمعه یازدهم اردیبهشت ماه 1383 پس از طی یک دوره بیماری از بین ما پر کشید و رفت.